سوسیالیسم کارگران

مادر دادخواه دیگری از مادران خاوران، جهان ما را گذاشت و گذشت🥀.

مادر یوسفی ، (مادر سلطنت دوج)پس از تحمل بیش از چهار دهه درد و رنج، به فرزندانش پیوست. #فریده_یوسفی، دختر مادر یوسفی، در ۲۷ سالگی به اتفاق همسرش #علی_عجم در سال ١٣٦٢ در زندان اوین تیرباران شد. جمهوری اسلامی، حسن عجم، برادر علی را نیز در همان سال اعدام کرد. هردو، پسران
مادر عجم بودند. فریده یوسفی دانشجوی مهندسی دانشکده نفت آبادان بود و به‌طور موقت در مدارس آموزش و پرورش زبان انگلیسی تدریس می‌کرد. فریده یوسفی از فعالان سازمان پیکار در راه آزادی طبقه کارگر بود.

درگذشت مادر یوسفی را به خانواده‌‌اش، بویژه نوه‌‌اش مریم عجم تسلیت می‌گوییم.
یاد این مادر رنج‌دیده گرامی باد!

#خاوران_خاستگاه_خورشید
#جنبش_دادخواهی
#مادران_خاوران
#کشتار_زندانیان_سیاسی
#دهه_شصت
@zan_j

ارسالی همراهان
 چرا باید به یاد بیاوریم؟  
استدلالات متفاوتی دربارۀ اینکه چرا نباید به گذشته پرداخت وجود دارد. حامیان این نظر مدعی هستند که نگاه، ردیابی و پرداختن به گذشته دردناکتر از به فراموشی سپردن آن است؛ یکی دیگر از استدلالات آن‌ها این است که مطالبات امروزِ جامعه، ربطی به شرایط سرکوب شدۀ دیروز ندارد و باید اجازه داد نسل جوانی که با گذشته فاصلۀ زیادی دارد این فاصله با دردها و طرز تفکر پیشین را حفظ کند تا بتواند آیندۀ جدیدی برای خود بسازد. من هم درهر یک از این استدلالات نکات قابل تاًمل و بخشی از حقیقت را می‌بینم، اما نمی‌توان بخش دیگر این حقیقت را نادیده گرفت که اتفاقات گذشته ناگزیر بر عرصۀ اجتماعی، سیاسی و فرهنگی کنونی جوامع درگیر تاثیر می‌گذارند و شرایط و داده‌های امروز مبتنی بر حوادث و اتفاقاتی هستند که دیروز بوقوع پیوسته‌اند و ساختار روانی و هویت امروز ما را می‌سازند. اهمیت مبارزه برای اداره و تفسیر اتفاقات گذشته، یا حافظه تاریخی، ریشه در ضرورت پاسخگویی به تضادها و ایجاد ارزش‌های اجتماعی، سیاسی و فرهنگی زمان حال دارد.
(سپتامبر ٢٠١٧)
اخيرا يوتيوب دسترسى به اين ويديو را محدود كرده است. براى دسترسى به ويديو روى لينك نوشته شده در بالاى اين پُست بزنيد.
(برخى از تصاوير ممكن است براى برخى از بينندگان ناراحت كننده باشند)
🖍دكتر نورايمان قهارى، روانشناس


https://videopress.com/v/DFpkjPUa
#نمیبخشیم_فراموش_نمیکنیم
#چهار_دهه_سرکوب
#کشتار_زندانیان_سیاسی_سال_67
@zan_j

مستند «سعی میکنم فراموش نکنم»
ساخته : پگاه آهنگرانی
درباره اعدامهای ۶۷

🔸نیویورکر مستند ساخته پگاه آهنگرانی را با عنوان «سعی میکنم فراموش نکنم» که درباره اعدامهای سال ۶۷ و اعدام شاه غلام  است پخش کرد. مستند با عکسهای خانوادگی پگاه ساخته شده است. مستند قوی و تاثیر گذار. مستند روی یوتیوپ هم قابل دیدن است.

#مهسا_امینی
#زن_زندگی_آزادی
#کشتار_زندانیان_سیاسی
#علیه_جمهوری_اعدام_کشتار
👌
@zan_j

علیه فراموشی

طرح‌های سودابه اردوان، زندانی سیاسی دهه شصت از درون زندان که با مداد، چای و موی سر کشیده ،زنان زندانی را به تصویر کشیده است.

#صد_روایت_یک_روایت
#دادخواهی
#کشتار_زندانیان_سیاسی_دهه_شصت

@zan_j

اعتراض به تحریف حقایق قتل عام تابستان ۱۳۶۷، حقیقت باید بی کم و کاست روشن شود!

صدها نفر از #خانواده_های_جان_باختگان اعدام های سال ۱۳۶۷ و قتل های سیاسی در جمهوری اسلامی با امضای متنی به تلاش برای سرپوش گذاشتن حقایق این جنایات اعتراض کرده و خواستار روشن شدن تمامی حقیقت و پاسخگویی همه ی مسئولان و دست اندرکاران حکومت نسبت به اعدام ها شده اند. این متن برای…
ما با امضای این نامه، اعتراض خود را نسبت به تحریف واقعیت انکارناپذیر این جنایت ها توسط تعدادی از وابستگان یا دل بستگان به میرحسین موسوی که به تلاش‌های عفو بین الملل برای کشف حقیقت متعرض شده‌اند، اعلام می داریم. ما اعتقاد داریم که این تعرض ها آگاهانه و هدفمند صورت گرفته است تا مسئولیت پاسخ‌گویی را از دوش بخش‌هایی از حاکمیت از جمله میرحسین موسوی و اعضای دولت وی بردارند. آن‌ها حتی حاضرند برای رسیدن به مقصود خود، بین خانواده‌هایی که سال هاست برای روشن شدن حقیقت و دادخواهی در کنار هم ایستاده اند، اختلاف ایجاد کنند. برخی از آن‌ها وقاحت را به حد نهایت رسانده و اسناد و اسرار محرمانه ی دولتی را از سازمان عفو بین الملل یا خانواده‌ها طلب می کنند؟ در حالی که میرحسین موسوی در همراهی با سایر مسئولان نظام ۳۲ سال است که قتل عام تابستان ۶۷ را انکار، تحریف و پرده پوشی می‌کنند. 

https://www.akhbar-rooz.com/اعتراض-به-تحریف-حقایق-قتل-عام-تابستان-۱/
#کشتار_زندانیان_سیاسی
#اعتراض_بازماندگان_جانباختگان_به_تحریف_تاریخ

https://bit.ly/3hMIQCb
🔸شایسته وطن‌دوست، جان‌به‌دربرده از #کشتار۶۷ در زندان نیروی دریایی رشت، به عدالت برای ایران می‌گوید که از بند ٣٠ نفره زندانیان سیاسی زن در رشت تنها چهار نفر زنده ماندند و بقیه در دو نوبت برای اعدام فراخوانده شدند در حالی که نه خود آنها و نه زندانیان دیگر نمی‌دانستند که قرار است اعدام شوند.

🔺شایسته وطن‌دوست کشتار مرداد ۶۷ را در بند زنان زندان نیروی دریایی رشت چنین روایت می‌کند:«فقط دو نفر را برای سؤال یا به اصطلاح «دادگاه» خواستند؛ فرانک طاووسی و مریم واحدی. ساعت ۹ و ١٠ صبح روز هشتم مرداد این‌ها را بردند و بعد که برگشتند گفتند عابدی و دو نفر که برای این‌ها ناشناس بودند از این‌ها بدون چشم‌بند سه سؤال کرده بودند که این‌ها فکر می‌کردند برای آزادی است. سؤال‌ها این‌ها بود: نظرت در رابطه با سازمان منافقین چیست، نظرت در مورد جمهوری اسلامی چیست و حاضر به مصاحبه هستید یا نه؟ فرانک یک ماه به آزادی‌اش مانده بود و قرار بود ١۶ شهریور آزاد شود. مریم تازه دستگیر شده بود و ١٠ سال حکم داشت. این دو نفر نیز به همراه ٢۴ نفر دیگر، از جمله شهین سامی که در مقابل این دادگاه یا هیئت مرگ قرار نگرفته بودند، اعدام شدند. شهین سامی در دادگاه به بیست سال حبس محکوم شده بود.»

📌بیشتر بخوانید:
https://bit.ly/3hMpgpH
از :عدالت برای ایرانیان
#کشتار_زندانیان_سیاسی
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#دادخواهی
@zan_j