🔵🔵🔵 در حالی که سد ایلیسو تا ده روز دیگر آبگیری می شود سکوت و بی واکنشی وزارت نیرو و امور خارجه ایران در مقابل دولت ترکیه کماکان ادامه دارد
☑️ همگرایی ملی برای نجات #هورالعظیم ( پویش میانرودان )
⭐️ با امضا این petition به پویش جهانی مخالفت با سد ایلیسو بپیوندیم ⭐️
🔵🔵🔵#خوزستان و پدیده ریزگردها را فراموش نکنیم؛ ضمن پیوستن به #پویش_جهانی مخالفت با سد ایلیسو در ترکیه از همه دغدغه مندان تقاضا می کنیم petition منتشره در لینک زیر را که به چهار زبان فارسی ، انگلیسی ، عربی و ترکی استانبولی تهیه شده را امضا و آنرا به هر کدام از دوستان در شبکه های اجتماعی ارسال کنند ؛ تا امضاهای انلاین این متن بتواند منعکس کننده اعتراضات ما به این عملکردها و سیاست های مخرب در سطح بین اللمللی باشد.
🔹برای امضاء کافی است اسم ، فامیل و آدرس ایمیل را در قسمت سمت راست مطلب یادداشت و کلمه sign را بزنید ؛به همراهی سبزتان نیازمندیم .
خبر شکایت نماینده اصفهان در مجلس علیه آقای #یوسف_فرهادی_بابادی از کنشگران محیط زیست استان چهارمحال و بختیاری ، بسیار نگران کننده و نامفهوم است! اگر قرار است رويه ى #شكايت مسئولين و نمايندگان مجلس عليه كنشگران و مدافعان از حريم طبيعت و حق حيات با كرامت انسان ها در #چهارمحال_و_بختيارى و #خوزستان باب شود، ما مردم آسيب ديده از جنايات #مفسدان_زيست_محيطى در اين زمينه حق تقدم داريم. اين ما هستيم كه قربانى سياست هاى نابخردانه و بخشى نگرانه مديران و وزراى استانهاى مركزى شده ايم و با توجه به فاجعه تاريخى زيست محيطى در شهرهاى خوزستان ،قتل عام ميليونها نفر نخل و آسيبهاى وارده غيرقابل جبران بر طبيعت منطقه ، حق اقامه دعوى و شكايت بر مرتكبين اين جنايات را براى خود و كشاورزان ، صيادان ، باغداران و عموم متضرران محفوظ شمرده و نسبت به لزوم پايان بخشى به اين رويكرد آمرانه و زورگويانه از سوى مسئولان اصفهانى هشدار مى دهيم. بديهى است ؛ مسئولان امر مى بايست نسبت به فعالان محيط زيست كه داوطلبانه ، انجام رسالتى انسانى و مقدس را بر عهده گرفته اند با كمال احترام ، رعايت عدالت و انصاف برخورد نموده و *اگر بر خيرشان اميدى نيست ، حداقل شر مرسانند!؟*
🔵 دلایل شوری و آلودگی های آب شرب شهر های خوزستان، به شرح زیر قابل ذکر میباشد:
☆۱-آغاز دخالت ها و تغییراتی که در رژیم آبی حوضه های #آبخیز و حوضه های #آبریز رودخانه های خوزستان توسط شرکت مهندسین مشاور امریکایی #عمران و #منابع (D&R) از سال ۱۳۳۵ تا به امروز کلید خورد.
☆۲- افزایش پی در پی سطح زیر کشت محصولات زراعی و تغییر الگوی کشت در جلگه خوزستان؛ از کشت های #زمستانه به کشت های #تابستانه بدون مطالعات یکپارچه منابع آب قابل بهره برداری...
☆۳-احداث پی در پی سریال پروژه های سد سازی با #مخازن_غول_پیکر چند ده کیلومتری بر روی رودخانه های خوزستان و عملاً تبدیل این رودخانه ها به #حوضچه_ها و #مخازن_تبخیری_آب؛
☆۴- رخت بر بستن و فرار پدیده ای طبیعی و مفید بنام #سیلاب_ها در جلگه خوزستان طی دو دهه اخیر؛ که نقشی ارزنده در #پالایش و #تعادل_بخشی زیست بوم در #جلگه_جنوبی ایران ایفا می کردند....
☆۵- اجرای طرحهای زهکشی زیر زمینی کلاسیک ( افقی با ایجاد لترال) در اراضی زهدار زیر یکصد هزار هکتار از اراضی #طرحهای_توسعه_نیشکر از طرف مهندسین مشاور آمریکایی #عمران و #منابع و #همکاران_داخلی_آنها درطی سالهای 1335 الی1375، یکی از مهمترین عوامل موثر در افزایش شوری منابع آب رود خانه #کارون و #دز و به تبع آن ، منابع آب شرب شهر های #اهواز؛ #آبادان و #خرمشهر محسوب میگردد...
☆۶- و متاسفانه اجرای پروژه های زهکشی زیرزمینی کلاسیک در طرح موسوم به #پروژه_۵۵۰_هزارهکتاری#مقام_معظم_رهبری؛ که اصل این پروژه نیز در پیشنهادات ارائه شده توسط شرکت مهندسین مشاور امریکایی (D&R) در سال ۱۳۳۷ غیر قابل انکار است و برای اینکه این پروژه به هر نحوی که ممکن است از دامنه نقد و انتقاد مصون بماند؛ به نام #مقام_معظم_رهبری لقب داده شد....
☆۷- اجرای مصیبت بار پروژه ای بنام #سد_گتوند که حداقل ۱۴ میلیارد متر مکعب آورد آب رودخانه کارون را با #گنبدهای_نمکی موسوم به #تشکیلات_گچساران آمیخته و آنرا به شورابه ای مهلک تبدیل می کند...
☆۸- اجرای پی در پی پروژه های #انتقال_آب از سرچشمه های رودخانه های #کارون و #دز به فلات مرکزی به بهانه تامین آب شرب...
● بدون تردید #جفا و #ستم در حق دو شهر زیبای #خرمشهر و #آبادان؛ که در طول ۸ سال جنگ تحمیلی؛ مجموعه ای از #افتخارات و #اسطوره_های_مقاومت تاریخ ایران را در گنجینه خاطرات خود محفوظ خواهد داشت؛ قطعاً یک اشتباهی است که در یادها به بدی خواهد ماند...ما قطعاً موظف هستیم که از شهر یادمان افتخارات یعنی #خرمشهر و #آبادان حمایت کنیم تا روحیه #ایثار و #فداکاری همیشه در این سرزمین مورد احترام و عزت باشد...
🔴مردم ۱۶ شهر جهان اعتراض کردند به ساخت سدی که قربانی شماره یک آن مردم ایران هستند!🔴
1⃣ واقعاً ترکیبی از شوق، عشق، شور، خشم، حسرت، غم، تاسف و شرمندگی را باید توامان درک کرد از شنیدنِ چنین خبری! 👇 https://instagram.com/p/BZaZk_PnO9x
2⃣ به راستی ما را چه می شود و این گردِ مرگ و انفعال نشانه چیست؟ چرا دانشجویانی که روزگاری در مواجهه با کیفیت نامطلوب غذا در رستورانهای دانشکده، سینی ها را به هوا پرت می کردند، امروز در غار تنهایی شان کبک وار مخفی شده اند؟ آن نسل معترض و سلحشور که رگه هایی از آن در شخصیت فرهاد دماوندی در سریال شهرزاد رهگیری شده، اینک کجاست؟
3⃣ آیا دوباره باید از نو شروع کنیم؟ آیا باید به #مدارس_طبیعت امید ... یا دخیل بربندیم؟ آیا نباید روانشناسان، جامعه شناسان، علما و معماران چیدمان فرهنگی کشور فراخوانی بزرگ سرداده و نسبت به این مرگ خاموشِ جامعه امروز ایران هشدار داده و آسیب شناسی کنند؟!
5⃣ به قول #استاد_رنانی عزیز: ما دیگر به دانشمند نیازی نداریم، ما اکنون دچار کمبود مفرط آدمهای توانمند هستیم! پس لطفا به کودکان ما فقط زندگی کردن را یاد دهید. به آنها گفتوگو کردن را، تخیل را، خلاقیت را، مدارا را، صبر را، گذشت را، دوستی با طبیعت را، دوست داشتن حیوان را، لذت بردن از برگ درخت را، دویدن و بازی کردن را، رقصیدن و شاد بودن را، از موسیقی لذت بردن را، آواز خواندن را، بوییدن گل را، سکوت کردن را، شنیدن و گوش دادن را، اعتماد کردن را، دوست داشتن را، راست گفتن را و راست بودن را بیاموزید.
6⃣ من فکر می کنم اگر چنین کودکانی را تربیت کنیم، هرگز به جای آنکه امروز چنین شرمنده و مغموم و خجالت زده در پیشگاه مردم آن ۱۶ شهر جهان باشیم، می توانیم با افتخار به آینده بنگریم؛ آینده ای که در آن هرگز هیچ ایرانی ساعتها از نیمه های شب منتظر تماشای لحظه های جان دادن یک انسان در معابر عمومی شهرها و ورزشگاه هایش نمی ماند! می ماند؟
با سلام احتراما به استحضار میرساند جمهوری ترکیه در دو دهه گذشته سدهای زیادی در حوضه آناتولی جنوبی و سرچشمه های دجله و فرات ساخته است که گنجایش تنها یکی از این سازه های غول آسا یعنی #سد_آتاترک روی فرات که در 1992 آبگیری شد به 48 میلیارد مترمکعب می رسد. همچنین ساخت سد 10.4 میلیارد مترمکعبی #ایلی_سو روی سرشاخه های دجله از دسامبر 2014 در دست نجام است. ساخت این سدها، نظام آبشناختی دو رودخانه بزرگ دجله و فرات را به شدت متاثر و مختل کرده و می کند و به متروکه شدن چندین میلیون هکتار از اراضی کشاورزی در کشورهای سوریه و عراق انجامیده و بحرانی جدی در پایاب آنها یعنی هورالعظیم بوجود آورده است؛ بحرانی که سبب شده تا تالاب راهبردی هورالعظیم به بزرگترین کانون بحرانی ریزگرد در منطقه بدل شود. جوامع بومی و مردم سوریه، عراق و ایران؛ یعنی: خاستگاه کهن ترین تمدنهای جهان چون ایرانی، سوری و بین النهرین، به شدت از اثرات ویرانگر این سدها آسیب دیده و می بینند. ادامه روند ویرانگر سدسازی دولت ترکیه و مهار آب این دو رودخانه، گذشته از نابودی کشاورزی و تشنگی روستاها و شهرها در میان رودان، طغیان پدیده گرد و غبار در باختر ایران را هم پدید آورده و پیوسته تشدید می کند؛ فرآیند ویرانگری که نه تنها سلامت که فعالیتهای تولیدی و روزمره مردم را تهدید کرده و آبادبوم های انسانی را به سمت متروکه شدن سوق می دهد. پیامدهای ویرانگر #سدسازی در ترکیه نه تنها به فجایع انسانی ناشی از جنگ تحمیلی در سوریه و عراق دامن زده و حقوق بشر را تهدید میکند، که همچنین با مفاد کنوانسیون مقابله با بیابانزایی، و بیانیه حقوق جوامع بومی سازمان ملل آشکارا مغایرت تام دارد. چنین است که ما امضاکنندگان زیر از سازمان ملل متحد و یونسکو درخواست رسیدگی به وضعیت نگران کننده حقابه جوامع بومی مولد در حوضه آبخیز دجله و فرات را داریم و خواهان احیای دوباره میان رودان از طریق گشودن دریچه های سدهای آناتولی جنوبی (بویژه سد آتاترک) و جلوگیری از ساخت و آبگیری سدهای در دست ساخت (به ویژه سد ایلی سو) هستیم.
با سلام احتراما به استحضار میرساند جمهوری ترکیه در دو دهه گذشته سدهای زیادی در حوضه آناتولی جنوبی و سرچشمه های دجله و فرات ساخته است که گنجایش تنها یکی از این سازه های غول آسا یعنی #سد_آتاترک روی فرات که در 1992 آبگیری شد به 48 میلیارد مترمکعب می رسد. همچنین ساخت سد 10.4 میلیارد مترمکعبی #ایلی_سو روی سرشاخه های دجله از دسامبر 2014 در دست نجام است. ساخت این سدها، نظام آبشناختی دو رودخانه بزرگ دجله و فرات را به شدت متاثر و مختل کرده و می کند و به متروکه شدن چندین میلیون هکتار از اراضی کشاورزی در کشورهای سوریه و عراق انجامیده و بحرانی جدی در پایاب آنها یعنی هورالعظیم بوجود آورده است؛ بحرانی که سبب شده تا تالاب راهبردی هورالعظیم به بزرگترین کانون بحرانی ریزگرد در منطقه بدل شود. جوامع بومی و مردم سوریه، عراق و ایران؛ یعنی: خاستگاه کهن ترین تمدنهای جهان چون ایرانی، سوری و بین النهرین، به شدت از اثرات ویرانگر این سدها آسیب دیده و می بینند. ادامه روند ویرانگر سدسازی دولت ترکیه و مهار آب این دو رودخانه، گذشته از نابودی کشاورزی و تشنگی روستاها و شهرها در میان رودان، طغیان پدیده گرد و غبار در باختر ایران را هم پدید آورده و پیوسته تشدید می کند؛ فرآیند ویرانگری که نه تنها سلامت که فعالیتهای تولیدی و روزمره مردم را تهدید کرده و آبادبوم های انسانی را به سمت متروکه شدن سوق می دهد. پیامدهای ویرانگر #سدسازی در ترکیه نه تنها به فجایع انسانی ناشی از جنگ تحمیلی در سوریه و عراق دامن زده و حقوق بشر را تهدید میکند، که همچنین با مفاد کنوانسیون مقابله با بیابانزایی، و بیانیه حقوق جوامع بومی سازمان ملل آشکارا مغایرت تام دارد. چنین است که ما امضاکنندگان زیر از سازمان ملل متحد و یونسکو درخواست رسیدگی به وضعیت نگران کننده حقابه جوامع بومی مولد در حوضه آبخیز دجله و فرات را داریم و خواهان احیای دوباره میان رودان از طریق گشودن دریچه های سدهای آناتولی جنوبی (بویژه سد آتاترک) و جلوگیری از ساخت و آبگیری سدهای در دست ساخت (به ویژه سد ایلی سو) هستیم.
🔵🔵🔵 در آستانه برگزاری اجلاس جهانی گرد و غبار در تهران، از پویش مردمی #نجات_میان_رودان سزاوارانه تر حمایت کنیم!
✅ به زودی و با ابتکار دیپلماسی محیط زیستی دولت یازدهم، سرانجام عالی ترین مقام سازمان ملل متحد به همراه وزرای خارجه و محیط زیست ۵۳ کشور جهان در تیرماه سال جاری به تهران می آیند تا دور جدید استفاده از ابزار دیپلماسی برای مواجهه موثر با کانونهای بحرانی فرسایش بادی در میان رودان وارد مرحله ای مهم و تاریخی شود.
🔴 در این میان، وظیفه همه ایرانیان است تا با استفاده از تمامی روشهای مدنی و مسالمت جویانه نارضایتی خویش را - از عملکرد دولت ترکیه در کاهش حقابه دجله و فرات و تشدید سدسازی و نیز دولت عربستان در رهاسازی اراضی کشاورزی که با آبهای فسیلی آبیاری می کرده و اینک به چشمه های جدید تولید گرد و خاک بدل شده است - اعلام دارند؛ اقدامی که در صورت مشارکت گسترده در حمایت از این پویش، حتی می تواند به عنوان یک جنایت محیط زیستی و نسل کشی؛ در دادگاه لاهه هم قابل طرح باشد.
⭐️ نجات تالاب #هورالعظیم متوقف کردن روند ویرانگر تخریب سرزمین در غرب ایران
با سلام احتراما به استحضار میرساند جمهوری ترکیه در دو دهه گذشته سدهای زیادی در حوضه آناتولی جنوبی و سرچشمه های دجله و فرات ساخته است که گنجایش تنها یکی از این سازه های غول آسا یعنی #سد_آتاترک روی فرات که در 1992 آبگیری شد به 48 میلیارد مترمکعب می رسد. همچنین ساخت سد 10.4 میلیارد مترمکعبی #ایلی_سو روی سرشاخه های دجله از دسامبر 2014 در دست نجام است. ساخت این سدها، نظام آبشناختی دو رودخانه بزرگ دجله و فرات را به شدت متاثر و مختل کرده و می کند و به متروکه شدن چندین میلیون هکتار از اراضی کشاورزی در کشورهای سوریه و عراق انجامیده و بحرانی جدی در پایاب آنها یعنی هورالعظیم بوجود آورده است؛ بحرانی که سبب شده تا تالاب راهبردی هورالعظیم به بزرگترین کانون بحرانی ریزگرد در منطقه بدل شود. جوامع بومی و مردم سوریه، عراق و ایران؛ یعنی: خاستگاه کهن ترین تمدنهای جهان چون ایرانی، سوری و بین النهرین، به شدت از اثرات ویرانگر این سدها آسیب دیده و می بینند. ادامه روند ویرانگر سدسازی دولت ترکیه و مهار آب این دو رودخانه، گذشته از نابودی کشاورزی و تشنگی روستاها و شهرها در میان رودان، طغیان پدیده گرد و غبار در باختر ایران را هم پدید آورده و پیوسته تشدید می کند؛ فرآیند ویرانگری که نه تنها سلامت که فعالیتهای تولیدی و روزمره مردم را تهدید کرده و آبادبوم های انسانی را به سمت متروکه شدن سوق می دهد. پیامدهای ویرانگر #سدسازی در ترکیه نه تنها به فجایع انسانی ناشی از جنگ تحمیلی در سوریه و عراق دامن زده و حقوق بشر را تهدید میکند، که همچنین با مفاد کنوانسیون مقابله با بیابانزایی، و بیانیه حقوق جوامع بومی سازمان ملل آشکارا مغایرت تام دارد. چنین است که ما امضاکنندگان زیر از سازمان ملل متحد و یونسکو درخواست رسیدگی به وضعیت نگران کننده حقابه جوامع بومی مولد در حوضه آبخیز دجله و فرات را داریم و خواهان احیای دوباره میان رودان از طریق گشودن دریچه های سدهای آناتولی جنوبی (بویژه سد آتاترک) و جلوگیری از ساخت و آبگیری سدهای در دست ساخت (به ویژه سد ایلی سو) هستیم.
🔴 مصداق عملی پاسداشت روز جهانی مقابله با بیابانزایی چیست؟! 🔴
امروز هفدهم ژوئن برابر با ۲۷ خرداد است؛ ۲۳ سال پیش در چنین روزی نخبگانی در سازمان ملل متحد به این باور رسیدند که اگر خطر جریان کاهنده کارایی سرزمین را دستکم بگیرند، ممکن است دشواری زیستن در زمین به ادامه راهش نیارزد! بیش از ۵ میلیارد هکتار از خشکیهای زمین، پیوسته در حال از دست دادن توان کارایی خود بود و موج مهاجرتهای محیط زیستی آشکارا نظام مدیریت جهانی را به ویژه در آفریقا، بخشهایی از آسیا و آمریکای لاتین تهدید می کرد. ایران در شمار پنج کشور نخستی بود که به پیمان UNCCD یا مقابله با بیابان زایی پیوست؛ چراکه بیش از هر کشور دیگری این خطر را حس می کرد. البته در آن روز، هنوز تبعات ویرانگر طرحهای آزمندانه ای چون #گاپ بر میانرودان آشکار نشده و اصولاً کسی فکر نمی کرد ممکن است با ساخت سازه هایی که مردم برایش کف و هورا سر میدهند و سیاستمداران روزشمارِ بریدن روبان قرمز رنگش را ثبت کرده اند! تپش نبض زندگی، کندتر و کندتر شود. اینک اما مجموع توان ذخیره سدهایی که در ترکیه، سوریه، عراق و ایران بر روی رودخانه هایی که به سمت #میانرودان، هورالعظیم، شط العرب و اروندرود حرکت می کرد از مرز ۱۵۰ میلیاردمتر مکعب گذشته است و البته عملاً اگر #سد_ایلی_سو هم بر روی #دجله تکمیل شود، می توانیم مرگِ همه رودخانه های منتهی به خلیج فارس را جشن گرفته یا به سوگ نشینیم!
*⃣ راست آن است که ما مردم و حاکمان منطقه در رقابتی تاسف بار و مرگ آور کوشیدیم تا از این نمد برای خویش کلاهی بزرگتر ببافیم و البته با ظهور #القاعده، #طالبان، #داعش، #پژاک و ... دریافتیم که به جای اقتدار و رفاه بیشتر، اینک از دمشق تا بغداد و از استانبول تا آنکارا، کابل، کراچی و تهران و حتی از منچستر و لندن تا پاریس و سرانجام از نیویورک تا جاکاراتا می توان ردپای خون و وحشت و انتحاری که بذرش در همین میانرودان کاشته شد را درو کرد!
🔴 دریافت کننده عزیز #درویشنامه! امروز بهترین و سزاوارانه ترین اقدام عملی برای مقابله با بیابان زایی، حمایت از پویشی جهانی برای مقابله با تفکری است که منابع آبی را چون منابع نفتی، در شمار املاک و دارایی های ملی خویش می پندارد! این اشتباهی است که همه در آن شریک جرم هستیم و فقط نوک تیز انتقاد را نباید متوجه یک کشور به نام ترکیه کرد؛ درست است که ترکیه آشکارتر و تمامیت خواهانه تر عمل کرده، اما مگر سوریه، عراق، افغانستان و ایران چنین نکرده اند؟ درست همان کاری که اینک اتیوپی هم در بالادست نیل دارد بر سر مصر می آورد و پیشتر از تبعات آن در آمازون، برزیل و کاستاریکا هم یاد کرده ام؛ دورنمای کابوس مرگباری که می توان از آن با عنوان آغازگرِ جنگ جهانی سوم یاد کرد.
🔶 بنابراین، گام نخست در پاسداشت درست و دقیق روز جهانی مقابله با بیابان زایی، همانطور که پیشتر هم اشاره کرده ام، امضاء پتیشن نجات میانرودان است؛ همه مردم منطقه و جهان باید از دولتهای خویش بخواهند به مسابقه ننگین و ابلهانه نشستن بر شاخه و بریدن بُن پایان دهند:
همانطور که اشاره شد، یادداشتی که برگردان آن را در پست پیشین، منتشر کردم، هشت سال پیش نوشته شده و متاسفانه اینک اغلب آن سدهای بزرگ و ویرانگر ساخته شده و عملاً چیزی به نام رودخانه #فرات باقی نمانده است و اگر #سد_ایلی_سو به پایان رسد، #دجله هم نابود خواهد شد!
چگونه یک دولت در روز روشن می تواند به خود حق دهد تا چنین بلایی بر سر #میانرودان آورده و علاوه بر مردم سوریه و عراق، بیش از ۴۰ میلیون ایرانی ساکن مناطق غربی و مرکزی کشور را با کابوس گرد و غبار و ریزگرد مواجه سازد؟! چگونه سکوت کرده ایم؟ چرا نباید دستکم از مجامع بین المللی و در کنشی فرامنطقه ای، افکار عمومی را نسبت به تداوم این دزدی آشکار آب حساس کرد؟
🔴 یادمان باشد که ترکیه برای مهار ۱۲۰ میلیارد مترمکعب آب برنامه ریزی کرده که حتی بیشتر از دو برابر مجموع کل آورد سالانه دجله و فرات است؛ این یعنی یک فاجعه بزرگ و غیرقابل جبران که تبعات وخیمش، فقط به سوریه و عراق ختم نخواهد شد؛ بلکه ایران و بوسازگان خلیج فارس را هم دربرگرفته و با تشدید بیابانزایی و فقر در منطقه، بر ابعاد ناامنی و تقویت جریانهای تروریستی می افزاید. چگونه اجازه دادیم تا کار به چنین نابسامانی جبران ناپذیری برسد؟
🔴 هشیار باشید! مهم ترین وظیفه هرکنشگر واقعی محیط زیستی در ایران، اینک حمایت سزاوارانه و بی منت از پویش #نجات_میانرودان است و من خوشحالم که می بینم اینک در جای جای وطن، از سیستان و بلوچستان تا خراسان جنوبی؛ از قم تا اصفهان و هرمزگان؛ از لرستان تا بختیاری و کهگیلویه و بویراحمد و از خوزستان تا آذربایجان همه یکصدا بسیج شده و می کوشند تا برای نخستین بار، قدرت و شمار واقعی دوستداران محیط زیست را به رخ طبیعت ستیزان بکشند؛ همانهایی که نون شان در بحرانی ماندن منطقه و تداوم سدسازی ها و طرحهای انتقال آب ترکیه است.
اینک اما می خواهم با استناد به یک گزارش بین المللی که در ۲۵ آگوست ۲۰۰۹ منتشر شده، نشان دهم که در تمام این سالها چه غفلت بزرگی کرده ایم و چرا جلب هم افزایی عمومی برای نجات میانرودان، یک آرمان مشترک برای دوستداران #زاگرس، #خوزستان، #هورالعظیم، #میانرودان و #کره_زمین است.
✅ نگراني بزرگ آن است: تركيه با سدهايي كه تاكنون ساخته و در آينده خواهد ساخت، اين كشور را قادر سازد تا بر كشورهاي پايين دست خود تسلط داشته باشد. اين نگراني در ارتباط با هژموني آبي از جانب تركيه، بدون پايه و اساس نيست. قدرت ترکیه براي ممانعت از جريان آب فرات و دجله به سمت سوریه و عراق با کمک پروژه گاپ کاملاً عملی است؛ حتی اگر آنها نتوانند به کلیه اهداف خود در این پروژه دست یابند. کافی است بدانید که فقط مخزن سه سد عظيم تركيه بر فرات - كبان، كاراكايا و آتاترك - در مجموع ظرفيتي دارند كه تقريبا سه برابر دبي سالانه فرات است (٩٠-١٠٠ميليارد متر مكعب). علاوه براین، اگر همه سدها در حوضه آبخيز دجله هم ساخته شوند - مثل سد ایلی سو - تركيه صاحب ظرفيتي برابر با ٢٢ميليارد متر مكعب خواهد شد كه از حد متوسط دبي سالانه دجله (١٧ ميليارد متر مكعب) بيشتر است. با توجه به اهميت استراتژيكي منابع آب فراوان تركيه، انجمن دفاعي بريتانيا-UK Defence Forum-در سال ١٩٩٨ در گزارشي هشدار دهنده از پروژه گاپ با عنوان "يكي از بزرگترين بمبهاي ساعتي خطرناك منطقه" یاد کرد. البته نزاع هنوز رخ نداده، زيرا پروژه هنوز به حداكثر پتانسيل خود نرسيده است. تركيه در طول سالها نظراتي ابراز كرده كه جاي ترديدي باقي نمي گذارد كه اين كشور در ارتباط با رودخانه هاي دجله و فرات به رسم "هر كه زودتر برسد، اول نوبت اوست" رفتار خواهد كرد. #سليمان_دميرل رئيس جمهور وقت تركيه زماني گفته بود: "منابع آب متعلق به تركيه است؛ منابع نفت متعلق به آنها. ما نمي خواهيم كه آنها منابع نفت شان را با ما تقسيم كنند، و آنها هم نمي توانند در منابع آبي ما سهيم باشند." در طول ده سال گذشته لحن تند تركيه نرمتر شده و با وجود اينكه صحبت از همكاري در استفاده از دجله و فرات است، اما زبان گفتگو هنوز هم مصالحه ناپذير است. به ناچار اين پرسش بوجود مي آيد كه چرا تركيه مي بايست سدهايي با چنين ظرفيت غول آسايي بسازد؟
🔶 آب به عنوان كالا در كنار تنظيم ظرفيت سدها و استفاده از آنها به عنوان سلاحي در برابر كشورهاي پايين دست رودخانه، تركيه آب را به چشم كالايي در ارتباط با شرايط خاورميانه مي بيند. انتظار مي رود كه با تغيير فاكتورهايي مانند رشد جمعيت، بالارفتن استانداردهاي زندگي، گسترش صنعت و كشاورزي در آينده نزديك و نيز سوء مديريت منابع آب، نياز به آب در كشورهايي مانند اردن، #اسراييل، فلسطين و #عربستان_سعودي بالا رود و اين اجازه را مي دهد تا تركيه آب را از طريق خط لوله بفروشد. با پايان يافتن برنامه سدسازي، تركيه صاحب ظرفيت ذخيره آب عظيمي خواهد شد كه به او امكان فروش آب در حد بالايي مي دهد. كل ظرفيت سدها در حوضه آبخيز رودخانه هاي دجله و فرات حداقل ١٢٠ ميليارد مكعب است؛ یعنی: ۳۰ میلیارد مترمکعب بیشتر از کل آب قابل استحصال سالانه ایران!
فروش آب البته در گذشته اتفاق افتاده و تركيه به مدت دو سال از منطقه آنتاليا از طريق تانكرها به اسراييل آب مي فروخت. اين برنامه به دليل مشكلات مختلف فني و مالي قطع شد. پس از تكميل شدن #سد_آتاترك، رئيس جمهور وقت #تورگوت_اوزال، به برخي از كشورهاي خاورميانه ساخت يك خط لوله آب را از فرات به اردن، اسراييل و فلسطين پيشنهاد داد. اما سوريه هيچ علاقه و توجهي به اين طرح نشان نداد؛ آنزمان كمبود آب به اين شدت وجود نداشت و به همين دليل نيز اين پيشنهاد در سالهاي بعد دنبال نشد. اما اكنون به آهستگي باز توجه را به خود جلب مي كند!
🔵🔵🔵 در آستانه برگزاری اجلاس جهانی گرد و غبار در تهران، #فریاد_خوزستان باشیم در سازمان ملل متحد بر علیه ریزگردها
✅ به زودی و با ابتکار دیپلماسی محیط زیستی دولت یازدهم، سرانجام #عالی ترین مقام سازمان ملل متحد به همراه وزرای خارجه و محیط زیست ۵۳ کشور جهان در تیرماه سال جاری به تهران می آیند تا دور جدید استفاده از ابزار دیپلماسی برای مواجهه موثر با کانونهای بحرانی فرسایش بادی در میان رودان وارد مرحله ای مهم و تاریخی شود.
🔴 در این میان، وظیفه همه ایرانیان است تا با استفاده از تمامی روشهای مدنی و مسالمت جویانه نارضایتی خویش را - از عملکرد دولت ترکیه در کاهش حقابه دجله و فرات و تشدید سدسازی و نیز دولت عربستان در رهاسازی اراضی کشاورزی که با آبهای فسیلی آبیاری می کرده و اینک به چشمه های جدید تولید گرد و خاک بدل شده است - اعلام دارند؛ اقدامی که در صورت مشارکت گسترده در حمایت از این پویش، حتی می تواند به عنوان یک جنایت محیط زیستی و نسل کشی؛ در دادگاه لاهه هم قابل طرح باشد.
⭐️ نجات تالاب #هورالعظیم متوقف کردن روند ویرانگر تخریب سرزمین در غرب ایران
با سلام احتراما به استحضار میرساند جمهوری ترکیه در دو دهه گذشته سدهای زیادی در حوضه آناتولی جنوبی و سرچشمه های دجله و فرات ساخته است که گنجایش تنها یکی از این سازه های غول آسا یعنی #سد_آتاترک روی فرات که در 1992 آبگیری شد به 48 میلیارد مترمکعب می رسد. همچنین ساخت سد 10.4 میلیارد مترمکعبی #ایلی_سو روی سرشاخه های دجله از دسامبر 2014 در دست نجام است. ساخت این سدها، نظام آبشناختی دو رودخانه بزرگ دجله و فرات را به شدت متاثر و مختل کرده و می کند و به متروکه شدن چندین میلیون هکتار از اراضی کشاورزی در کشورهای سوریه و عراق انجامیده و بحرانی جدی در پایاب آنها یعنی هورالعظیم بوجود آورده است؛ بحرانی که سبب شده تا تالاب راهبردی هورالعظیم به بزرگترین کانون بحرانی ریزگرد در منطقه بدل شود. جوامع بومی و مردم سوریه، عراق و ایران؛ یعنی: خاستگاه کهن ترین تمدنهای جهان چون ایرانی، سوری و بین النهرین، به شدت از اثرات ویرانگر این سدها آسیب دیده و می بینند. ادامه روند ویرانگر سدسازی دولت ترکیه و مهار آب این دو رودخانه، گذشته از نابودی کشاورزی و تشنگی روستاها و شهرها در میان رودان، طغیان پدیده گرد و غبار در باختر ایران را هم پدید آورده و پیوسته تشدید می کند؛ فرآیند ویرانگری که نه تنها سلامت که فعالیتهای تولیدی و روزمره مردم را تهدید کرده و آبادبوم های انسانی را به سمت متروکه شدن سوق می دهد. پیامدهای ویرانگر #سدسازی در ترکیه نه تنها به فجایع انسانی ناشی از جنگ تحمیلی در سوریه و عراق دامن زده و حقوق بشر را تهدید میکند، که همچنین با مفاد کنوانسیون مقابله با بیابانزایی، و بیانیه حقوق جوامع بومی سازمان ملل آشکارا مغایرت تام دارد. چنین است که ما امضاکنندگان زیر از سازمان ملل متحد و یونسکو درخواست رسیدگی به وضعیت نگران کننده حقابه جوامع بومی مولد در حوضه آبخیز دجله و فرات را داریم و خواهان احیای دوباره میان رودان از طریق گشودن دریچه های سدهای آناتولی جنوبی (بویژه سد آتاترک) و جلوگیری از ساخت و آبگیری سدهای در دست ساخت (به ویژه سد ایلی سو) هستیم.
🔵 در آستانه برگزاری اجلاس جهانی گرد و غبار در تهران، از پویش مردمی #نجات_میان_رودان سزاوارانه تر حمایت کنیم!
✅ به زودی و با ابتکار دیپلماسی محیط زیستی دولت یازدهم، سرانجام عالی ترین مقام سازمان ملل متحد به همراه وزرای خارجه و محیط زیست ۵۳ کشور جهان در تیرماه سال جاری به تهران می آیند تا دور جدید استفاده از ابزار دیپلماسی برای مواجهه موثر با کانونهای بحرانی فرسایش بادی در میان رودان وارد مرحله ای مهم و تاریخی شود.
🔴 در این میان، وظیفه همه ایرانیان است تا با استفاده از تمامی روشهای مدنی و مسالمت جویانه نارضایتی خویش را - از عملکرد دولت ترکیه در کاهش حقابه دجله و فرات و تشدید سدسازی و نیز دولت عربستان در رهاسازی اراضی کشاورزی که با آبهای فسیلی آبیاری می کرده و اینک به چشمه های جدید تولید گرد و خاک بدل شده است - اعلام دارند؛ اقدامی که در صورت مشارکت گسترده در حمایت از این پویش، حتی می تواند به عنوان یک جنایت محیط زیستی و نسل کشی؛ در دادگاه لاهه هم قابل طرح باشد.
با سلام احتراما به استحضار میرساند جمهوری ترکیه در دو دهه گذشته سدهای زیادی در حوضه آناتولی جنوبی و سرچشمه های دجله و فرات ساخته است که گنجایش تنها یکی از این سازه های غول آسا یعنی #سد_آتاترک روی فرات که در 1992 آبگیری شد به 48 میلیارد مترمکعب می رسد. همچنین ساخت سد 10.4 میلیارد مترمکعبی #ایلی_سو روی سرشاخه های دجله از دسامبر 2014 در دست نجام است. ساخت این سدها، نظام آبشناختی دو رودخانه بزرگ دجله و فرات را به شدت متاثر و مختل کرده و می کند و به متروکه شدن چندین میلیون هکتار از اراضی کشاورزی در کشورهای سوریه و عراق انجامیده و بحرانی جدی در پایاب آنها یعنی هورالعظیم بوجود آورده است؛ بحرانی که سبب شده تا تالاب راهبردی هورالعظیم به بزرگترین کانون بحرانی ریزگرد در منطقه بدل شود. جوامع بومی و مردم سوریه، عراق و ایران؛ یعنی: خاستگاه کهن ترین تمدنهای جهان چون ایرانی، سوری و بین النهرین، به شدت از اثرات ویرانگر این سدها آسیب دیده و می بینند. ادامه روند ویرانگر سدسازی دولت ترکیه و مهار آب این دو رودخانه، گذشته از نابودی کشاورزی و تشنگی روستاها و شهرها در میان رودان، طغیان پدیده گرد و غبار در باختر ایران را هم پدید آورده و پیوسته تشدید می کند؛ فرآیند ویرانگری که نه تنها سلامت که فعالیتهای تولیدی و روزمره مردم را تهدید کرده و آبادبوم های انسانی را به سمت متروکه شدن سوق می دهد. پیامدهای ویرانگر #سدسازی در ترکیه نه تنها به فجایع انسانی ناشی از جنگ تحمیلی در سوریه و عراق دامن زده و حقوق بشر را تهدید میکند، که همچنین با مفاد کنوانسیون مقابله با بیابانزایی، و بیانیه حقوق جوامع بومی سازمان ملل آشکارا مغایرت تام دارد. چنین است که ما امضاکنندگان زیر از سازمان ملل متحد و یونسکو درخواست رسیدگی به وضعیت نگران کننده حقابه جوامع بومی مولد در حوضه آبخیز دجله و فرات را داریم و خواهان احیای دوباره میان رودان از طریق گشودن دریچه های سدهای آناتولی جنوبی (بویژه سد آتاترک) و جلوگیری از ساخت و آبگیری سدهای در دست ساخت (به ویژه سد ایلی سو) هستیم.
🔴۱۲ روز طول کشید تا شمار امضاء کنندگان پویش #نجات_میانرودان از مرز ۵۰ هزار نفر بگذرد! آیا این یک خبر خوب است؟🔴
ما به راستی چندنفر هستیم؟ ما محیط زیستی ها، ما ایرانیان علاقه مند به طبیعت وطن، ما آدمهایی که حرمت حیات را فارغ از تعصبات سیاسی، نژادی، قومیتی و مذهبی پاس می داریم؛ انسانهایی که هر زمان پاره ای از کره زمین درگیر ماجرایی کاهنده و مخرب شود، دردمان می آید و می کوشیم تا آن درد را در حد بضاعت خویش درمان کنیم و یا دستکم همدرد باشیم. درست پنج سال پیش، وقتی که دولت وقت ترکیه به اعتراض مردم ساکن در #حسن_کیف توجهی نکرد و با وقاحت گفت: به ادامه ساخت #سد_ایلی_سو _ که از سال ۲۰۰۶ شروع کرده بود - با کمکهای فنی سه دولت #آلمان، #اتریش و #سوییس ادامه داده و تمامی کهن زادبومهای ۱۲ هزارساله منطقه را نابود می کند، این مردم ایران نبودند تا به همدردی و همراهی با دوستداران میراث فرهنگی و بوم نشینان جنوب ترکیه اقدام کنند! تقریباً صدایی از هیچیک از ملل مسلمان منطقه در اعتراض به این جنایت آشکار هم شنیده نشد!
🔴 دقت کنید! دولت ترکیه اراده کرده تا با احداث سد ایلی سو بر روی سرشاخه اصلی رودخانه #دجله، میزان مهار آب از این رودخانه را مثل #فرات به ۱۰۰ درصد برساند و عملاً #میانرودان را نابود و آبی گوارا برای خود و دولت #اسراییل تامین کند. گزارشهای بین المللی متعددی منتشر شده که آشکارا نشان می دهد: متناسب با مناطقی از #سوریه و #عراق که دچار بحران کم آبی شدید ناشی از قطع حقابه رودخانه فرات و فقر شدید کشاورزان منطقه شد، #داعش توانسته بیشترین میزان عضوگیری را انجام دهد! به هرحال در آن زمان و درحالیکه اغلب ما در خواب غفلت بودیم، این طرفداران راستین محیط زیست در سه کشور آلمان، سوییس و اتریش بودند که به خیابانها ریختند تا از دولتهای خویش بخواهند تا از این پروژه ویرانگر و شرم آور خارج شوند. چرا آن مردم اینگونه اعتراض کردند؟ آیا بحران اقتصادی حاکم بر کشورهای خود را نمی دیدند؟ اصلاً مگر سمت باد غالب به سوی ایران نبود! آنها چرا نگران ناپایداری میانرودان شدند؟ تامل برانگیزتر آنکه هر سه دولت یادشده در احترام به خواست مردم و به رغم سود کلان اقتصادی این پروژه از آن بیرون آمدند تا ساخت سد ایلی سو دستکم به تاخیر افتد و دولت ترکیه نتواند آن را در سال ۲۰۱۵ آبگیری کند، هرچند که گفته همچنان به ساخت آن ادامه می دهد و می خواهد در سال ۲۰۱۹ آن را آبگیری کند. محیط زیستی های سه کشور اروپایی یادشده، امروز را می دیدند که ناپایداری در بخشی از کره زمین و تشدید فقر و ناامنی می تواند همه جهان را متاثر کند، همانگونه که اینک از قلب #لندن و #پاریس و #استانبول تا #تهران از ترورهای کور داعش متاثرشده و ابعاد این ناامنی دامن ایالات متحده آمریکا تا اندونزی را هم فراگرفته است.
🔴 هموطن عزیز من! حرف و خواهش محمد درویش این است که ما هشتاد میلیون نفریم؛ دستکم ۴۰ میلیون ایرانی به طور مستقیم از ادامه بلندپروازی های دولت ترکیه و بی تفاوتی دولت #عربستان در تثبیت چهارمیلیون هکتار اراضی رهاشده کشاورزی اش در رنج قرار گرفته و تشدید گرد و غبار از کیفیت زندگی شان کاسته است. لطفاً همتی شایسته تر، اراده ای بایسته تر و عشقی بزرگتر نسبت به زمین و وطن از خود نشان داده و جملگی در پای این حرکت مدنی و مسالمت جویانه مهر تایید زنید، آن را دست به دست بچرخانید، نحوه امضاء پتیشن را به دیگر هموطنان یاد دهید و نشان دهید که ما بیشماریم.
🔴 به ویژه روی سخنم با ۸۹۱ سمن محیط زیستی است؛ اگر به طور متوسط اعضای موثر هر سمن را فقط ۱۰ نفر در نظر بگیریم و هر یک از اعضا فقط متعهد شود که #پتیشن_میانرودان را برای ۱۰ نفر معرفی کند و به همین ترتیب، روند ادامه یابد، شمارِ امضاها تا پیش از ورود دبیرکل سازمان ملل متحد به تهران در ۱۲ تیر ۹۶ از مرز یک میلیون عبور خواهد کرد. لطفاً از لحظه ها استفاده کنید و قدر این موقعیت تاریخی و مهم را بدانید. بیاییم در یک بیداری محیط زیستی بزرگ شریک شده و سهمی در پایان غلبه تفکر سازه ای در مدیریت آب ایفاء کنیم؛ چه در میانرودان، چه در خوزستان و اصفهان و ارومیه و بختگان و میناب و جازموریان ... و چه در هر جای دیگری از این کره خاکی. ما باید نشان دهیم و ثابت کنیم که راه حکومت بر طبیعت، درک و پیروی از قوانین آن است و نه گردنکشی و مقابله با آن.
✅ اطلاعات بیشتر و نحوه امضاء پتیشن را پیشتر در این یادداشت شرح داده ام:
🔵🔵🔵 سفیر ترکیه در مصاحبه افشاگرایانه خود با روزنامه کیهان در رابطه با دولت سوریه گفت :
#داعش همدست دولت بشار اسد است / بشار تاکنون یک بمب یا گلوله به سمت " رقه " پایتخت خود خوانده داعش شلیک نکرده است.
⭐️ آنچه امروز بیش از بیش برای حل مشکلات زیست محیطی کشور ضرورت دارد توجه به #دیپلماسی_زیست_محیطی قدرت مند در سطح منطقه ایی و بین المللی است. به این معنی که ما باید نسبت به معادلات جهانی آشنایی داشته و سپس از درون معادلات چند وجهی منافع ملی خود را تامین کنیم . این روز ها بحث ریزگردهای خوزستان به مساله ایی ملی تبدیل شده است و دولت حل نشدن مساله ریزگردها را به بحران عراق و وضعیت جنگی حاکم بر این کشور نسبت می دهد اما واقعیت این جنگ چیست چگونه می شود بر این بحران فایق آمد و استراتژی پیروز ایران چه باید باشد بحثی است که نیازمند اطلاعات واقعی و یا شناخت نسبت به ذهنیت های دیگر بازیگران جنگ است. به این منظور لینک مصاحبه سفیر ترکیه با روزنامه کیهان را جهت آشنایی با ذهنیت ترک ها در رابطه با داعش و اسد حضور خوانندگان تقدیم می کنیم .
🔹هاکان تکین، سفیر ترکیه در تهران به کیهان گفت: آیا در ماه مارس 2011 و ماههای بعد از آن و حتی در سال 2012 چیزی به نام داعش یا جبهه النصره وجود داشت؟ در اصل سیاستهای اسد این گروهها را به میدان آورد. اگر مقداری به عقب برگردیم در سال 2003 آمریکا عراق را اشغال کرد و بعد از آن گروههایی در عراق برای برخورد در مقابل نیروهای آمریکایی تشکیل شد و این گروهها نسبت به نیروهای نظامی و حتی مسئولان آمریکایی که در عراق بودند عملیاتهای انتحاری انجام دادند و مهمترین گروهی که این جریانات را رهبری میکرد القاعده عراق بود. داعش نیز از دل این گروه بوجود آمد اما آن موقع چه کسی به القاعده عراق کمک میکرد؟ رژیم اسد به این گروه کمک میکرد. آقای «نوری مالکی» در دوره اول نخست وزیری خود مدام از آقای اسد به ما شکایت میکرد و میگفت که شما چون رابطه خوبی با دولت اسد دارید به او گوشزد کنید که سوریه از القاعده عراق حمایت نکند چرا که مدام از مرز سوریه نیروهای القاعده وارد عراق میشوند. ما در آن زمان به آقای اسد اعتماد داشتیم و شاید ساده دلانه به این مسئله نگاه کردیم و به عراق گفتیم چنین مسئلهای قطعا وجود ندارد. اما بعدا روندها نشان داد که حق با آقای «نوری المالکی» بود و امروز هسته مرکزی تشکیلدهنده داعش کسانی هستند که اسد آنها را از زندان آزاد کرده است. آیا اسد تاکنون به«رقه» پایتخت خودخوانده داعش یک بمب یا گلوله شلیک کرده است؟ اما در حلب و جاهای دیگر با بمبهای بشکهای هزاران نفر را کشته است. این واقعیات را نمیتوان نادیده گرفت.
🔹رژیمی که بیرحمانه مردم خود را میکشد اعتمادی به آن نیست. ما وقتی به روند قضایا از سال 2011 نگاه کنیم رژیم اسد هیچ درگیری با داعش نداشته و صرفا مناطقی را که دست مخالفان مشروع رژیم بوده را بمباران کرده است. یعنی به نوعی به نیروی هوایی داعش تبدیل شده است. رژیم اسد از داعش برای کسب مشروعیت خود استفاده میکند. برای اینکه تمام مخالفین را یک کاسه کند و اسم تروریست را بر روی آنها بگذارد. لذا برای دستیابی به این هدف از داعش در حال سوء استفاده است و هر وقت که داعش سعی کرده از شمال به سمت جنوب سوریه پیشروی کند فقط در آن زمان بین دولت سوریه و داعش درگیری رخ داده است. اما تا امروز همانطور که گفتم حتی یک بمب نیز به سمت «رقه»پرتاب نشده است.
⭐️ همگرایی ملی برای نجات #هورالعظیم ( پویش میانرودان ) ⭐️
🔵🔵🔵 با توجه به آنکه قسمتی از منشا ریزگردهای خوزستان خارجی است بیایید همه با هم ضمن پیوستن به #پویش_جهانی مخالفت با سد ایلیسو در ترکیه که باعث نابودی سرزمین بین النهرین در عراق شده است و قسمی از ریزگردهای خوزستان از آن منطقه است از همه دغدغه مندان تقاضا می کنیم petition منتشره در لینک زیر را که به چهار زبان فارسی ، انگلیسی ، عربی و ترکی استانبولی تهیه شده را امضا و آنرا به هر کدام از دوستان در شبکه های اجتماعی ارسال کنند ؛ تا امضاهای انلاین این متن بتواند منعکس کننده اعتراضات ما به این عملکردها و سیاست های مخرب در سطح بین اللمللی باشد.
🔹برای امضاء کافی است اسم ، فامیل و آدرس ایمیل را در قسمت سمت راست مطلب یادداشت و کلمه sign را بزنید ؛به همراهی سبزتان نیازمندیم .
🔵🔵🔵 در آستانه برگزاری اجلاس جهانی گرد و غبار در تهران، #فریاد_خوزستان باشیم در سازمان ملل متحد بر علیه ریزگردها
✅ به زودی و با ابتکار دیپلماسی محیط زیستی دولت یازدهم، سرانجام #عالی ترین مقام سازمان ملل متحد به همراه وزرای خارجه و محیط زیست ۵۳ کشور جهان در تیرماه سال جاری به تهران می آیند تا دور جدید استفاده از ابزار دیپلماسی برای مواجهه موثر با کانونهای بحرانی فرسایش بادی در میان رودان وارد مرحله ای مهم و تاریخی شود.
🔴 در این میان، وظیفه همه ایرانیان است تا با استفاده از تمامی روشهای مدنی و مسالمت جویانه نارضایتی خویش را - از عملکرد دولت ترکیه در کاهش حقابه دجله و فرات و تشدید سدسازی و نیز دولت عربستان در رهاسازی اراضی کشاورزی که با آبهای فسیلی آبیاری می کرده و اینک به چشمه های جدید تولید گرد و خاک بدل شده است - اعلام دارند؛ اقدامی که در صورت مشارکت گسترده در حمایت از این پویش، حتی می تواند به عنوان یک جنایت محیط زیستی و نسل کشی؛ در دادگاه لاهه هم قابل طرح باشد.
⭐️ نجات تالاب #هورالعظیم متوقف کردن روند ویرانگر تخریب سرزمین در غرب ایران
با سلام احتراما به استحضار میرساند جمهوری ترکیه در دو دهه گذشته سدهای زیادی در حوضه آناتولی جنوبی و سرچشمه های دجله و فرات ساخته است که گنجایش تنها یکی از این سازه های غول آسا یعنی #سد_آتاترک روی فرات که در 1992 آبگیری شد به 48 میلیارد مترمکعب می رسد. همچنین ساخت سد 10.4 میلیارد مترمکعبی #ایلی_سو روی سرشاخه های دجله از دسامبر 2014 در دست نجام است. ساخت این سدها، نظام آبشناختی دو رودخانه بزرگ دجله و فرات را به شدت متاثر و مختل کرده و می کند و به متروکه شدن چندین میلیون هکتار از اراضی کشاورزی در کشورهای سوریه و عراق انجامیده و بحرانی جدی در پایاب آنها یعنی هورالعظیم بوجود آورده است؛ بحرانی که سبب شده تا تالاب راهبردی هورالعظیم به بزرگترین کانون بحرانی ریزگرد در منطقه بدل شود. جوامع بومی و مردم سوریه، عراق و ایران؛ یعنی: خاستگاه کهن ترین تمدنهای جهان چون ایرانی، سوری و بین النهرین، به شدت از اثرات ویرانگر این سدها آسیب دیده و می بینند. ادامه روند ویرانگر سدسازی دولت ترکیه و مهار آب این دو رودخانه، گذشته از نابودی کشاورزی و تشنگی روستاها و شهرها در میان رودان، طغیان پدیده گرد و غبار در باختر ایران را هم پدید آورده و پیوسته تشدید می کند؛ فرآیند ویرانگری که نه تنها سلامت که فعالیتهای تولیدی و روزمره مردم را تهدید کرده و آبادبوم های انسانی را به سمت متروکه شدن سوق می دهد. پیامدهای ویرانگر #سدسازی در ترکیه نه تنها به فجایع انسانی ناشی از جنگ تحمیلی در سوریه و عراق دامن زده و حقوق بشر را تهدید میکند، که همچنین با مفاد کنوانسیون مقابله با بیابانزایی، و بیانیه حقوق جوامع بومی سازمان ملل آشکارا مغایرت تام دارد. چنین است که ما امضاکنندگان زیر از سازمان ملل متحد و یونسکو درخواست رسیدگی به وضعیت نگران کننده حقابه جوامع بومی مولد در حوضه آبخیز دجله و فرات را داریم و خواهان احیای دوباره میان رودان از طریق گشودن دریچه های سدهای آناتولی جنوبی (بویژه سد آتاترک) و جلوگیری از ساخت و آبگیری سدهای در دست ساخت (به ویژه سد ایلی سو) هستیم.
📝📝📝در آستانه برگزاری اجلاس جهانی گرد و غبار در تهران، از پویش مردمی #نجات_میان_رودان سزاوارانه تر حمایت کنیم!
✅ به زودی و با ابتکار دیپلماسی محیط زیستی دولت یازدهم، سرانجام عالی ترین مقام سازمان ملل متحد به همراه وزرای خارجه و محیط زیست ۵۳ کشور جهان در تیرماه سال جاری به تهران می آیند تا دور جدید استفاده از ابزار دیپلماسی برای مواجهه موثر با کانونهای بحرانی فرسایش بادی در میان رودان وارد مرحله ای مهم و تاریخی شود.
🔴 در این میان، وظیفه همه ایرانیان است تا با استفاده از تمامی روشهای مدنی و مسالمت جویانه نارضایتی خویش را - از عملکرد دولت ترکیه در کاهش حقابه دجله و فرات و تشدید سدسازی و نیز دولت عربستان در رهاسازی اراضی کشاورزی که با آبهای فسیلی آبیاری می کرده و اینک به چشمه های جدید تولید گرد و خاک بدل شده است - اعلام دارند؛ اقدامی که در صورت مشارکت گسترده در حمایت از این پویش، حتی می تواند به عنوان یک جنایت محیط زیستی و نسل کشی؛ در دادگاه لاهه هم قابل طرح باشد.
⭐️ نجات تالاب #هورالعظیم متوقف کردن روند ویرانگر تخریب سرزمین در غرب ایران
با سلام احتراما به استحضار میرساند جمهوری ترکیه در دو دهه گذشته سدهای زیادی در حوضه آناتولی جنوبی و سرچشمه های دجله و فرات ساخته است که گنجایش تنها یکی از این سازه های غول آسا یعنی #سد_آتاترک روی فرات که در 1992 آبگیری شد به 48 میلیارد مترمکعب می رسد. همچنین ساخت سد 10.4 میلیارد مترمکعبی #ایلی_سو روی سرشاخه های دجله از دسامبر 2014 در دست نجام است. ساخت این سدها، نظام آبشناختی دو رودخانه بزرگ دجله و فرات را به شدت متاثر و مختل کرده و می کند و به متروکه شدن چندین میلیون هکتار از اراضی کشاورزی در کشورهای سوریه و عراق انجامیده و بحرانی جدی در پایاب آنها یعنی هورالعظیم بوجود آورده است؛ بحرانی که سبب شده تا تالاب راهبردی هورالعظیم به بزرگترین کانون بحرانی ریزگرد در منطقه بدل شود. جوامع بومی و مردم سوریه، عراق و ایران؛ یعنی: خاستگاه کهن ترین تمدنهای جهان چون ایرانی، سوری و بین النهرین، به شدت از اثرات ویرانگر این سدها آسیب دیده و می بینند. ادامه روند ویرانگر سدسازی دولت ترکیه و مهار آب این دو رودخانه، گذشته از نابودی کشاورزی و تشنگی روستاها و شهرها در میان رودان، طغیان پدیده گرد و غبار در باختر ایران را هم پدید آورده و پیوسته تشدید می کند؛ فرآیند ویرانگری که نه تنها سلامت که فعالیتهای تولیدی و روزمره مردم را تهدید کرده و آبادبوم های انسانی را به سمت متروکه شدن سوق می دهد. پیامدهای ویرانگر #سدسازی در ترکیه نه تنها به فجایع انسانی ناشی از جنگ تحمیلی در سوریه و عراق دامن زده و حقوق بشر را تهدید میکند، که همچنین با مفاد کنوانسیون مقابله با بیابانزایی، و بیانیه حقوق جوامع بومی سازمان ملل آشکارا مغایرت تام دارد. چنین است که ما امضاکنندگان زیر از سازمان ملل متحد و یونسکو درخواست رسیدگی به وضعیت نگران کننده حقابه جوامع بومی مولد در حوضه آبخیز دجله و فرات را داریم و خواهان احیای دوباره میان رودان از طریق گشودن دریچه های سدهای آناتولی جنوبی (بویژه سد آتاترک) و جلوگیری از ساخت و آبگیری سدهای در دست ساخت (به ویژه سد ایلی سو) هستیم.
🔵🔵🔵 در آستانه برگزاری اجلاس جهانی گرد و غبار در تهران، از پویش مردمی #نجات_میان_رودان سزاوارانه تر حمایت کنیم!
✅ به زودی و با ابتکار دیپلماسی محیط زیستی دولت یازدهم، سرانجام عالی ترین مقام سازمان ملل متحد به همراه وزرای خارجه و محیط زیست ۵۳ کشور جهان در تیرماه سال جاری به تهران می آیند تا دور جدید استفاده از ابزار دیپلماسی برای مواجهه موثر با کانونهای بحرانی فرسایش بادی در میان رودان وارد مرحله ای مهم و تاریخی شود.
🔴 در این میان، وظیفه همه ایرانیان است تا با استفاده از تمامی روشهای مدنی و مسالمت جویانه نارضایتی خویش را - از عملکرد دولت ترکیه در کاهش حقابه دجله و فرات و تشدید سدسازی و نیز دولت عربستان در رهاسازی اراضی کشاورزی که با آبهای فسیلی آبیاری می کرده و اینک به چشمه های جدید تولید گرد و خاک بدل شده است - اعلام دارند؛ اقدامی که در صورت مشارکت گسترده در حمایت از این پویش، حتی می تواند به عنوان یک جنایت محیط زیستی و نسل کشی؛ در دادگاه لاهه هم قابل طرح باشد.
⭐️ نجات تالاب #هورالعظیم متوقف کردن روند ویرانگر تخریب سرزمین در غرب ایران
با سلام احتراما به استحضار میرساند جمهوری ترکیه در دو دهه گذشته سدهای زیادی در حوضه آناتولی جنوبی و سرچشمه های دجله و فرات ساخته است که گنجایش تنها یکی از این سازه های غول آسا یعنی #سد_آتاترک روی فرات که در 1992 آبگیری شد به 48 میلیارد مترمکعب می رسد. همچنین ساخت سد 10.4 میلیارد مترمکعبی #ایلی_سو روی سرشاخه های دجله از دسامبر 2014 در دست نجام است. ساخت این سدها، نظام آبشناختی دو رودخانه بزرگ دجله و فرات را به شدت متاثر و مختل کرده و می کند و به متروکه شدن چندین میلیون هکتار از اراضی کشاورزی در کشورهای سوریه و عراق انجامیده و بحرانی جدی در پایاب آنها یعنی هورالعظیم بوجود آورده است؛ بحرانی که سبب شده تا تالاب راهبردی هورالعظیم به بزرگترین کانون بحرانی ریزگرد در منطقه بدل شود. جوامع بومی و مردم سوریه، عراق و ایران؛ یعنی: خاستگاه کهن ترین تمدنهای جهان چون ایرانی، سوری و بین النهرین، به شدت از اثرات ویرانگر این سدها آسیب دیده و می بینند. ادامه روند ویرانگر سدسازی دولت ترکیه و مهار آب این دو رودخانه، گذشته از نابودی کشاورزی و تشنگی روستاها و شهرها در میان رودان، طغیان پدیده گرد و غبار در باختر ایران را هم پدید آورده و پیوسته تشدید می کند؛ فرآیند ویرانگری که نه تنها سلامت که فعالیتهای تولیدی و روزمره مردم را تهدید کرده و آبادبوم های انسانی را به سمت متروکه شدن سوق می دهد. پیامدهای ویرانگر #سدسازی در ترکیه نه تنها به فجایع انسانی ناشی از جنگ تحمیلی در سوریه و عراق دامن زده و حقوق بشر را تهدید میکند، که همچنین با مفاد کنوانسیون مقابله با بیابانزایی، و بیانیه حقوق جوامع بومی سازمان ملل آشکارا مغایرت تام دارد. چنین است که ما امضاکنندگان زیر از سازمان ملل متحد و یونسکو درخواست رسیدگی به وضعیت نگران کننده حقابه جوامع بومی مولد در حوضه آبخیز دجله و فرات را داریم و خواهان احیای دوباره میان رودان از طریق گشودن دریچه های سدهای آناتولی جنوبی (بویژه سد آتاترک) و جلوگیری از ساخت و آبگیری سدهای در دست ساخت (به ویژه سد ایلی سو) هستیم.