مجله تلگرامی صدای پای آب
#كاستاريكا
Канал
Иран
2,36 тыс.
подписчиков
6,93 тыс.
фото
1 тыс.
видео
3,38 тыс.
ссылок
کمپین مردمی حمایت از زاگرس مهربان
لینک کانال مجله تلگرامی صدای پای آب.
@sedayepayeab1
برای گفتگو درباره مظالم انتقال آب با ما باشید
Forwarded from محمد درویش
@darvishnameh
🔴 قسمت چهارم و پایانی؛ شباهت صنعت تنباکو و سدسازی!
مانند #صنعت_تنباكو كه براي دهه هاي متمادي #سرطانزا بودن محصولات خود را نمي پذيرفت، صنعت سدسازي، در گفته ها و تبليغات خود، مدارك علمي مبني بر ارتباط توليد نيرو از آب و انتشار گاز متان را زير پا مي گذارد؛ و بدتر آنكه وزارت انرژي امريكا نيز اين افسانه انرژي پاك را تقويت مي كند.
يك هفته پس از قايقراني من Malpais، يك راهنماي تور بروي رودخانه Rio Tenorio در شمال خاوري سواحل #كاستاريكا براي ما توضيح داد كه چگونه رودخانه هاي كشورش براي توليد "انرژي پاك" مهار شده اند. اكنون كاستاريكا در حال تكميل كردن بزرگترين سد در آمريكاي مركزي براي توليد نيرو مي باشد، يك پروژه كه احتمالا رودخانه Reventazon را نابود خواهد كرد. اين سازه به ارتفاع حدود ١٣٠ متر نشانه بارز انجام وظيفه اي است كه براي رسيدن به هدفهاي #پروتكل_كيوتو تعيين شده است. #گاز_متان توليد شده از اين راه ظاهرا در نظر گرفته نمي شود و احتمالا هيچگاه اندازه گيري نخواهد شد. هر اندازه هم كه اين مشكل براي كاستاريكا بزرگ باشد، اما تنها نشان دهنده بخش كوچكي از مشكلات دنياست.
سدها به سرعت در گوشه هايي از دنيا در حال ساخته شدن هستند. دولت #چين اخيرا از نيت خود براي #بزرگترين_پروژه_سدسازي و توليد نيرو در مرز #تبت خبر داده است. تنها يكي از اين سدهاي پروژه نامبرده سه برابر بزرگتر از عظيمترين سد دنيا بر روي رودخانه Yangtze است. بنا به گزارش گروه محيط زیستي International Rivers، در حال حاضر ٣٧٠٠ پروژه انرژي آبي در سراسر كره خاكي در دست ساخته شدن هستند.
انرژي آبي يك انرژي آلوده است و مي بايست مانند انرژي فسيلي در نظر گرفته شود. و كنشگران محيط زيست مي بايست به جاي پذيرفتن آن با آغوش باز، در راه #تعطيل_كردن_سدها و جلوگيري از پروژه هاي جديد مبارزه كنند؛ با همان جديت كه ما براي بستن و جلوگيري از سازه هاي جديد ذغال سنگي تلاش كرده ايم.
در چنين شرايط بحراني در تاريخ كره خاكي، خيرخواهان مي بايست در راه مبارزه با توليد انرژي آبي سرمايه گزاري كنند. تا زماني كه واقعيت درباره انتشار گاز متان از سدها شناخته نشده باشد، زندگي ناب، pura vida، نه در كاستاريكا و نه در هيچ كجاي ديگر دنيا بدست نخواهد آمد.
http://ecowatch.com/2015/10/06/hydropower-methane-bomb/
🔴 قسمت چهارم و پایانی؛ شباهت صنعت تنباکو و سدسازی!
مانند #صنعت_تنباكو كه براي دهه هاي متمادي #سرطانزا بودن محصولات خود را نمي پذيرفت، صنعت سدسازي، در گفته ها و تبليغات خود، مدارك علمي مبني بر ارتباط توليد نيرو از آب و انتشار گاز متان را زير پا مي گذارد؛ و بدتر آنكه وزارت انرژي امريكا نيز اين افسانه انرژي پاك را تقويت مي كند.
يك هفته پس از قايقراني من Malpais، يك راهنماي تور بروي رودخانه Rio Tenorio در شمال خاوري سواحل #كاستاريكا براي ما توضيح داد كه چگونه رودخانه هاي كشورش براي توليد "انرژي پاك" مهار شده اند. اكنون كاستاريكا در حال تكميل كردن بزرگترين سد در آمريكاي مركزي براي توليد نيرو مي باشد، يك پروژه كه احتمالا رودخانه Reventazon را نابود خواهد كرد. اين سازه به ارتفاع حدود ١٣٠ متر نشانه بارز انجام وظيفه اي است كه براي رسيدن به هدفهاي #پروتكل_كيوتو تعيين شده است. #گاز_متان توليد شده از اين راه ظاهرا در نظر گرفته نمي شود و احتمالا هيچگاه اندازه گيري نخواهد شد. هر اندازه هم كه اين مشكل براي كاستاريكا بزرگ باشد، اما تنها نشان دهنده بخش كوچكي از مشكلات دنياست.
سدها به سرعت در گوشه هايي از دنيا در حال ساخته شدن هستند. دولت #چين اخيرا از نيت خود براي #بزرگترين_پروژه_سدسازي و توليد نيرو در مرز #تبت خبر داده است. تنها يكي از اين سدهاي پروژه نامبرده سه برابر بزرگتر از عظيمترين سد دنيا بر روي رودخانه Yangtze است. بنا به گزارش گروه محيط زیستي International Rivers، در حال حاضر ٣٧٠٠ پروژه انرژي آبي در سراسر كره خاكي در دست ساخته شدن هستند.
انرژي آبي يك انرژي آلوده است و مي بايست مانند انرژي فسيلي در نظر گرفته شود. و كنشگران محيط زيست مي بايست به جاي پذيرفتن آن با آغوش باز، در راه #تعطيل_كردن_سدها و جلوگيري از پروژه هاي جديد مبارزه كنند؛ با همان جديت كه ما براي بستن و جلوگيري از سازه هاي جديد ذغال سنگي تلاش كرده ايم.
در چنين شرايط بحراني در تاريخ كره خاكي، خيرخواهان مي بايست در راه مبارزه با توليد انرژي آبي سرمايه گزاري كنند. تا زماني كه واقعيت درباره انتشار گاز متان از سدها شناخته نشده باشد، زندگي ناب، pura vida، نه در كاستاريكا و نه در هيچ كجاي ديگر دنيا بدست نخواهد آمد.
http://ecowatch.com/2015/10/06/hydropower-methane-bomb/
EcoWatch
The Hydropower Methane Bomb No One Wants to Talk About
As we stood on our boards and paddled away from the cove at Malpais and turned south past the wave-break, I felt a rush of what Costa Ricans call pura vida—"pure life." The wind was calm, the sun glaring, and the sea slightly rolling along this headland that…
Forwarded from محمد درویش
🔴 ۳. ردپای نفوذ #مافیای_سدپرستان تا #پروتکل_کیوتو!
در واقع در ماه فوريه و مارس امسال (٢٠١٥) اداره برق دولتي #كاستاريكا اعلام كرد كه اين كشور در راه هدف خود براي پايان دادن به انتشار كربن تا سال ٢٠٢١ قدم برمي دارد و ٨٨٪ از برق خود را در سال ٢٠١٤ از #انرژي_هاي_پاك و تجديدپذير تأمين كرده و در طول ٧٥ روز نخستين از سال ٢٠١٥ اين رقم به ١٠٠٪ رسيده است. اين خبر "گمراه كننده" از جانب همه رسانه هاي دنيا پخش شد. جاي بسيار تعجب كه برخي از كنشگران محيط زيست امريكايي نيز در اين راه همقدم بودند. گروههاي سبز، از جمله سازمانهاي بين المللي، اين داستان و اطلاعات علمي نادرستي در رسانه ها انتشار دادند. بدتر از همه آنكه افسانه پاك بودن انرژي توليد شده از آب در #پروتكل_كيوتو جاسازي شده و كشورها را در راه شركت در #نشست_پاريس همراهي مي كند. پروژه ها به سرمايه گزاري بيشتر در راه توليد انرژي آبي دعوت مي كنند. اين پيشنهادات تأثير به سزايي در سرمايه گزاري دولت امريكا و ديگر موسسات اقتصادي مانند بانك جهاني و صندوق بين المللي پول داشته است. بر روي وب سايت بانك جهاني نوشته شده:" از آنجا كه تقاضا براي انرژي هاي پاك، قابل اعتماد و مقرون به صرفه در كنار ضرورت فوري به گسترش دسترسي
نيازمندان (به اين نوع انرژي) افزايش يافته، نيروي توليد شده از آب در اين ارتباط اهميتي جدي پيدا مي كند.
در امريكا وزارت انرژي در سال ٢٠١٤ گزارشي انتشار داد كه در آن به گسترش نيروي آبي با استفاده از بيش از سه ميليون رودخانه و آبهاي جاري در سراسر ايالات متحده فرا مي خواند.
از آنجا كه در طول ده سال گذشته دولتها و سرمايه گزاران بيشتر و بيشتر بر روي انرژي آبي تأكيد كرده اند، صنعت #سدسازي به "#سبزشويي" خود افزايش داده است و وانمود مي كند كه در طول دهها سالي كه سدها جوامع را ناچار به كوچ و رودخانه ها را نابود كرده اند و حقوق مردم را در سراسر دنيا به زير پا گذاشته اند، همه چيز بي ضرر بوده و نيروي پاك و تجديدپذير از آنها بدست آمده است.
در امريكا، در امتداد #رودخانه_كلرادو، مديران سدهاي Glen Canyon و Hoover، دو سد از بزرگترين مخربان رودخانه ها در تاريخ بشر، هنوز به ادعاي خود كه اين سازه ها انرژي پاك توليد مي كنند و در نتيجه گزينه اي براي نيروي توليد شده از ذغال سنگ مي باشند، ادامه مي دهند. در سال ٢٠١٣ در يك جلسه عمومي كه در آن ١٢٠٠ نفر از مردم در شهر #لاس_وگاس شركت داشتند، من چنين ادعايي شنيدم كه از جانب "نگهبانان رودخانه كلرادو"، Colorado Riverkeeper، مرتبا رد شده است.
@darvishnameh
ادامه دارد ...
👇👇👇
در واقع در ماه فوريه و مارس امسال (٢٠١٥) اداره برق دولتي #كاستاريكا اعلام كرد كه اين كشور در راه هدف خود براي پايان دادن به انتشار كربن تا سال ٢٠٢١ قدم برمي دارد و ٨٨٪ از برق خود را در سال ٢٠١٤ از #انرژي_هاي_پاك و تجديدپذير تأمين كرده و در طول ٧٥ روز نخستين از سال ٢٠١٥ اين رقم به ١٠٠٪ رسيده است. اين خبر "گمراه كننده" از جانب همه رسانه هاي دنيا پخش شد. جاي بسيار تعجب كه برخي از كنشگران محيط زيست امريكايي نيز در اين راه همقدم بودند. گروههاي سبز، از جمله سازمانهاي بين المللي، اين داستان و اطلاعات علمي نادرستي در رسانه ها انتشار دادند. بدتر از همه آنكه افسانه پاك بودن انرژي توليد شده از آب در #پروتكل_كيوتو جاسازي شده و كشورها را در راه شركت در #نشست_پاريس همراهي مي كند. پروژه ها به سرمايه گزاري بيشتر در راه توليد انرژي آبي دعوت مي كنند. اين پيشنهادات تأثير به سزايي در سرمايه گزاري دولت امريكا و ديگر موسسات اقتصادي مانند بانك جهاني و صندوق بين المللي پول داشته است. بر روي وب سايت بانك جهاني نوشته شده:" از آنجا كه تقاضا براي انرژي هاي پاك، قابل اعتماد و مقرون به صرفه در كنار ضرورت فوري به گسترش دسترسي
نيازمندان (به اين نوع انرژي) افزايش يافته، نيروي توليد شده از آب در اين ارتباط اهميتي جدي پيدا مي كند.
در امريكا وزارت انرژي در سال ٢٠١٤ گزارشي انتشار داد كه در آن به گسترش نيروي آبي با استفاده از بيش از سه ميليون رودخانه و آبهاي جاري در سراسر ايالات متحده فرا مي خواند.
از آنجا كه در طول ده سال گذشته دولتها و سرمايه گزاران بيشتر و بيشتر بر روي انرژي آبي تأكيد كرده اند، صنعت #سدسازي به "#سبزشويي" خود افزايش داده است و وانمود مي كند كه در طول دهها سالي كه سدها جوامع را ناچار به كوچ و رودخانه ها را نابود كرده اند و حقوق مردم را در سراسر دنيا به زير پا گذاشته اند، همه چيز بي ضرر بوده و نيروي پاك و تجديدپذير از آنها بدست آمده است.
در امريكا، در امتداد #رودخانه_كلرادو، مديران سدهاي Glen Canyon و Hoover، دو سد از بزرگترين مخربان رودخانه ها در تاريخ بشر، هنوز به ادعاي خود كه اين سازه ها انرژي پاك توليد مي كنند و در نتيجه گزينه اي براي نيروي توليد شده از ذغال سنگ مي باشند، ادامه مي دهند. در سال ٢٠١٣ در يك جلسه عمومي كه در آن ١٢٠٠ نفر از مردم در شهر #لاس_وگاس شركت داشتند، من چنين ادعايي شنيدم كه از جانب "نگهبانان رودخانه كلرادو"، Colorado Riverkeeper، مرتبا رد شده است.
@darvishnameh
ادامه دارد ...
👇👇👇
Forwarded from محمد درویش
🔴 ۲. بزرگترین دروغ جهان: تولید برق از سد، انرژی پاک است!
در سانتا ترزا، آنجا كه مقر سازمان Waterkeeper در نيكويا است، پنج مايل دورتر از Malpais، ذخاير آب كوههاي داخلي كشور به شبكه سدهاي عظيمي می ریزند كه به سرعت گسترش پيدا مي كنند و از آنجا به كانالها و لوله ها و خاكريزها فرود مي آيند. بسياري از سدها در #كاستاريكا نيروي برق توليد مي كنند كه ٨٠٪ از برق كشور را شامل مي شود و دولت و بخش اقتصاد از آن به عنوان #انرژي_پاك نام مي برند كه عاري از دي اكسيد كربن است. اما #هيچ_چيز نمي تواند تا اين اندازه از #حقيقت #دور باشد. چند ماه پيش از ديدار من از كاستاريكا، يادداشتي براي اكوواچ تحت عنوان " سدها سبب تغييرات اقليمي مي شوند و انرژي پاك از آنها بدست نمي آيد" نوشتم. بر اساس تحقيقاتي كه در زمينه #مبارزه_با_سدسازي بر روي رودخانه Cache la Poudre، در #ايالت_كلرادو، انجام داده بودم و همچنين فعاليتهايم در دفاع از رودخانه كلرادو كه بر روي آن سد سازي شده، به اين اعتقاد رسيده ام كه #نيروي_برق_آبي يكي از #بزرگترين مشكلات زيست محيطي است كه كره خاكي با آن روبروست. ساختن سدها براي توليد برق از آب در سراسر دنيا، با گمان بر اينكه از اين راه انرژي پاك بدست مي آيد، به طرز چشمگيري افزايش پيدا كرده، با وجود آنكه بررسي هاي پژوهشي، يكي پس از ديگري اين ادعا را رد مي كنند.
تهديد اصلي براي محيط زيست از جانب برق آبي از طريق مواد ارگانيك-گياهان، رسوبات و خاك- است كه از رودخانه ها به مخازن سرازير شده و تجزيه مي شوند و #گاز_متان و #دي_اكسيد_كربن را به هوا و آب انتشار مي دهند. بررسي ها نشان مي دهند كه در محيط زيست گرمسيري و مناطقي با رسوبات بالا، آنجا كه #مواد_ارگانيگ به مقدار فراوان وجود دارند، سدها مي توانند بيش از يك #نيروگاه_ذغال_سنگي گازهاي گلخانه اي توليد كنند. فيليپ فرن سايد، از بنياد كلي پژوهشي آمازون در مانائوس/برزيل و يكي از پژوهشگران مشهور در محدوده تغييرات اقليمي، سدها را "كارخانه هاي توليد متان" نام گذاشته است. همچنين بنا به گفته سازمان تحقيقات ملي فضايي #برزيل، سدها بزرگترين منابع گاز متان توليد شده بدست انسان هستند كه ٢٣٪ از كل انتشار گاز متان را تشكيل مي دهند. رقمي كه احتمالا بيشتر از اينهاست، به ويژه در مناطق معتدل. در سال ٢٠١٤ مقاله اي در Climate Central مقايسه اي آزاردهنده را ارائه داد:" تصور كنيد نزديك به ٦٠٠٠ گاو كاري مي كنند كه گاوها مي كنند، هواي دفع شده از معده ها و روده هاي آنها به مدت يكسال. اين همان مقدار گاز متان است كه تنها از يك مخزن #سد_اوهايو در سال ٢٠١٢ انتشار پيدا كرده. با اين وجود مخازن و نيروي آبي به عنوان معضلي براي اب و هوا تلقي نمي شوند، چرا كه براي توليد برق، از سوخت فسيلي استفاده نمي كنند." مقاله ديگري در Climate Central در سال ٢٠١٤ باز به اين مسئله اشاره مي كند كه تعداد بسيار كمي از سدها و مخزنها و مقدار توليد گاز متان در آنها تا كنون مورد بررسي قرار گرفته اند و براي تغييرات اقليمي در سراسر كره زمين بحساب نمي آيند.
مقاله ديگري، منتشر شده در سال ٢٠١٣ در كتاب "مديريت آب و هوا در جهان در حال توسعه" در مورد اين نكته در كاستاريكا مي نويسد:" اين انتشارات گاز متان نه اندازه گيري شده اند و نه در بيلان كربن اين كشور كلا به شمار
مي آيند. با توجه به اينكه پيش بيني ها از افزايش ٦ درصدي مقدار مصرف برق در سال در آنجا مي گويند و بخش عمده اين برق با استفاده هر چه بيشتر از نيروي آب توليد مي شود، راه رسيدن كاستاريكا به هدفهاي خود در راه كاهش گازهاي گلخانه اي بسيار مشكل خواهد بود."
@darvishnameh
ادامه دارد ...
👇👇👇
در سانتا ترزا، آنجا كه مقر سازمان Waterkeeper در نيكويا است، پنج مايل دورتر از Malpais، ذخاير آب كوههاي داخلي كشور به شبكه سدهاي عظيمي می ریزند كه به سرعت گسترش پيدا مي كنند و از آنجا به كانالها و لوله ها و خاكريزها فرود مي آيند. بسياري از سدها در #كاستاريكا نيروي برق توليد مي كنند كه ٨٠٪ از برق كشور را شامل مي شود و دولت و بخش اقتصاد از آن به عنوان #انرژي_پاك نام مي برند كه عاري از دي اكسيد كربن است. اما #هيچ_چيز نمي تواند تا اين اندازه از #حقيقت #دور باشد. چند ماه پيش از ديدار من از كاستاريكا، يادداشتي براي اكوواچ تحت عنوان " سدها سبب تغييرات اقليمي مي شوند و انرژي پاك از آنها بدست نمي آيد" نوشتم. بر اساس تحقيقاتي كه در زمينه #مبارزه_با_سدسازي بر روي رودخانه Cache la Poudre، در #ايالت_كلرادو، انجام داده بودم و همچنين فعاليتهايم در دفاع از رودخانه كلرادو كه بر روي آن سد سازي شده، به اين اعتقاد رسيده ام كه #نيروي_برق_آبي يكي از #بزرگترين مشكلات زيست محيطي است كه كره خاكي با آن روبروست. ساختن سدها براي توليد برق از آب در سراسر دنيا، با گمان بر اينكه از اين راه انرژي پاك بدست مي آيد، به طرز چشمگيري افزايش پيدا كرده، با وجود آنكه بررسي هاي پژوهشي، يكي پس از ديگري اين ادعا را رد مي كنند.
تهديد اصلي براي محيط زيست از جانب برق آبي از طريق مواد ارگانيك-گياهان، رسوبات و خاك- است كه از رودخانه ها به مخازن سرازير شده و تجزيه مي شوند و #گاز_متان و #دي_اكسيد_كربن را به هوا و آب انتشار مي دهند. بررسي ها نشان مي دهند كه در محيط زيست گرمسيري و مناطقي با رسوبات بالا، آنجا كه #مواد_ارگانيگ به مقدار فراوان وجود دارند، سدها مي توانند بيش از يك #نيروگاه_ذغال_سنگي گازهاي گلخانه اي توليد كنند. فيليپ فرن سايد، از بنياد كلي پژوهشي آمازون در مانائوس/برزيل و يكي از پژوهشگران مشهور در محدوده تغييرات اقليمي، سدها را "كارخانه هاي توليد متان" نام گذاشته است. همچنين بنا به گفته سازمان تحقيقات ملي فضايي #برزيل، سدها بزرگترين منابع گاز متان توليد شده بدست انسان هستند كه ٢٣٪ از كل انتشار گاز متان را تشكيل مي دهند. رقمي كه احتمالا بيشتر از اينهاست، به ويژه در مناطق معتدل. در سال ٢٠١٤ مقاله اي در Climate Central مقايسه اي آزاردهنده را ارائه داد:" تصور كنيد نزديك به ٦٠٠٠ گاو كاري مي كنند كه گاوها مي كنند، هواي دفع شده از معده ها و روده هاي آنها به مدت يكسال. اين همان مقدار گاز متان است كه تنها از يك مخزن #سد_اوهايو در سال ٢٠١٢ انتشار پيدا كرده. با اين وجود مخازن و نيروي آبي به عنوان معضلي براي اب و هوا تلقي نمي شوند، چرا كه براي توليد برق، از سوخت فسيلي استفاده نمي كنند." مقاله ديگري در Climate Central در سال ٢٠١٤ باز به اين مسئله اشاره مي كند كه تعداد بسيار كمي از سدها و مخزنها و مقدار توليد گاز متان در آنها تا كنون مورد بررسي قرار گرفته اند و براي تغييرات اقليمي در سراسر كره زمين بحساب نمي آيند.
مقاله ديگري، منتشر شده در سال ٢٠١٣ در كتاب "مديريت آب و هوا در جهان در حال توسعه" در مورد اين نكته در كاستاريكا مي نويسد:" اين انتشارات گاز متان نه اندازه گيري شده اند و نه در بيلان كربن اين كشور كلا به شمار
مي آيند. با توجه به اينكه پيش بيني ها از افزايش ٦ درصدي مقدار مصرف برق در سال در آنجا مي گويند و بخش عمده اين برق با استفاده هر چه بيشتر از نيروي آب توليد مي شود، راه رسيدن كاستاريكا به هدفهاي خود در راه كاهش گازهاي گلخانه اي بسيار مشكل خواهد بود."
@darvishnameh
ادامه دارد ...
👇👇👇