سوسیالیسم کارگران

⭕️ «نه»

زنی فریاد زد: «نه»
«مردی» فریاد زد: «قحبه»
زنانی فریاد زدند: «نه»
«مردانی» فریاد زدند: «قحبه‌ها»

زنان با قبای «قحبگی» برتن
با باد سرود «نه» را بلندتر خواندند

«مردان» قبیله تجاوز،
تخمه‌های ابوجهل،
سرکردگان تاریخ سیاهی،
«نه» را در قانون خود ممنوع کردند

در هر بهار گل «نه»
در هر گوشه رویید
عاشقان شاخه «نه» به یکدیگر هدیه کردند
«نه»، اولین کلام بر زبان نوزادان شد
«نه»، آخرین پیام بر زبان اعدامیان شد
«نه»، شعر پرصلابت آزادگان شد
«نه»، قهر تاریخی هیچ‌بودگان شد

«نه»، اسم رمز زن بود.

🖋مهرداد خامنه‌ای
۱۶ مرداد ۱۴۰۳


🎨 «عبور»
اثر ابوسعید اسدی
۱۵۵ × ۱۸۰ سانتیمتر
رنگ روغن


#ادبیات
#شعر
#نقاشی
#ابوسعید_اسدی

گروه تئاتر اگزیت

🍃🍃
اینک...
برخیز و
در انبوهِ هذیان    
          چشم بُگشا
        به آمیزشِ تصویر ،
                  با واژه
                 نگاه کن :
              آری
            لغزشِ باد
              از سَرانگشتان‌ات
                        سرودِ من
                             از زندگی‌ست

✅ برشی کوتاه از #شعر قطع‌نامه ( مجموعه اشعار تراشه‌های یک پیراهن )

✅ #برای #سپیده_رشنو

✍️ #امید_آدینه

@etehad_bazn

🍃🍃
هم چنان

که باروت

لب‌هامان را

می‌پوشاند

مردمکان آن سرباز نیز ...

تا ادراک قحطی و بوسه

رج به رج

می‌شوند

اینک بگویید

کیست ؟

که آزمون عشق را

با مضراب گلوله

بر پیراهنش

لمس

کرده باشد

🔸 برشی کوتاه از #شعر ( دنیایی وارونه از تجربه‌ها )

#برای_ایران_برای_انسان

✍امید آدینه

اتحاد بازنشستگان
@etehad_bazn

🔴 برای «خدانور لجعی» | شعر و صدای آیدا پایدار

چهل روز از کشتار جمعه‌ی خونین زاهدان گذشت و شرم و درد بر جای مانده است در برابر خلقی که شهید روی شهید داده‌اند. از زمین و هوا آنها را به گلوله بستند، از کودک و پیر رگبار بر تنشان نشاندند و اکنون چهل روز از خونین‌ترین جمعه‌ی قیام گذشته است. اگر نام ژینا امینی رمز قیام ژینا شد، نام خدانور لجعی نیز رمز خروش خلق‌های تحت ستم بود. سیمای او که به میله بسته شده بود و تنها چندی بعد از آزادی‌اش به گلوله بسته شد، تمام تاریخ بلوچستان را در برابر ستم به تصویر کشید و صدایی شد که فریاد خشمگین بلوچستان را به قیام پیوند زد. او را در چهلمین سالروز شهادتش به یاد نمی‌آوریم که در یادها ماندگار است، در چهلمین سالروز شهادتش با او پیمان می‌بندیم، دوباره و از نو برای امکانی که با بدن گلوله‌خورده‌اش گشود، برای این‌که به این امکان وفادار بمانیم در ساحت عمل.

شرمگین است مرگ
از دستان بسته‌ات خدانور،
اما دستمال سرخش را چنان در بغضِ تنت بچرخان
که تار تارِ گیسوی زندگی را
بر پودهای لجوجش بنوازی

برقصان برادر غریبم نامت را
بر بیرق بی‌بضاعتمان در باد
که از جبروت چرب اربابان دیروز و امروزمان
چیزی به دهان نبرده است؛
تنها رعشه‌ی موروثی دندان‌های گرسنه‌ای
که در نیمه‌شبان تاریخ
سرسختانه فریاد می‌کشند:
زنده‌باد ما بی‌نامان!

باز کن گره از حلقِ زندان‌های آویخته در ساعت
در هم شکن عقربه‌بانانِ پیری را
که در تن مبهوت انقلاب تیر می‌کشند
تا ریشه‌هایش را در شکم‌هاشان فاسد کنند،
همچون کلمه
که «تنها»
می‌گندد

آری برادرم!
رها شو از ثانیه‌های این سرود ناموزون
که از ما تنها شماره بر جای خواهد گذاشت
دستمال مرگت را خدانور
چنان در بغض تنت بتکان
که سنیگن شوی از سرخ
سنگینی کنی بر محاسبه و تکرار
و رد رهای دستانت
برای همیشه بر پیکر خشمگین زندگی بماند!
رها
همچون خواهرت «نسرین»
که خداوندگارش «آزادی» بود
و آزادی، «زن» بود
زنده و گرم!
پس قسم به گیس سرخ «ژینا»
که هیچ‌کس
دستمال مرگمان را به غیر از خودمان
از فرط «زندگی» در هوا نچرخانده
یا همچون خواهر دیگرمان «نیکا»
برای گرم کردن استخوان‌های شبِ فردای سرنوشتمان
به آتشش نکشیده است

اینک نام‌های لاغر و فرودست
در تسلسل فردا اوج می‌گیرند
و نام
و نام توست که
پنهان‌ترین آسفالت‌ها را شکافته
تا بر فراز کوچه‌خاکی‌های انقلابمان
لبان آفتاب باشد
#منجنیق #شعر

🌀یک پیاله شعر
🔹️سروده:غاده السمان

من نافرمانم...
در برابر میله های قفس،
طلایی باشد یا پلاستیکی،
با شکوفه ها تزیین شده باشد
یا با دندانه های اره،
یا پوشیده با یخ

من نافرمانم...
بر دیکتاتوری که دستار اعتراض بر سر دارد
و جلادی که برای آزادی سخنرانی می کند،
در حالیکه در پی فرصتی است تا آزادی را برباید و ترور کند.

من نافرمانم...
در برابر آنان که مژده عشق و عدالت می دهند،
در حالی که خون از چکمه هاشان جاری است...
#شعر
#ادبیات
#هنر
#فرهنگ
🔸️🔸️🔸️🔸️
📚کانال صنفی معلمان ایران

🔻🔻🔻
#کانال_معلمان_عدالت‌خواه

🆔 @edalatxah

#شعر

شعر :لنگستون هیوز
صدا و ترجمه :شاملو

من جوانی هستم سرشار از امید و اقتدار، که گرفتار آمده ام
در زنجیره ی بی پایان دیرینه سال
سود، قدرت، استفاده،
قاپیدن زمین، قاپیدن زر،
قاپیدن شیوه های برآوردن نیاز،
کار انسان ها، مزد آنان،
و تصاحب همه چیزی به فرمان آز و طمع.
من کشاورزم ــ بنده ی خاک ــ
کارگرم، زر خرید ماشین.
سیاهپوستم، خدمتگزار شما همه.
من مردمم: نگران، گرسنه، شوربخت،
که با وجود آن رویا، هنوز امروز محتاج کمی نانم.
هنوز امروز درمانده ام. ــ آه، ای پیشاهنگان!
من آن انسانم که هرگز نتوانسته است گامی به پیش بردارد،
بینواترین کارگری که سال هاست دست به دست می گردد.
با این همه، من همان کسم که در دنیای کهـن
در آن حال که هنوز رعیت شاهان بودیم
بنیادی ترین آرزومان را در رویای خود پروردم،
رویایی با آن مایه قدرت، بدان حد جسورانه و چنان راستین
که جسارت پرتوان آن هنوز سرود می خواند
در هر آجر و هر سنگ و در هر شیار شخمی که این وطن را سرزمینی کرده که هم اکنون هست.
آه، من انسانی هستم که سراسر دریاهای نخستین را
به جست وجوی آنچه می خواستم خانه ام باشد درنوشتم...
بخشی از یک شعر بلند

#نان_کار_آزادی_اداره_شورایی
@zan_j

❗️یک اثر هنری از چهار هنرمند برجسته جهان


#شعر: یاکووس کامپانل‌لیس
#ترجمه: احمد شاملو
#موسیقی: میکیس تئودراکیس
#خواننده: ماریا فارانتوری


#زنده_باد_انقلاب
#نان_کار_آزادی_اداره_شورایی
#زنده_باد_جنبش_نان_کار_آزادی
#نان_کار_آزادی_حکومت_کارگری


@Skaregari

◾️ #شعر : #اکتبر_سرخ می آید
🎵 موسیقی متن : #شوستاکوویچ

#زنده_باد_انقلاب
#نان_کار_آزادی_اداره_شورایی
#زنده_باد_جنبش_نان_کار_آزادی
#نان_کار_آزادی_حکومت_کارگری


@Skaregari

گم گشته است مفاهیم ابتدایی هستی در جهان دزدها. شعرخوانی الیاس قنواتی لاری

در برابر آنها ایستاده‌ام
همچون گرسنه‌ای به التماس یک قرص نان
در برابر عبوس‌جلادان دزد نانش
دزدان جسور صف کشیده‌اند
و فرمان رسیده که من بترسم
انها تفنگ دارند، شلیک می‌کنند
آنها شلاق دارند، شکنجه می‌کنند
و آخ بلند من خشونت است
که توصیه نمی‌شود
گم گشته است مفاهیم ابتدایی هستی در جهان دزدها
گفته‌اند شاید، شاید مجوز بدهند گردن‌شکسته برویم نان التماس کنیم
وه چه عطوفتی
مریزاد مرحمت
در شور انعکاس زنده‌ی نعره‌ی بترس، بترس
برای من معنا ندارد ترس
هر روز یک گرسنه شکنجه است
هر روز یک گرسنه مرگ است
کفایتم کرده است زندگی در سلول تنگ آزادی‌شان
بگذار به قهر مرا به زندان ببرند
من شرورم
یاغی‌ام
اغتشاش‌گرم
و در برابر شلیک دزدان تفنگ می‌کشم
#منجنیق #شعر