کانال : دلیران ایران

#احسان‌حسینی‌نسب
Канал
Логотип телеграм канала کانال : دلیران ایران
@SarzamindaliranПродвигать
561
подписчик
12,2 тыс.
фото
9,74 тыс.
видео
521
ссылка
💢زمانی که حق یک ملت زیر پوتین دیکتاتور له میشه تنها راه گرفتن حق گلوله است نه التماس! (فرمانده پارتیزان) https://t.center/sarzamin_daliran لینک گروه لینک کانال: https://t.center/sarzamindaliran
🔴 فقط حجاب ، میراث مادرهاس؟

‍ نوشته اند: «حجاب میراث مادرهاست»
ولی ننوشته‌اند رنج، ناامنی، شهروند درجه‌دو بودن، میراث مادران ماست.
نوشته‌اند حجاب میراث مادران ماست، چون جز تحمیل آن به مادران ما چیز دیگری ندارند که به آن افتخار کنند.

مادربزرگ من زن باحجابی بود؛ اما شب‌هایی در جوانی‌اش نان برای خوردن نداشت. در ده سالگی شوهرش داده بودند و قبل از آنکه به یازده سالگی برسد، شوهرش مرده بود و کودکی در آغوش داشت. کاری و شغلی نداشت، و کسی هم به او کاری نمی‌داد. لباس‌های آدم‌ها را می‌شست و قالی می‌بافت. با لباس‌های چرک آدم‌های میدان خراسان و گره‌هایی بر قالی‌ها، جوانی‌اش را دود و دست‌های نازکش را تباه می‌کرد. با طفلی از جایی حوالی اصفهان آمده بود تهران، که مردها صلیبِ بیوگی را به دوش او نگذارند.
با پدربزرگم ازدواج کرده بود، که خودش به تنهایی هم روزگار را سخت می‌گذراند. هر دو کار می‌کردند، برای نان. مادربزرگم سال‌ها قالی بافت و لباس‌های چرک آدم‌ها را شُست. میراث مادربزرگ برای مادرم گره‌های قالی‌ها و رنج بزرگش بود، نه حجابش.

بعدتر؛ مادرم سال‌ها معلم بود. در سال‌های معلمی‌اش در خیلی از مدرسه‌های تهران شاگردهایی را پروراند که حالا همه‌شان دخترانی بزرگ شده‌اند. مادرم نمی‌توانست حق ازدست‌رفته‌اش را استیفا کند. انگار مادرم می‌بایست به شیوه‌ی مادربزرگم تمام عمر بدود و به نواله‌ای قناعت کند. سال‌ها به دخترانی درس داد، اما هیچ‌ وقت از «معلم حق‌التدریس» تبدیل به «معلم رسمی» نشد. چیزی که پیوسته رویایش را می‌دید و همه‌ی عمر آرزویش را داشت. میراث مادربزرگ برای مادرم، آرزوهایی بود که بخاطر زن‌ بودن محقق نشد، نه حجابش.

مادربزرگم چیزی بیش از یک شی‌ء نبود. برای «آن‌ها» مهم نبود آن زن رنجور، آن انسان تعالی‌یافته از رنج چطور زندگی می‌کند، چه احساسی نسبت به جهان دارد، چگونه دنیا را می‌بیند و چقدر حق دارد از زیبایی‌های جهانش لذت ببرد. مادرم هم همینطور. میراث اصلی آن‌ها نه ارزش تهی‌بودن، که از معنا تهی بودن بود.

این بیلبورد آزار دهنده‌ترین چیزی‌ست که این روزها دارم توی تهران می‌بینم و تماشای آن نه دریغم، که خشمم را برمی‌انگیزد.
«آن‌ها» آن‌همه رنج، آن‌همه بی‌معنایی که برای زن‌ها ساخته‌اند را با این بیلبوردها تئوریزه می‌کنند. حالا که خواهرم -و دیگر خواهرانم- نمی‌خواهند میراث‌خوار آن‌همه رنج باشند، این بیلبوردِ توهین‌آمیز را دارند توی چشم‌مان فرو می‌کنند.حجاب میراث هیچ‌کسی نیست. ..... با این کارها «عِرض خود می‌برید و زحمت ما می‌دارید»؛ اگر که بفهمید.

#احسان‌حسینی‌نسب
#حجاب_اجباری #بانوان #اجتماعی