سه‌نقطه
#در_پناه_تو
Канал
1,29 тыс.
подписчиков
335
фото
118
видео
240
ссылок
مکتوب طنز سه‌نقطه
[مجله‌ای برای خندندگان و خندانندگان]
آخرین ماهنامه طنز فارسی
ادمین محترم:
@Senoghteadmin
روابط عمومی:
@Senoghte_pr
🔸
📌 سال ۷۴ تازه پشت لب‌مان سبیل درآمده بود. همه هم‌سن‌ها را می‌گویم، چون دخترها هم آن‌زمان سبیل داشتند. نشانه ابهت، قدرت، سرسنگینی، رو ندادن به جنس مخالف، سرسختی و البته قدرت بزرگ‌ترها. رویای‌مان رفتن به دانشگاه بود و بس. آنهایی که از آن بهشت برگشته بودند، حرف‌هایی می‌زدند که باورش سخت بود. مگر می‌شد؟ مگر داشتیم؟ نسل ما خوب یادشان می‌آید که مثلاً دبیرستان‌های دخترانه را چند دقیقه زودتر از دبیرستان‌های پسرانه تعطیل می‌کردند که یک‌وقت پنبه و آتش وسط خیابان با هم روبرو نشوند و خاورمیانه گُر نگیرد.
📌 بزرگ‌ترها در مهمانی‌ها به‌غیر از گرانی، مدال نقره هاشمی رفسنجانی به‌عنوان دومین سیاستمدار آسیا ـ که معلوم نبود مسابقاتش کجا برگزار شده و چرا ما طلا نگرفته‌ایم مثلاً ـ داستان عاشق شدنِ پسرها و دخترهای دانشجو را با اغراق و لب گزیدن پیش ما تعریف می‌کردند که عبرت بگیریم. آب و تاب می‌دادند که یعنی چقدر بی‌چشم‌ورو شده‌اند، دو روز می‌روند دانشگاه و سرخود تصمیم می‌گیرند چشم‌سفیدها. غافل از آن‌که ما مشتاق‌تر می‌شدیم برویم به این بهشت زمینی. آن زمان عشق این بود: صدای علیرضا افتخاری و یک سیب سرخ که شالاپ می‌افتاد وسط یک رودخانه و یارا یارا گاهی دل ما را... و همین. همین و بس. بیشتر از این اصلاً معصیت بود. فکر کردن به آن هم تخلف به شمار می‌آمد. حالا بماند که جوان‌ها روش‌های خودشان را داشتند و اصولاً خوب‌رویان تاب مستوری ندارند و شیطان‌ها را توی شیشه هم بگذارید، همان‌جا شیطنت‌شان را می‌کنند.
📌 تا این‌که #در_پناه_تو شروع شد. ماجرای چند هم‌دانشکده‌ای که اسیر سلسله موی دختری شده بودند. وقتی «رامين» با دست و دلی که می‌لرزید، به «مریم» (لعیا زنگنه) نزدیک می‌شد که حرفی بزند، قلب همه دختر و پسرهای آن روزگار به تپش می‌افتاد. نقشه ایران دیگر گربه‌شکل نبود، به یک قلب سرخ پرخون تبدیل می‌شد. از خودمان می‌پرسیدیم این ما هستیم که یک عشق زمینی می‌بینیم؟ پس عشق آسمانی کجاست؟
و هنوز #غلامرضا_طریقی نسروده بود:
بوسه گرمی بده، تا لبم اذعان کند
بین دو قطبِ رُخَت، خط لبت استواست
ای نه چنین نه چنان، در دل من همچنان
عشقِ زمینی بمان، عشق هوایی هواست...
📌 [اگر می‌خواهید باور کنید آن سریال در آن فضا چقدر ساختارشکن بود، تصور کنید الان شبکه ۴ مثلاً کنسرت‌های ادل را زنده پخش کند یا شبکه نسیم، دورهمی بازیگرهای فیلم‌های خاک‌برسری بگذارد. تا این حد!]
...
📖
مکتوب طنز #سه_نقطه
نسل جزغاله
#احسان_محمدی
[ادامه مطلب را در شماره ۱- سه‌نقطه بخوانید]
👁🗨
@SeNoghteMag
📌 سال ۷۴ تازه پشت لب‌مان سبیل درآمده بود. همه هم‌سن‌ها را می‌گویم، چون دخترها هم آن‌زمان سبیل داشتند. نشانه ابهت، قدرت، سرسنگینی، رو ندادن به جنس مخالف، سرسختی و البته قدرت بزرگ‌ترها. رویای‌مان رفتن به دانشگاه بود و بس. آنهایی که از آن بهشت برگشته بودند، حرف‌هایی می‌زدند که باورش سخت بود. مگر می‌شد؟ مگر داشتیم؟ نسل ما خوب یادشان می‌آید که مثلاً دبیرستان‌های دخترانه را چند دقیقه زودتر از دبیرستان‌های پسرانه تعطیل می‌کردند که یک‌وقت پنبه و آتش وسط خیابان با هم روبرو نشوند و خاورمیانه گُر نگیرد.
📌 بزرگ‌ترها در مهمانی‌ها به‌غیر از گرانی، مدال نقره هاشمی رفسنجانی به‌عنوان دومین سیاستمدار آسیا ـ که معلوم نبود مسابقاتش کجا برگزار شده و چرا ما طلا نگرفته‌ایم مثلاً ـ داستان عاشق شدنِ پسرها و دخترهای دانشجو را با اغراق و لب گزیدن پیش ما تعریف می‌کردند که عبرت بگیریم. آب و تاب می‌دادند که یعنی چقدر بی‌چشم‌ورو شده‌اند، دو روز می‌روند دانشگاه و سرخود تصمیم می‌گیرند چشم‌سفیدها. غافل از آن‌که ما مشتاق‌تر می‌شدیم برویم به این بهشت زمینی. آن زمان عشق این بود: صدای علیرضا افتخاری و یک سیب سرخ که شالاپ می‌افتاد وسط یک رودخانه و یارا یارا گاهی دل ما را... و همین. همین و بس. بیشتر از این اصلاً معصیت بود. فکر کردن به آن هم تخلف به شمار می‌آمد. حالا بماند که جوان‌ها روش‌های خودشان را داشتند و اصولاً خوب‌رویان تاب مستوری ندارند و شیطان‌ها را توی شیشه هم بگذارید، همان‌جا شیطنت‌شان را می‌کنند.
📌 تا این‌که #در_پناه_تو شروع شد. ماجرای چند هم‌دانشکده‌ای که اسیر سلسله موی دختری شده بودند. وقتی «رامين» با دست و دلی که می‌لرزید، به «مریم» (لعیا زنگنه) نزدیک می‌شد که حرفی بزند، قلب همه دختر و پسرهای آن روزگار به تپش می‌افتاد. نقشه ایران دیگر گربه‌شکل نبود، به یک قلب سرخ پرخون تبدیل می‌شد. از خودمان می‌پرسیدیم این ما هستیم که یک عشق زمینی می‌بینیم؟ پس عشق آسمانی کجاست؟
و هنوز #غلامرضا_طریقی نسروده بود:
بوسه گرمی بده، تا لبم اذعان کند
بین دو قطبِ رُخَت، خط لبت استواست
ای نه چنین نه چنان، در دل من همچنان
عشقِ زمینی بمان، عشق هوایی هواست...
📌 [اگر می‌خواهید باور کنید آن سریال در آن فضا چقدر ساختارشکن بود، تصور کنید الان شبکه ۴ مثلاً کنسرت‌های ادل را زنده پخش کند یا شبکه نسیم، دورهمی بازیگرهای فیلم‌های خاک‌برسری بگذارد. تا این حد!]
...
📖
مکتوب طنز #سه_نقطه
نسل جزغاله
#احسان_محمدی
[ادامه مطلب را در شماره ۱- سه‌نقطه بخوانید]
👁🗨
@SeNoghteMag