4 مهر ماه، زادروز شاعر و طنزپرداز موفق روزگار ما، استاد
#سعید_بیابانکی ست.
بیابانکی در 1347 در سده (خمینی شهر) اصفهان چشم به جهان گشود.
بیابانکی شاعری را از سال ۱۳۶۲ در سن ۱۵ سالگی به تشویق اصغر حاج حیدری، آغاز کرد و به تدریج با ورود به انجمن ادبی سروش و انجمن ادبی صائب اصفهان در محضر استادانی چون صاعد اصفهانی، خسرو احتشامی، محمد مستقیمی و خلیل بلدی تلمذ کرد.
اولین کتاب شعر او با نام «ردپایی بر برف» در سال ۶۹ توسط حوزه هنری منتشر شد.
بیابانکی تحصیلات خود را در سال ۱۳۷۲ رشته کامپیوتر در دانشگاه اصفهان به پایان رساند؛ و در سال ۱۳۸۸ نیز از دانشگاه اصفهان نشان درجه یک طلایی دریافت کرد. این نشان به کسانی داده میشود که در حوزههای علمی و فرهنگی به جایگاه شایستهای در کشور رسیده باشند.
بیابانکی شاعری همه فن حریف است. در قالب های مختلف شعری از غزل گرفته تا سپید و در گرایش های مختلف آیینی ، عاشقانه و طنز، آثار درخشانی را داراست.
وی به عنوان مجری کارشناس، اجرای بسیاری از برنامه های تلویزیونی و رادیویی را در کارنامه خود دارد.
از
سعید بیابانکی، مجموعه شعر طنز «سکته ملیح» و گزیده غزل «چقدر پنجره» از سوی
#انتشارات_شهرستان_ادب به چاپ رسیده است.
غزلی از
بیابانکی را با هم می خوانیم:
دلم گرفته هوای بهار کرده دلم
هوای گریه ی بی اختیار کرده دلم
رها کن از لب بام آن دو بافه گیسو را
هوای یک شب دنباله دار کرده دلم
بیا بیا که برای سرودن بیتی
هزار واژه ی خونین قطار کرده دلم
به هر تپش که نفس تازه می کند باری
مرا به زیستن امّید وار کرده دلم
کنون که آخر پیری نمانده دندانی
غزال خوش خط و خالی شکار کرده دلم
بخند ای لب خونین لب ترک خورده
دلم شکسته هوای انار کرده دلم
@ShahrestanAdabPub