🔴مقصر به انحراف بردن مطالبات کیست؟
اینکه امروز معلمان به خاطر کم و زیاد شدن چند درصد فوقالعاده ویژه دچار اختلاف و سردرگمی شدهاند مقصرش کیست؟ مقصر معلمان جوان هستند یا معلمان با سابقه؟ یا باید ریشه سرکوب معیشت و منزلت معلمان را در جای دیگر جستجو نمود؟
به نظر نگارنده حل مساله دستمزد معلمان و سایر زحمتکشان یک موضوعی است که ریشه در شیوه حکمرانی دارد و جریانهای متفاوت در قدرت نمیخواهند این معضلات به سود معلمان و زحمتکشان حل گردد چون با منافع و سود آنها در تضاد است. از این منظر دولت روحانی در هشت سال گذشته نخواست که تغییر اساسی در دستمزدها ایجاد نماید و مجلس هم با دولت در این قضیه همسو بود.
در آخرین سال عمر دولت روحانی،
#نوبخت با همراهی تشکلهای وابسته و برخی افراد فرصتطلب تحت عنوان افزایش فوقالعاده ویژه، اعتبار و احساسات و معیشت فرهنگیان را به سخره گرفتند و بین معلمان اختلاف انداخته و دستاورد نداشته خود را در بوق و کرنا کردند دستاورد پوشالی و انحرافی که با یک دستور میرکاظمی دود شد و به هوا رفت. پس مقصر اول دولت و مجلس هستند که به جای اجرای رتبهبندی شاغلان هشتاد درصد حقوقهیاتعلمی و همسانسازی بازنشستگان مبتنیبر قمخک، از تن دادن به مطالبات خودداری میکنند اما این تمام ماجرا نیست.
بیشک تشکلهای سیاسی وابسته به دولت روحانی و نمایندگان خود خوانده نقش به سزایی در انحراف مطالبات فرهنگیان داشتند کسانی که یک سال با وعده و وعید مطالبات را منحرف کردند و دعوای درصد کم و زیاد را بین معلمان جوان و باسابقه به راه انداختند اینها بیشتر دنبال منافع باندی و فردی خود بودند اگر چه معلمان فرهیخته گول این بازی را نخوردند و به جای تفرقه، اتحاد و همدلی را تبلیغ نمودند اما شوربختانه جمعی از معلمان فریب
نوبخت را خوردند و در دام تشکلهای وابسته گرفتار شدند اما امروز این جمع نیز متوجه شدهاند که نباید منافع خود را با این فرصتطلبان گره بزنند.
با توجه به موارد فوق اما نقش ما معلمان در به وجود آمدن شرایط موجود چیست؟ آیا فقط
نوبخت و نوچههایش مقصرند؟ بیشک جواب منفی است ما باید از نقد خود غافل نشویم ما معلمان نیز مقصریم چرا؟ چون که آزموده را آزمودن خطاست. کجا در این سالها دولتها و تشکلهای وابسته پا پیش گذاشتند و حق معلمان را دادهاند؟ هر جا معلمان امتیاز گرفتهاند نتیجه اتحاد و همبستگی صنفی و جمعی بودهاست. از سوی دیگر معلوم نیست برخی از ما برچه اساس منافع محدود مانند افزایش چند درصد فوقالعاده ویژه را فدای
#رتبهبندی_شاغلان بر مبنای هشتاد درصد حقوق هیات علمی میکنیم و بر سر آن با هم بحث میکنیم
البته فعالان صنفی و تشکلهای صنفی هم در این میان خوب عمل نکردند و نتوانستند خود را به درستی معرفی نمایند و بدنه را جذب نمایند. تا جایی که برخی از معلمان تشکلهای صنفی را با تشکلهای وابسته سیاسی دولتی اشتباه میگیرند و گمان میکنند که نمایندگان تشکلهای صنفی در جلسات
نوبخت به آنان
خیانت کردند در حالی که
نوبخت اصلا تشکلهای صنفی را دعوت به جلسات نکرد و نمایندگان تشکلهای صنفی در این جلسات حضور نداشتند و در صورت حضور هرگز حاضر به امضای سند
#خیانت_نوبخت نمیشدند چون خود را وامدار معلمان میدانند نه ارباب قدرت.
با توجه به موارد فوق ضروری است ما معلمان باید بر مطالبه اصلی خود پافشاری کنیم از عملکرد تفرقهافکنانه تشکلهای وابسته سیاسی و افراد فرصتطلب فاصله بگیریم عضو تشکلهای صنفی شویم و هر جا که تشکلصنفی مستقل وجود ندارد ایجاد کنیم داشتن تشکل حق قانونی ماست و هیچکس حق ندارد و نمیتواند معلمان را از داشتن تشکل محروم کند و به خود یادآوری کنیم که تحقق مطالبات در سایه همبستگی جمعی محقق میگردد.
🖋متن از کانال هیمه،
جعفر ابراهیمی؛ عضو کانون صنفی معلمان
#رتبهبندی_معلمان@Shbazneshasteganir