چو ايران نباشد تن من مباد
بدين بوم و بر زنده يک تن مباد
بيا تا همه تن به کشتن دهيم
مبادا که کشور به دشمن دهيم
دريغ است ايران که ويران شود
کنام پلنگان و شيران شود”#جاوید_شاه
🛎ماشالله کرمی، پدر جاویدنام #محمدمهدی_کرمی توسط دادگاه کیفری دو شهرستان نظرآباد به اتهام “پولشویی و تحصیل مال نامشروع” به هشت سال و ده ماه حبس، یک میلیارد و ۹۰۰ میلیون تومان جریمه نقدی و مصادره اموال محکوم شده است.
🛎امروز ۱۷ دی سالگرد اعدام ناجوانمردانه جاویدنامان #محمدمهدی_کرمی و #محمد_حسینی جوانانی شجاع و آگاه که برای آزادی ایران ایستادند و جانشان را فدا کردند. یاد و خاطر این عزیزان همیشه در قلب ایرانیان و تاریخ ایران زنده خواهد بود.
شهیدان راه آزادی محمد مهدی کرمی (کومار) ساکن نظرآباد استان البرز و سید محمد حسینی اهل کرج، هردو ورزشکار و کارگر بودند .
🔴 با گذشت ۹۰ روز از بازداشت ماشالله کرمی؛ منیژه، مادر #محمدمهدی_کرمی، نشسته بر مزار پسرش
🔻 بیش از ۹۰ روز از بازداشت ماشالله کرمی، میگذرد و منیژه مادر محمدمهدی کرمی، معترض اعدامشده در خیزش ۱۴۰۱، این گونه بر مزار پسر مینشیند.
🔻 منیژه دریای غم است، دریای دلتنگی است، برایش غم نبود محمدمهدی را کم دیدند و حالا نبود ماشالله را به او تحمیل کردهاند. کلمات از بیان عمق این غم تهی هستند و خالی.
🔻 ۳۱ مرداد ۱۴۰۲، پدر محمدمهدی کرمی از متهمان اعدامشده در جریان پرونده «اتوبان کرج» با هجوم ماموران امنیتی به خانهاش بازداشت شد.
🔻 همراهان عزیز حمایت از خانوادههای دادخواه جدای از آنکه وظیفهای اخلاقی و انسانی است و نقش مهمی در ظرفیتسازی بیشتر آنها برای دادخواهی دارد، از جمله حقوق و آزادیهای فردی شهروندان محسوب شده و هیچ قانونی نمیتواند این آزادی شهروندان را محدود کند.
مادر و برادر جاویدنام #محمدمهدی_کرمی از اعدامشدگان انقلاب ملی ایران به دلیل هجومهای پی در پی نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی به خانهشان، محل زندگی خود را ترک کرده و به مکان نامعلومی رفتهاند.
نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی در آخرین باری که به خانهی خانواده کرمی هجوم بردهاند، کمد وسایلی که یادگارهای جاویدنام محمدمهدی کرمی در آنجا نگهداری میشد را تخریب کردند و لباسهای او را به آتش کشیدند.
#محمد_حسینی ۳۹ سال بیشتر نداشت که بی گناه اعدام شد. امروز، دوم اسفند، تولدشه.
مردی که زندگی کردن برایش تنها یک کلمه نبود، تنها خوردن و خوابیدن نبود. زیستن برایش معنا داشت؛ کارگری ساده با حقوق ماهی ۶ میلیون بود و در خانهای اجارهای در کمال شهر کرج زندگی میکرد، به کودکان فقیر به طور رایگان ورزش آموزش میداد، و حاضر بود برای وطناش و هم وطنهایش هرکاری بکند تا آزاد باشند و در آرامش زندگی کنند. از چشمهایش صداقت میبارید و دستانش انگار که از سختیهای زندگی خسته شده بودند.
چند روز قبل از اینکه او را به قتل برسانند، بهش گفتند که نگران نباش، حکمت متوقف شده و به زودی خبر رسمیاش منتشر میشه، و در دادگاه، قاضی با کنایه و بی ادبی باهاش صحبت میکرد. نه خانواده داشت، نه دوستان بسیار زیادی. ولی در عوض، شرف داشت..
حتی کسی نبود که پیکر بی جاناش را تحویل بگیرد.
اما الان، خانوادهای داره به وسعتِ یک ایران. پدر محمدمهدی کرمی که جای پدرش سر مزارش میرود و عکسش را میبوسد، مادری که برایش اشکهای همچون طلا میریزد، و خواهر و برادرهایی که به یادش در خیابانها میآیند و غذای نذری درست میکنند.
به قول محمد حسینی: «آموختهام که به جنگ ناپاکیها بروم. حتی در سختترین شرایط خواهم جنگید با تاریکی و خواهم دوید بسوی روشنایی و مهری پویا. چه زیباست گر جهانیان عاشقانه مهر بورزند و بیتوقع ببخشند…»
به یاد کیان، برای همیشه. ۲ اسفند ۱۳۶۱ - ۱۷ دی ۱۴۰۱
«سلام، من حمید هستم از بریزبین استرالیا. ماهها قبل وقتی دیگه مهسا کنارمون نبود و شروین این آهنگ رو برای تمام دلتنگیهای ایران خوند، من به همراه تعدادی از دوستانم این کلیپ رو درست کردیم؛ برای شجاعت شروین، برای داغ مهسا. حالا ماهها گذشته و دیگه نیکا و محسن و حدیث و سارینا و داریوش و محمد و حمیدرضا و محسن و خیلیهای دیگه کنارمون نیستن تا ببیند که شروین چه خوب صدای همه اونها و صدای آزادیخواهی ما بود و امروز وقتی جایزه "گرمی" رو برد، دوباره نور امید رو به تنهای خستهمون بخشید و اشک رو به دیدههامون جاری کرد.... به افتخار شروین.»