ڪاش یڪ تڪه سنگ بودم،
یڪ تڪه چوب، مشتے خاڪ.
یڪ سپور بودم.
یڪ نانوا،
یڪ خیاط،
دستفروش،
دورهگرد،
پزشڪ،
وزیر.
یڪ واکسے ڪنار خیابان.
ڪاش ڪسے بودم ڪه تو را نمےشناخت.
ڪاش دلم از سنگ بود.
ڪاش اصلا دل نداشتم.
ڪاش اصلا نبودم.
ڪاش نبودے.
ڪاش مےشد همهچیز را با تخته پاڪ ڪن پاڪ ڪرد.
ڪاش یڪے از آجرهاے خانهات بودم.
یا یڪ مشت خاڪ باغچهات.
ڪاش دستگیرهٔ اتاقت بودم تا روزے هزار بار مرا لمس ڪنے.
ڪاش چادرت بودم.
نه! ڪاش دستهات بودم.
ڪاش چشمهات بودم.
ڪاش دلت بودم.
نه، ڪاش ریههات بودم تا نفسهات را در من فرو ببرے و از من بیرون بیاورے.
ڪاش من تو بودم.
ڪاش تو من بودے.
ڪاش ما یڪے بودیم.
یڪ نفر دوتایے!
@sazochakameoketab🌿🍂🌿🍂🌿🍂🌿🍂🌿🍂🌿🍂#روی_ماه_خداوند_را_ببوس#مصطفی_مستور