#بهاره_للهی حاجی دلائی، #کارگردان و فیلم‌ساز اهل #آمل و ساکن #تهران، عضو آکادمی داوری فیلم کوتاه #خانه_سینما و جشنواره سینمای جوان و مدرس انجمن سینمای جوانان ایران و #هنرستان سینمایی سوره بود. او هنرمندی خلاق بود که عشق به انسان‌ها را در آثار هنری‌اش به تصویر می‌کشید. عشق به انسانیت او را واداشت تا در برابر ظلم سکوت نکند و با حکومت مخالفت کند. بهاره در #اعتراضات۱۴۰۱#بازداشت شد و در اسفند ۱۴۰۲ در زندان زیر #شکنجه جان باخت. او را به عنوان مجهول‌الهویه، مخفیانه در بهشت سکینه #کرج دفن کردند و برای دادن آدرس مزار به خانواده‌اش، مبلغی پول دریافت کردند و از رسانه‌ای کردن و حتی عزاداری جلوگیری کردند. آنان که هرگز فراموش نخواهند شد...
