تداوم اعتراضات معیشتی و سیاست شلاق و گرسنگی
اعتراضهای اقشار مختلف جامعه اعم از کارگران و پرستاران و بازنشستگان و سایر اقشار اجتماعی جان
به لب رسیده علیرغم شرایط پر خطر کرونائی و بی توجه
به ریسک بالای آن ادامه دارد.
شرایط بیسابقه ای از
فقر و فلاکت عمومی با دورنمای نومیدکننده و عمیق تر شدن فاصله
فقر حداکثری با قدرت و ثروت حداقلی، وضعیت غیرقابل دوام و شکننده ای بوجود آوردهاست.
مقامات زیر فشار این اعتراضات ، از یک طرف وعده های پوچ میدهند، از طرف دیگر
به بگیر و ببند و تهدید فعالان کارگری و جنبش های مطالباتی و فشار بیشتر
به زندانیان و پرونده سازیهای پس از دوران حبس مشغولاند.
سیاست و رویکرد اصلی : فشارحداکثری
به معیشت مردم برای برون رفت حکومت از تنگناهای اقتصادی، خفه کردن معترضان با اتهامات واهی و تکراری و حبس های سنگین غیر حقوقی ، جلوگیری از ارتباط با رسانهها و انعکاس خبری، و ممانعت از گسترش شبکه اعتراضی.
این سیاست در مقابل واقعیات تلخ زندگی مردم که دیگر چیزی برای از دست دادن ندارند ، تاب مقاومت و قدرت بازدارندگی درازمدت را ندارد.
سیاست گرسنگی و شلاق در مقابل مردمی آگاه و معترض در دنیای بهم پیوسته امروز، علیرغم هر شرایط محدود کننده ای که بر زندگی ها تحمیل شده ، برای حکومت ها تسکین های کوتاه مدتی ست که قابل دوام نیست.
شورای بازنشستگان ایران
#تجمع_اعتراض#نه_به_فقر_وسرکوب@Shbazneshasteganir