🔴 #مرگ در ملاءعام و
#صلح در توییت
✍️احمد غلامی، دانشجوی دکتری جامعهشناسی
جهانی که در آن زندگی میکنیم، جهانی است که همه چیز به شکلی برهنه و عریان در حال اتفاق افتادن است. مرگ در برهنهترین وضعیت خود امروزه جزء لاینفک حیات ماست. مرگی که نظامهای زیست قدرت مدرن کلیت آن را در دست گرفته اند؛ آنان میتوانند مرگ ببخشند به همان شیوهای که زندگی هم در دستانشان است. حیات امروزه به اصطلاح
#آدورنو و
#آگامبن، حیاتی است برهنه. خشونت های عریان و تهدیدهای برهنه سیاست را به شکلی وقیحانه لخت و عریان کردهاند. دیگر قدرت سیاسی، نه از برای پیاده کردن اراده و منافع عمومی، که برای سرکوب جامعه و تمام آن نیروهایی است که میتواند تهدیدی علیه استقرار هژمونی و حاکمیت نظام سیاسی باشد. زیست-قدرت همچون دستگاهی برای ویرانی زندگی و خشونتهای فردیشده، در هیئت تکنیکهای انضباطی و در عین حال تنبیهیای بروز مییابد که به طور مستقیم به مفهوم تعلیق امر قانونی یا وضعیت استثنائیای مرتبط است که قدرت سیاسی را از حاکمیت قانون خلاص و ترخیص میکند. به نظر
#آنتونیو _گری و
#مایک_هارت، کشتار و ویرانی زندگی، جایگاه زیست-قدرت را در صدارت فرمان مرگ(افراد و در سطحی کلانتر مرگ تمام هستی) چنان مستولی میسازد که میبایست گفت، سرکوب و انهدام در چنین ساختاری یک امر کاملاً هستی شناختی است که به بودن دستگاه سیاسی چه به شکل یک تکلیف(در دولتهای استبدادی) و چه به عنوان ضرورت(در دولت های لیبرال) از طرفی و با هستی شهروندان(مرگ و زیست آنان) در عصر نوین ارتباط یافته است.
#ترکیه طی چند روز اخیر مصداقی است از این نوع حاکمیت. او در حالی که به جان کودکان و زنان و مردان غیرنظامی افتاده است، به جهانیان قول داده تا به بهترین شیوه عملیات خود را به پیش ببرد. اتحادیه اروپا از او خواسته تا عملیات را به شکلی دقیق و برنامه دار عملی کند. ترامپ می گوید از همتای تُرک خود این اطمینان به او داده شده که غیرنظامیان را سرکوب نکند. دولت ترکیه از مفتیان و روحانیون سنی مذهب کشور خواسته تا برای سلطان و ارتش اسلام دعا کرده و در مساجد سوره فتح بخوانند. اردوغان نام ارتش خود را بازگشت محمد گذاشته و نام عملیات چشمه صلح است. این منظومه ای است الهیاتی/سیاسی برای استیلا بر مردمانی که بیرون از حیطه استیلای دولت ترکیه هستند. شکل گیری یک آپاراتوس یا منظومه سلطه/امنیت. منظومهای که همه چیز در آن یک نشانه است از کلیتی خیالی. کلیتی که خود برای وجود داشتن به این نشانگان وابسته است و در عین حال به این دالها محتوا و معنا می بخشد. تمام این آپاراتوس به میانجی
#اردوغان، تکنولوژیهای مرگ هستند. به همین دلیل است که اردوغان هر نوع انتقادی را سریعا متذکر می شود. او رسماً اعلام کرد: اگر به حمله ترکیه به خاک
#سوریه تجاوز گفته شود، وی درهای ترکیه را بر روی سه میلیون و ششصد هزار پناهنده عازم اروپا می گشاید. هیچ چیزی نباید مانع از حرکت ارابه مرگ شود. چون ترکیه سرشار از ویروسهایی(پناهندگانی) است که می تواند آرامش غرب را به هم بزند.
در برابر این همه تجاوز و عملیاتی شدن استیلای زیست قدرت که به شدت در حال کشتار هوموساکران کورد است، بخشی از حیات سیاسی در قالب توییتها و پیامهای شبکههای اجتماعی در جریان است. تویتهای رهبرانی که از سرکار برگشته و در خانه نشسته اند. توییتهایی که در قالب لفاظی ها و ریتوریقای سیاسی رهبران جهان غرب، کلمه ای غریب با نام صلح لانه کرده است. صلحی از جنس فانتزی و به شکل یک برچسب. ترامپ این رئیس جمهور توییتی، بنیانگذار این بخش از سیاستمداری است. یعنی جریانمند کردن دیپلماسی و سیاست در قالب چند جمله در توییتی لعاب دار. تمام دنیا پشت سیستمهای کامپیوتری نشسته اند تا توییتی تازه از ترامپ، اردوغان و دیگر رهبران جهان ببینند. جهان در اینجا در
#روژئاوا میسوزد، کودکانی بسیار پرپر می شوند و خانهها بر سر مردم آوار، اما آنطرفتر در جهان نمایشی غرب، تویتها نوشته می شوند و به دنبال آن تفسیرها. جهانی که سراسر یک نمایش است؛ نمایشی که به شکلی حاد خود نیز نمایش شده است. نوعی حاد-نمایش همه هستی و سیاست امروز را در برگرفته است. صلح، حاد-نمایشی است از سیاست بر صحنة دولتها با دیالوگی از تویتهای رهبران. اما آنطرف تر مردمانی که از شدت عملیاتهای صلح طلبانه می میرند و پدران و مادرانی که فرزندانش در آغوش آنها جان می سپارند، منتظر مرگند. صلح برای آنان همان ماشین جنگ و مرگ است. صلحی در کار نیست. این مردمان همان کسانی هستند که فریب این جمله (که صلحی در کار است) را نخوردهاند و چون فریب نخوردهاند باید بمیرند یا اینکه باید این تویتها را باور کنند که "چشمه صلح" وجود دارد و کمی آنطرفتر زیر آوار جنازههای خون آلود
#کورد ها در شمال سوریه است.
@Ahmad_Gholami17548👥علوم اجتماعی، مسائل روز
👥👉 @SOCIAL_SCIENCE 👉🏾 @SOCIAL_SCIENCE