🔷🔆 دومین سمپوزیوم نوشریعتی و مسائل امروز جامعه ما در رسانه ها
🔸به گزارش ایکنا از اصفهان، سمپوزیوم «نوشریعتی و مسائل امروز جامعه ما» با حضور و سخنرانی برخی از اساتید دانشگاه و پژوهشگران حوزه علوم انسانی در دانشگاه اصفهان برگزار شد. این سمپوزیوم در چهار پنل و یک میزگرد تحلیلی در موضوعات میراث شریعتی، زمانه ما، همبستگی اجتماعی، بازآفرینی خویشتن، الگوی فکری بدیل، موانع و امکانات برگزار شد.
ایرنا - اصفهان - دومین سمپوزیوم نوشریعتی ومسائل امروز جامعه ما با حضور خانواده دکتر شریعتی و جمعی از اساتید دانشگاه وکارشناسان علم جامعه شناسی در دانشگاه اصفهان برگزار شد.
فرزند دکتر شریعتی گفت: شریعتی شبیه به زمانه خود نبوده و به همین دلیل مورد مراجعه مردم بوده است.
به گزارش ایسنا، سوسن شریعتی طی سخنانی در سمپوزیوم نوشریعتی در دانشگاه اصفهان، اظهار کرد: از اندیشههای شریعتی نه عبور شده و نه درجا زده شده است. چرا هیچ یک از اینها نیست؟ چون شریعتی شبیه به زمانه خود نبوده و به همین دلیل مورد مراجعه مردم بوده است و چون گفتوگوی انتقادی در زمانه خود داشته، بها پیدا کرده است.
🔸سارا شریعتی: شریعتی تندترین نقدها را به عوام داشت
سارا شریعتی گفت: شریعتی تندترین نقدها را بر عوام داشت اما نقد عوام به معنای نقد توده نیست.
به گزارش خبرنگار ایسنا-منطقه اصفهان، این استاد دانشگاه امروز چهارشنبه طی سخنانی در سمپوزیوم نوشریعتی در دانشگاه اصفهان، گفت: شریعتی زمانی که حرف میزد مخاطب خود را میخکوب نگاه میداشت در حالی که در بحثهای امروز بامفاهیمی روبرو میشویم که زود فراموش میکنیم. بحثهای درون روشنفکری است و اگر ارجاع به دکتر شریعتی میدهیم به این دلیل است که الگوی شریعتی ما را مجهزتر میکند و امذامی تر است.
🔹احسان شریعتی:به سیر منحنی تفکرات شریعتی توجه نشده است
یک فیلسوف گفت: در میراث شریعتی و بررسی تفکرات او یک سیر منحنی در تفکراتش وجود داشته است که متاسفانه به آن توجهی نشده است.
به گزارش خبرنگار ایسنا-منطقه اصفهان، احسان شریعتی امروز (چهارشنبه) در دانشگاه اصفهان در سمپوزیوم "نوشریعتی" اظهار کرد: نوشریعتی در نظر دارد که به حل مسائل روز بپردازد و پس از اتفاقات سال گذشته باید گفت که وارد فاز جدیدی شدهایم و دوران ما با دوران شریعتی صورتبندی معرفتی و جهانی تغییر کرده است.
🔷🔆بازگشت به ابراهیم: معبری برای گذر به دموکراسی معنوی(spiritual democracy)
🖋نرگس سوری
شریعتی در تداوم سنت سیدجمال، عبده و اقبال و نیز در پیوند با جریان اصلاحدینی که در دورهی معاصر به عنوان آلترنتایوی در واکنش به "دیگریِ غرب" در جوامع اسلامی سربرآورد، از ضرورت تعقیب پروژهی رفرم دینی و تجدید حیات مذهب دفاع سخن به میان میآورد. از نظر او اصلاحدینی پروژهای فینفسه و نابگرا که صرفاً سودای احیای امر دینی ناب و خالص را داشته باشد نیست بلکه اصلاحدینی را میبایست در ربط با امر اجتماعی قرار داد به نحوی که بتوان نوعی رابطهی اینهمانی بین آن دو برقرار کرد. از این جهت اصلاحدینی در تلقی شریعتی به گفتمان الهیات رهاییبخش نزدیک میشود زیرا دین را با هدف رهایی "دیگریِ انسانی" در عرصهی حیات اجتماعی-سیاسی احضار میکند. اصلاحدینی در نزد او وجوه متفاوتی پیدا میکند به گونهای که میتوان نوعی الهیات سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و اگزیستانسیالیستی را در آن یافت که هستهی اصلی آن را رهایی انسان در اشکال مختلف تشکیل میدهد. بنابراین شریعتی از لزوم اصلاحدینی با این تمهید دفاع میکند که زمینهساز تغییر اجتماعی و تاریخی شود. باید تجدید حیات دینی به تعبیر او تجدید حیات اجتماعی و احیای امر دینی، احیای انسان الینه شده را به دنبال داشته باشد. در این بحث سعی بر آن است به صورت مشخص پیوند اصلاحدینی شریعتی با پروژهی رهاییبخشی از مجرای تأکیدی که او بر کارکتر ابراهیم دارد، مورد تحلیل قرار داده شود.
🔹🔸به گزارش ایکنا از اصفهان، محمد جواد غلامرضا کاشی، استاد دانشگاه و پژوهشگر عرصه علوم انسانی، عصر روز گذشته چهارشنبه 21 آذرماه، در« سمپوزیوم نوشریعتی و مسائل امروز جامعه ما»، اظهار کرد: بازآفرینی یا اهدای خویشتن، نوعی منازعه بر سر نامها است، همیشه گزینههای زیادی برای نامگذاری وجود دارد. حتی در زمان تولد یک کودک هم بحثهایی پیرامون نام او میان اعضای خانواده مطرح میشود. در سطح عام نیز دعوایی وجود دارد که چه نامی روی خودمان بگذاریم؟ ایرانی؟ اسلامی؟ شرقی؟ خاورمیانهای؟
🔷🔆سخنرانی حسین مصباحیان ، دبیر علمی سمپوزیوم نو شریعتی و مسائل امروز جامعه ما
🔸🔆با سلام خدمت دوستان عزیز و با تشکر از مجمع اسلامی دانشجویان دانشگاه اصفهان و معاونت فرهنگی – اجتماعی دانشگاه اصفهان که امکان برگزاری این سمپوزیوم را فراهم آوردند، عنوان این سمپوزیوم ، نوشریعتی و مسائل امروز جامعه ما است و من اجازه میخواهم که قدری راجع به همین عنوان صحبت کنم، صحبتی که در حقیقت حاصل کنفرانس های پژوهشگران در سمپوزیوم گذشته است، سمپوزیومی که سال گذشته با عنوان اکنون، ما و شریعتی: شرایط امکان یک پارادایم بدیل در دانشگاه تربیت مدرس تهران برگزار شد. بنابر این متنی که در اینجا ارائه میشود در حقیقت حاصل کار دسته جمعی گروهی از پژوهشگران است که احتمالا با تغییر و تفصیل هایی به عنوان مقدمه کتاب سمپوزیوم سال گذشته منتشر خواهد شد . 🔹نقش من از اینرو به عنوان دبیر علمی این سمپوزیوم، منحصرا ارائه آن است نه تصنیف و تالیف آن. گو اینکه خود را به تمام خطوط اصلی آن متعهد می دانم.
🔷🔆روش شریعتی برای فهم مسئلۀ دوران عبارت است از صرف توأمان ناهمزمانیهای تقویمی و تاریخی؛ نسبت دیالکتیکی میان زمانِ کندِ فرهنگ و زمان تند امر اکنونی از یک سو و از دیگر سو حرکت بر اساس شناسایی تنش میان موقعیت های ناسازوارنمایی که انسان امروزی در آن واحد به آن دچار است . از همین منظر او با نقد سه چهرۀ سلطه (دین، قدرت و سرمایه) آغاز می کند و در پی خلق بدیل برای آن خویشتنی است که هم زندانی هویت های دیروزی، دگرستیز و دگرهراس است و هم دچار جهانشمولی تک الگو و یکپارچه ساز. پروژۀ شریعتی را می توان تلاش برای ابداع آن خویشتنی دانست که با گفتگوی«حافظه و تخیل» بین المللی دیگر را ممکن سازد.
🔷🔆روایت های متکثر از متن شریعتی همواره محل تنازع رویکردهای اجتماعی و تاریخی متفاوتی بوده است. مساله زمان و تغییر از یک سو و پتانسیل های این متن در مواجهه با امر اجتماعی و تولید مازادی برای امروز یا آینده میتواند نقطه شروعی باشد که از طریق آن موضعی در برابر فرم های جدید دین ورزی و افق های پیش رو تعیین کنیم.