مرگ ششمین داوطلب در آتش
«مختار» دیگری در آتش زاگرس سوخت#بهمن_ایزدی: باید طرحی ملی برای مقابله با آتش در نظر گرفته شود آتشسوزی زاگرس ششمین قربانی را گرفت. این بار
#محمدجواد_مختاری، فعال محیطزیستی از اهالی روستای «خومهزاد» از توابع نورآباد ممسنی در راه نجات طبیعت فدا شد.
فقط هفت روز از سوختن
#مختار_خندانی و
#یاسین_کریمی از اعضای انجمن
#ژیوای_پاوه و
#بلال_امینی از دوستداران طبیعت در آتشسوزی منطقه حفاظت شده «بوزیل و مرهخیل» میگذرد و این زخم دیگری بر تن زاگرس است. یک ماه پیش
#احسان_عزیزی، از نیروهای تکاور سپاه هم در آتش همین منطقه سوخته و سیویکمخرداد،
#البرز_زارعی هم در آتشسوزی کوه دیل گچساران قربانی شده بود.
از دست رفتن این داوطلبان پایان رنج طبیعت نبود، باز هم آتش دیگری از پی آتش سر رسید و در فهلیان، جان فعال محیطزیست دیگری را گرفت.
اکنون در فهلیان، جایی در نورآباد ممسنی استان فارس، آتش همچنان درحال پیشروی است.
#محمدجواد_مختاری، جوان سیویکساله ظهر شنبه گرفتار آتش و دچار سوختگی 85 درصد شد اما فقط تا صبح دیروز دوام آورد و در بیمارستانی در شیراز جان سپرد. بعد از فوت دو برادرش در تصادف، او تنها فرزند خانواده بود و حالا مادرش تنها مانده است.
#بهمن_ایزدی، رئیس هیأتمدیره
#کانون_سبز فارس به «شهروند» میگوید: محمدجواد در سالهای گذشته هم در کار خاموش کردن آتش بود.
او از اوایل خرداد که آتشسوزی در محیطزیست کشور شدت گرفت، همراه گروهی از فعالان محیطزیست برای نجات طبیعت تلاش میکرد. آنها برای گروه دمنده و آتشکوب خریده بودند و توانستند با تلاش شبانهروزی آتشهای بسیاری را مهار کنند.
اما چرا دوستداران طبیعت در آتش میسوزند؟
او میگوید: بچهها دست تنها به دل آتش میروند و هیچ نیروی پشتیبانی ندارند، ناگهان جریان باد عوض میشود و آتش محاصرهشان میکند و راهی برای گریز نیست؛ مثل اتفاقی که برای
#مختار_بلال_و_یاسین افتاد.
به گفته او همین حالا چند نقطه در استان فارس درحال سوختن است و اگر این نیروهای از جان گذشته نبودند، آتش به شیراز هم رسیده بود.
#مدیرعامل_گنجه_پشتیبان_زیست_بوم اوضاع را بحرانی میداند و میگوید باید طرحی ملی برای مقابله با آتشسوزیها در نظر گرفته شود، چون فصل خشکی تازه شروع شده و آتشسوزی تمامی ندارد. او گله میکند که چرا آتشسوزیها ریشهیابی نمیشود: مقابله با آتش یک قضیه است و ریشهیابی آن یک قضیه. رئیس سازمان جنگلها بعد از مرگ
البرز زارعی در گچساران گفت که مسببان آتشسوزی را پیدا کردهایم، اما درخواست ما برخورد با آنهاست.
مدام میگویند که دلیل آتشسوزی طبیعی است اما چطور ممکن است فقط جنگلها با بازتاب نور در شیشه و پلاستیک آتش میگیرند و زمینهای کشاورزی که انبار باروتاند، نه؟
در آتشسوزیهای اخیر بسیار دیدهایم که آتش عمدی به جان طبیعت افتاده و فرد یا افرادی به صورت نقطهای، طبیعت را آتش میزدند و پیش میرفتند. در
#خاییز، هستی ما به دلیل خصومت دو دامدار از بین رفت. چرا برخورد نمیکنند؟
این آتشها ربطی به گرما و تغییر اقلیم ندارد. باید چارهای اندیشید.
رئیس هیأتمدیره کانون سبز فارس حرفهایش را اینطور ادامه میدهد: مردم دست تنها هستند. آنها با دست خالی با زبانههای آتش مقابله میکنند. این سینههای سبز مردم است که سپر لهیب آتش شده است.
اول
#احسان_عزیزی از بین رفت و طولی نکشید که نوبت به
#البرز رسید. اما تمام نشد. بعد سه ستاره ما در کردستان جان باختند. کی میخواهد این درد تمام شود؟
فرمانده یگان حفاظت میگوید داوطلبان در آتشسوزیها برخورد احساسی دارند، این چه پاسخی به همیاری مردم است؟
مردمی که با اندک توانشان جلوی آتش ایستادهاند نباید از میدان به در کرد، باید تجهیزشان کرد، آموزش داد و حمایت کرد. ما هنوز در غم
#کردستانیم که حالا باید جنازه
#مختاری را روی دوشمان بگذاریم.
رئیس سازمان محیطزیست میگوید این آتشسوزیها طبیعی است و رسانهها بزرگنمایی میکنند. میگوید آلاسکا هم آتش گرفته. نه، اینطور نیست. به جای این حرفها باید جان مردم، سرمایههای اجتماعی و سرمایههای طبیعی را نجات داد.
http://mobile.shahrvand-newspaper.ir/News/Mobile/Main/186901/@Sh_s_fars#شبکه_تشکهای_محیط_زیست_و_منابع_طبیعی_استان_فارس