شهرِ زنان، شهرِ امن

‏حصارکشیِ فضـــا در نظام ِ غارت ِ شهـر

مداخله، تفکیک فضایی و بحث حصارکشیِ تئاتر شهر به اواخر دهه‌ی هشتاد برمیگردد و فرقی نداشته شهرداریِ «تهران شهری برای همه» باشد یا شهرداریِ «تهران کلانشهر الگوی جهان اسلام».

فرقی نمی‌کند شعار به اصطلاح انسان محوری بدهد یا شعارِ جهادی و انقلابی. همانطور که آنچه نشان و نمادِ مدیریت شهری تهران است، حصارهای آبی و سفید کارگاه‌های ساختمانی‌ است که روزی شعار «آسمانِ آبی، زمینِ پاک» بر آنها نقش می‌بندد، زمانی «شهر امید، مشارکت و شکوفایی»، دوره‌ای شعار «تهران شهری برای همه» و اکنون «تهران کلانشهر الگوی جهان اسلام».

مسئله‌‌ی حصارکشی به عنوان شیوه‌ای از مداخله‌ی فیزیکیِ مدیریت شهری برای کنترل فضا و برقراریِ استبدادِ فضا دارای پیشینه است. روندی که با یک طرفه‌سازی خیابان ولیعصر در سال ۱۳۸۸ آغاز شد و با طرح «فضاهای زیرسطحی شهر تهران» و احداث زیرگذر چهارراه ولیعصر و نرده‌کشی چهارراه در سال ۱۳۹۲ تداوم یافت و تثبیت شد.

ــــــــــــــــــــــ
برای خواندن متنِ کامل بیانیه از طریق لینک زیر به سایت باهمستان مراجعه کنید.
#حق_برشهر

http://bahamestan.net/statement/city-theater-fencing/1.html

در مبارزه برای دستیابی زنان به رهایی و برابری نمی‌توان تقاطع ستم جنسیتی با ستم‌های طبقاتی و نابرابری‌‌های فضایی، قومیتی، نژادی، دینی و سایر نشانگرهای هویتی چون توانایی‌های فیزیکی را نادیده گرفت.

🔻#آسیه_پناهی، شاید نمادی از این درهم‌تنیدگی ستم جنسیتی با نابرابری طبقاتی و فضایی در دوران ما باشد. نشانه‌ای از پیکربندی جنسیتی مسئله‌ی مسکن.

🔻سیاست‌های طردکننده شهری نه‌ تنها در خیابان مشغول سرکوب است که با پیشروی در لایحه «برنامه جامع و هماهنگ کاهش تخلفات ساختمانی» قصد الغای قانون حمایت از مشاغل خانگی را دارد؛ مشاغلی که به عنوان مفر و استراتژی بقای زنان تهیدست حیاتی هستند.

🔻سیاست‌های طردکننده شهری تنها در قالب سلبی و منع و قهر ظاهر نمی‌شوند؛ بلکه در مسئولیت‌زدایی اجتماعی، برون‌سپاری، کوچک‌سازی و حذف خدمات اجتماعی، تجاری‌سازی و کالایی‌سازی نیز نمود می‌یابند.

🔻کاهش مستمر و چشمگیر بودجه اجتماعی و فرهنگی، برخورد مستمر و خشن با زنان دست‌فروش، تضعیف مراکز مهارت‌آموزی کوثر و مراکز کارآفرینی، کوچک سازی حوزه امور بانوان شهرداری، خصوصی‌سازی خدمات اجتماعی و رفاهی مرتبط با زنان، تجاری‌سازی فضا و کارکرد سرای محلات، استثمار کار زنان سرپرست خانوار در فعالیت‌های کارآفرینی شهرداری با دستمزدهای کمتر از نصف حداقل تعیین‌شده در قانون کار، همگی جلوه‌ای از طرد شهری زنان تهی دست هستند. با پی‌گیری و به چالش کشیدن نابرابری‌های ساختاری همراه می‌شویم به امید احیاء حقوق برابر برای زنان و جهانی تهی از خشونت و دیگرستیزی./باهمستان

#روز_جهانی_زن
#حق_برشهر
#باهمصداشویم

@Shahr_Zanan

تجارت عادلانه و حق زنان بر شهر

#حق_برشهر؛ حق رشد و تغییر خودمان همراه با تحول فضای شهریست.

🔻در یک ارزیابی کلی به نظر می‌رسد هنوز سه محور زنان، تجارت و فضای شهری در حوزه اقتصاد، جامعه‌شناسی و مطالعات جنسیت قرابت چندانی با هم ندارند. چرا که در طول تاریخ نه تنها در ایران که در سایر کشورها نیز اساسا فضای شهری، قلمرویی صرفا مردانه بوده است.

🔻زنان نه برای داد و ستد که حتی برای آمدوشد هم کمتر در شهرها حضور داشته‌اند و یا حضورشان در تصاویر و مدارک تاریخی ثبت نشده است. بنابراین ایجاد ارتباط میان این سه حوزه، کمک به تجدیدنظر و سیاستگذاری درست در تعیین رابطه همه شهروندان با شهر و تجارت عادلانه است.

🔻در این رویکرد، هدف، ایجاد شهری است که در آن #دسترسی همگان به #عدالت_اقتصادی، #حق_مشارکت در #توسعه_شهر و امکان حضور همه از جمله کارگران، تولیدکنندگان محصول و خرده‌فروشان تضمین شود.

🔻مهمترین گام برای این منظور، امکان حضور #گروه‌های_حاشیه‌ای از جمله #زنان_دستفروش در فضایی است که توسط مردان اشغال شده و انگار حوزه بی‌چون و چرای اقتصادی آنها است.

🔻نمونه تاریخی آرواد بازاری -بازار زنان به زبان ترکی- است که زمانی در شهر بناب در آذربایجان شرقی، محل کسب و کار و فروش محصولات توسط زنان بوده، اما امروز تبدیل به مکانی برای تجارت مردان شده است. یا زنانه بازار شفت -اطراف فومن- که هنوز زنده فعال است و محل حضور و تجارت زنان فومنی اما در یکی از فرعی‌های بازار که گذرگاه اصلی در قرق مردان فروشنده است.

🔻تجارت عادلانه یعنی ایجاد فضا برای همه گروه‌ها از جمله زنان و گروه‌های حاشیه‌ای برای شراکت و تاثیرگذاری بر شهرسازی و شهرنشینی. در این دیدگاه، شهر نه فقط جای تردد و گشت و گذار که محل حضور و فعالیت همه افراد جامعه است که در حال خرید و فروش‌ و در نتیجه سهیم بودن در تعاملات اقتصادی و ساخت فضاهای شهری‌اند. زنان و سایر گروه‌های در حاشیه هم صرفا رهگذر یا مصرف‌کننده کالاهای به فروش گذاشته شده، نیستند. بلکه در مقام فعال، تولید‌کننده و تاثیرگذار بر نیروهای شکل‌دهنده تجارت شهر هستند.

🔻حق بر شهر یعنی تقویت و پشتیبانی از اراده و خواست همگان به تغییر و حضور کنشگرانه در معادلات اقتصادی و سیاسی جریان ساز در شهر است./مدرسه پرتو

@Shahr_Zanan

بی‌پناهی آسیه و شلیک به حق سرپناه

آلونک #آسیه_پناهی توسط شهرداری کرمانشاه تخریب شد و او در اثر این اتفاق جان باخت تا در امتداد فجایعی چون تخریب خانه‌های محله فلک‌الدین خرم‌ آباد و ده‌‌ ونک در تهران، یادآور شود #حق_سرپناه و اصل ۳۱ قانون اساسی همچنان مورد تعرض قدرت و سرمایه است.
فراموش نکنیم هم در «سند ملی ساماندهی و توانمندسازی سکونتگاه‌های غیررسمی»، هم در «سند ملی بهسازی، نوسازی و احیای بافت‌های فرسوده و ناکارآمد (سند ملی بازآفرینی)» و هم در دستورکار جدید شهری هبیتات۳، حق مالکیت زمین به صورت‌های قانونی، موروثی، تاریخی و مدت استفاده و در نتیجه رسمیت‌بخشی به حق تصرف، مورد تأکید قرار گرفته‌ است و شهرداری‌ها نه تنها حق تخریب سرپناه را ندارند، بلکه طبق قوانین موظفند به هرگونه از اسکان (رسمی و غیررسمی) داخل و خارج محدوده شهر، خدمات شهری ارائه دهند.

#حق_سرپناه
#حق_برشهر

@Shahr_Zanan
@bahamestan