کانال : سرزمین کهن📚
#بیتفاوت_نباشید
Канал
236
подписчиков
11,8 тыс.
фото
6,92 тыс.
видео
1,39 тыс.
ссылок
خرد را کنی گر چراغ رهت
رهایی دهی مردم و کشورت
بسوزان خرافات و تقلید و ترس
که ننگ است ملا شود رهبرت
#تلنگر
اين روزها در تقويم، درد ميكشند...
از ديدن تصوير هجوم مردم براى خريد دلار ٢٢ هزارتومن. صف مرغ. صف روغن..... تا زمين خوردن آن زن و صداى خنده هاى كريه اين طرف شيشه، تا كشته شدن دسته گلهای نازنين به دست جهل.
از متعفن تر شدن انسانيت در سطح شهر تا قتل عام بى رحمانه ى راستى و راست قامتى.
از صداى شيون زنان و مردان در گورستان ها تا بوى لجن دروغ و دروغ و دروغ.
همه ش كه نبايد ترسيد. راه كه بيفتيم، ترسمان ميريزد.
نميدانم پاى رفتن مان را كجا جا گذاشتيم يا كجا اين اندازه فلج مان كردند كه نفس بكشيم انگار خوشبختيم.
بدن هاى زخمى از تازيانه، ذهن هاى متلاشى از دروغ، رفتارهاى مملو از خشم و نفرت، انسانيت مصلوب، دهن هاى گشاده و بد بو، چشم هاى نانجيب و بى رنگ، افكار اخته و زبان هاى بريده، تصويرى ست كه شهر، هرروز بر بسترش ميبيند و دم نميزند.
اين روزها درد ميكشند.
اين روزها طناب ها بيشتر بوى گلو ميدهند.
اين روزها خبرهاى زهرتر از شوكران، گلويم را ميسوزاند.
به قلم پناه آوردم، نوشتم تا آرام تر شوم
آسمان، نور ميباريد بر تنهايى مان،
سپيدار، قد ميكشيد و سينه ى آسمان را ميشكافت.
و سالهاست كه كودكانِ پابرهنه ى شهر،
سراغِ سپيدار را از باد ميگيرند."
اين روزها،
فقط درد ميكشند... .
به خون فرزندان این سرزمین ,وداغ دل مادرانشان
#بیتفاوت_نباشید
#ایران_را_پس_بگیریم
#سال_نه_به_جمهوری_اسلامی
#رای_بی_رای
🌸🕊🌺🕊🌼🕊🌹
@SSarzaminKohan
اين روزها در تقويم، درد ميكشند...
از ديدن تصوير هجوم مردم براى خريد دلار ٢٢ هزارتومن. صف مرغ. صف روغن..... تا زمين خوردن آن زن و صداى خنده هاى كريه اين طرف شيشه، تا كشته شدن دسته گلهای نازنين به دست جهل.
از متعفن تر شدن انسانيت در سطح شهر تا قتل عام بى رحمانه ى راستى و راست قامتى.
از صداى شيون زنان و مردان در گورستان ها تا بوى لجن دروغ و دروغ و دروغ.
همه ش كه نبايد ترسيد. راه كه بيفتيم، ترسمان ميريزد.
نميدانم پاى رفتن مان را كجا جا گذاشتيم يا كجا اين اندازه فلج مان كردند كه نفس بكشيم انگار خوشبختيم.
بدن هاى زخمى از تازيانه، ذهن هاى متلاشى از دروغ، رفتارهاى مملو از خشم و نفرت، انسانيت مصلوب، دهن هاى گشاده و بد بو، چشم هاى نانجيب و بى رنگ، افكار اخته و زبان هاى بريده، تصويرى ست كه شهر، هرروز بر بسترش ميبيند و دم نميزند.
اين روزها درد ميكشند.
اين روزها طناب ها بيشتر بوى گلو ميدهند.
اين روزها خبرهاى زهرتر از شوكران، گلويم را ميسوزاند.
به قلم پناه آوردم، نوشتم تا آرام تر شوم
آسمان، نور ميباريد بر تنهايى مان،
سپيدار، قد ميكشيد و سينه ى آسمان را ميشكافت.
و سالهاست كه كودكانِ پابرهنه ى شهر،
سراغِ سپيدار را از باد ميگيرند."
اين روزها،
فقط درد ميكشند... .
به خون فرزندان این سرزمین ,وداغ دل مادرانشان
#بیتفاوت_نباشید
#ایران_را_پس_بگیریم
#سال_نه_به_جمهوری_اسلامی
#رای_بی_رای
🌸🕊🌺🕊🌼🕊🌹
@SSarzaminKohan
#تلنگر
اين روزها در تقويم، درد ميكشند...
از ديدن تصوير هجوم مردم براى خريد دلار ٢٢ هزارتومنى تا زمين خوردن آن زن و صداى خنده هاى كريه اين طرف شيشه، تا كشته شدن دسته گلهای نازنين به دست جهل.
از متعفن تر شدن انسانيت در سطح شهر تا قتل عام بى رحمانه ى راستى و راست قامتى.
از صداى شيون زنان و مردان در گورستان ها تا بوى لجن دروغ و دروغ و دروغ.
همه ش كه نبايد ترسيد. راه كه بيفتيم، ترسمان ميريزد.
نميدانم پاى رفتن مان را كجا جا گذاشتيم يا كجا اين اندازه فلج مان كردند كه نفس بكشيم انگار خوشبختيم.
بدن هاى زخمى از تازيانه، ذهن هاى متلاشى از دروغ، رفتارهاى مملو از خشم و نفرت، انسانيت مصلوب، دهن هاى گشاده و بد بو، چشم هاى نانجيب و بى رنگ، افكار اخته و زبان هاى بريده، تصويرى ست كه شهر، هرروز بر بسترش ميبيند و دم نميزند.
اين روزها درد ميكشند.
اين روزها طناب ها بيشتر بوى گلو ميدهند.
اين روزها خبرهاى زهرتر از شوكران، گلويم را ميسوزاند.
به قلم پناه آوردم، نوشتم تا آرام تر شوم
آسمان، نور ميباريد بر تنهايى مان،
سپيدار، قد ميكشيد و سينه ى آسمان را ميشكافت.
و سالهاست كه كودكانِ پابرهنه ى شهر،
سراغِ سپيدار را از باد ميگيرند."
اين روزها،
فقط درد ميكشند... .
به خون فرزندان این سرزمین ,وداغ دل مادرانشان
#بیتفاوت_نباشید
#ایران_را_پس_بگیریم
@SSarzaminKohan
اين روزها در تقويم، درد ميكشند...
از ديدن تصوير هجوم مردم براى خريد دلار ٢٢ هزارتومنى تا زمين خوردن آن زن و صداى خنده هاى كريه اين طرف شيشه، تا كشته شدن دسته گلهای نازنين به دست جهل.
از متعفن تر شدن انسانيت در سطح شهر تا قتل عام بى رحمانه ى راستى و راست قامتى.
از صداى شيون زنان و مردان در گورستان ها تا بوى لجن دروغ و دروغ و دروغ.
همه ش كه نبايد ترسيد. راه كه بيفتيم، ترسمان ميريزد.
نميدانم پاى رفتن مان را كجا جا گذاشتيم يا كجا اين اندازه فلج مان كردند كه نفس بكشيم انگار خوشبختيم.
بدن هاى زخمى از تازيانه، ذهن هاى متلاشى از دروغ، رفتارهاى مملو از خشم و نفرت، انسانيت مصلوب، دهن هاى گشاده و بد بو، چشم هاى نانجيب و بى رنگ، افكار اخته و زبان هاى بريده، تصويرى ست كه شهر، هرروز بر بسترش ميبيند و دم نميزند.
اين روزها درد ميكشند.
اين روزها طناب ها بيشتر بوى گلو ميدهند.
اين روزها خبرهاى زهرتر از شوكران، گلويم را ميسوزاند.
به قلم پناه آوردم، نوشتم تا آرام تر شوم
آسمان، نور ميباريد بر تنهايى مان،
سپيدار، قد ميكشيد و سينه ى آسمان را ميشكافت.
و سالهاست كه كودكانِ پابرهنه ى شهر،
سراغِ سپيدار را از باد ميگيرند."
اين روزها،
فقط درد ميكشند... .
به خون فرزندان این سرزمین ,وداغ دل مادرانشان
#بیتفاوت_نباشید
#ایران_را_پس_بگیریم
@SSarzaminKohan