@SocialSciences1#نقش_اقتصاددانان و
#نظریه_های_اقتصادی در
#افزایش_نابرابری#جوزف_استیگلیتز استاد برندۀ نوبل اقتصاد
✳️سوال: شما در کتاب فاصلۀ عظیم میپرسید که مدلهای اقتصادی طرفداران کارآییِ بازار، منجر به سیاستهایی شد که علت بحران و
افزایش نابرابری بود. چه کسی را باید برای این بحران و
نابرابریِ برآمده از آن سرزنش کرد. یکی از پاسخهای شما اقتصاددانان هستند. اقتصاددانان و نظریۀ اقتصادی را تا چه حد در این بحران مقصر می دانید؟
✅استیگلیتز: ایدئولوژی مرسوم، وقتی می گویم «مرسوم»، یعنی منظورم تمام اقتصاددانان نیست، بیان میدارد که بازارها کارا و باثباتاند. افرادی مانند گرینزپن و برنانکه را داشتیم که میگفتند: «بازارها حباب نمیسازند.» آنها مدلهای دقیقی داشتند که ازقضا دقیقاً اشتباه بودند. اعتماد آنها به این مدلها منجر به سیاستهایی شد که علت بحران و
افزایش نابرابری بود. مثال این سیاستها کاهش مالیات در سالهای ۲۰۰۱ و ۲۰۰۳ تحت زمامداری بوش بود. اقتصاددانان برجسته در حال کاهش مالیات و
افزایش نابرابری بودند؛ درحالیکه چیزی که نیازمندش بودیم، دقیقاً برعکس بود. بیشترِ مدلهایی که اقتصاددانان از آنها استفاده کردند،
نابرابری را نادیده میگرفت. آنها وانمود میکردند که اقتصاد در سطح کلان تحتتأثیر
نابرابری قرار نمیگیرد. فکر میکنم این موضوع کاملاً اشتباه است. مورد عجیبی که رشتۀ اقتصاد در ۳۵ سال اخیر شاهد آن بوده است، وجود دو گروه است: گروه اول که روی محدودیتها و نقایص بازار تمرکز کردهاند و گروهی دیگر که مدام از کارایی بازار سخن می گویند. متأسفانه در آن زمان بیشازاندازه به گروه دوم توجه میشد.
✅حال در این رابطه چه میتوان کرد؟ ما این گروه قدرتمند را داریم که بر محدودیتها و نقایص بازار تمرکز کردهاند. بخش عظیمی از افراد جوانتر نیز دوست دارند دربارۀ این موضوعات کار کنند. جوانی را که رکود بزرگ را دیده و مشکلات
نابرابری را حس کرده است، نمیتوان به این سادگی متقاعد کرد که
نابرابریْ موضوع چندان مهمی نیست و بازارها همیشه کارا هستند. اگر چنین چیزی از آنها بخواهی، فکر میکنند احمقی.
★منبع: ترجمان
با
👥 #کانال_علوم_اجتماعی👥 همراه شوید
Telegram.me/SocialSciences1