مجله تلگرامی صدای پای آب

@darvishnameh

🔴جنایتی به نام سدسازی را چگونه افتخار نامیدیم؟!🔴

✅ بخش نخست: نابودی ۸۰ درصد از کل گونه های آبزی در رودخانه ها در طول ۶۰ سال!

از حدود نیم قرن پیش، محافظان طبيعت و سازندگان سدها در ايالات متحده آمریکا، در يك نبرد سخت با يكديگر درگير بودند. #سدسازي در سالهاي ١٩٤٠ و ١٩٥٠ همه جا را فراگرفته بود، برخي از رودخانه هاي مهم را در غرب امريكا مسدود و آب آنها ذخيره شده بود. سدی که روی رودخانه اسنيك ساخته شد - و هنوز بر سر آن تا امروز جدال ادامه دارد - به نابودي تاسف بار میلیون ها قطعه آبزی و كاهش شديد ماهيهاي آزاد و قزل آلا منجر شد. #فرانك_چرچ، سناتوري از ايالت آيداهو، که نخست در شمار مدافعان سدسازي بود؛ با مشاهده ویرانی محيط زيست ناشي از سدسازی، به جانبداري از رودخانه ها پرداخت. او "موج عظيمي از نگرانيهاي مردم را براي سرنوشت اين رودهاي باشكوه مشاهده كرد كه جاذبه ها و تاب آوری بسياري از آنها از جانب سدها در خطر نابودي هميشگي قرار داشت." چرچ، نگارنده قانوني براي محافظت از مناطق رودخانه اي شد - Wild and Scenic River Act كه در سال ١٩٦٨ به تصويب رسید. اين قانون بيش از ١٢ هزار مايل (١٩هزار كيلومتر) از جريان آزاد رودخانه ها در ايالات متحده را محافظت می کند.
در طول ٦٠ سال گذشته، سدهاي مخزنی بزرگ، تأثيرات نابودكننده اي بر روي مردم و محيط زيست داشته اند. آنها بوم سازگان يك رودخانه در حال جريان، سرد و مرتبط را به يك رودخانه گرم، راكد و تكه تكه شده تبديل کردند - با نتايج ويرانگر براي حیات وحش. سدها يكي از دلايل اصلي كاهش شمار ماهيهاي آبهاي رودخانه ای و مصب دریاها هستند- متاسفانه ٨٠٪‏ از جمعيت چنين ماهيهايي از سال ١٩٧٠ تاكنون از دست رفته است و سازندگان سدها در این جنایت بزرگ و نابخشودنی، مقصر نخست هستند. در سال ٢٠٠٠، كميسيون مستقل جهاني Commision on Dams، كه به بررسي فوايد و ضررهاي سدها مي پرداخت، به اين نتيجه رسيد كه سدها موجب جابجايي ٤٠ تا ٨٠ ميليون نفر شده اند. و این البته جنایت دیگری است که منجر به افزایش حاشیه نشینی، تنشهای اجتماعی و افسردگی شده ...

🔴 ادامه دارد ...

👇👇👇