سوسیالیسم کارگران

دست‌نوشته‌های جواد روحی در زندان و شرح شکنجه‌های وحشیانه بازجویان برای اعتراف علیه خودش

‌
آتنا دائمی، فعال حقوق بشر ساکن ایران، دست‌نوشته‌هایی از جواد روحی را درباره شرح شکنجه‌هایش در زندان منتشر کرد. این زندانی بازداشت شده در جریان خیزش انقلابی، اخیرا به طرز مشکوکی جان سپرد و پیش‌تر هم گزارش‌هایی درباره شکنجه شدید برای اعتراف‌گیری اجباری از او منتشر شده بود.

جواد روحی شرح شکنجه‌های جسمی و روحی خود را از زمان بازداشت «وحشیانه» در شامگاه ۳۰ شهریور سال ۱۴۰۱ آغاز کرده که تا صبح هدف ضرب و شتم و شکنجه با شوکر قرار گرفته است.

او در ادامه افزوده که شدت شکنجه‌ها به حدی بود که جای عمل جراحی کمرش در سال ۱۴۰۰، تحت شکنجه و ضربات شدید «باز شده است».

روحی یادآوری کرده که بر اثر آسیب‌های وارد شده برای اخذ اعتراف اجباری، به مدت ۴۸ ساعت او را در بیمارستان «ولایت» شهر ساری بستری کرده‌اند.

زمستان سال گذشته نیز کمیته پیگیری وضعیت بازداشت‌شدگان اعتراضات در گزارشی نوشت که او به دلیل شکنجه‌های متعدد «قدرت تکلم و کنترل ادرار» خود را از دست داده است.

این کمیته یادآور شده بود که یک شب وضعیت روحی در بازجویی‌ها چنان وخیم شده که او را عریان به میان کریدور بند منتقل کردند.

دست‌نوشته‌های او که به تازگی منتشر شده است، نشان می‌دهند طی ۴۴ روزی که در بازداشت «اطلاعات و امنیت سپاه استان مازندران» بود بارها تحت شکنجه بازجویی شد.

به‌طوری‌که در یک نمونه، «سه ‌شبانه‌روز» به کف پاهایش شلاق و باتون زدند و بر اثر این ضربات، پای راستش فلج و بی‌حس شد.

جواد روحی در نوشته‌هایش تاکید کرده که تمامی اعترافاتش درباره اتهاماتی مانند «آتش زدن قرآن، توهین به مقدسات و تخریب اماکن دولتی» زیر شکنجه و «از ترس جان» بوده است.

او در ادامه افزوده که حتی جغرافیای شهر نوشهر را نمی‌دانسته، از محل اماکن دولتی و امنیتی بی‌اطلاع بوده و تنها برای ملاقات همسر سابقش به این شهر رفته بود.

روحی شهریور سال گذشته و در جریان تجمع اعتراضی مردم در نوشهر بازداشت و همراه با مهدی محمدی‌فرد ۱۹ ساله و عرشیا تکدستان ۱۸ ساله، به اتهام آتش زدن یک کیوسک پلیس در شامگاه سی‌ام شهریور سال ۱۴۰۱ در نوشهر، به اعدام محکوم شد.

به جواد روحی اتهام ارتداد از طریق هتک حرمت به قرآن از طریق آتش زدن آن و توهین به مقدسات هم بسته شده بود.

او در طول دوران بازداشتش وکیل انتخابی نداشت اما بنا بر اعلام حبیب‌الله قزوینی، وکیل تسخیری‌اش، طبق تصاویر دوربین مداربسته، او تنها در محل تجمع حضور داشته و هیچ مدرکی دال بر این‌که اموال عمومی را آتش زده و تخریب کرده وجود ندارد و موکلش از سوختن قرآن هم خبر ندارد.

مجید کاوه، وکیل انتخابی روحی هم پس از آن در در توییترش نوشته بود موکلش «ایرادات اساسی و حائز اهمیتی نسبت به تحقیقات مقدماتی داشته است.»

همین ایرادات هم منجر به فرجام‌خواهی پرونده، پذیرفته شدنش در دیوان عالی کشور و نقض حکم سه بار اعدام جواد روحی در خرداد امسال شد.

او در حالی ماه گذشته جان باخت که با گذشت ۱۰۰ روز از نقض حکمش در دیوان عالی کشور، در بی‌خبری از دادرسی دوباره و تعیین زمان دادگاه، در وضعیتی بلاتکلیف در زندان بود.

خبرگزاری میزان، رسانه قوه قضاییه روز نهم شهریور امسال از مرگ جواد روحی خبر داد و نوشت او بامداد پنج‌شنبه به دلیل «تشنج» در زندان نوشهر، به بیمارستان منتقل شده و همان‌جا فوت کرده است.

در واکنش به این اتفاق، شمار زیادی از کاربران، مرگ مشکوک او را «قتل به دست حکومت» خواندند.

#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#حکومت_سرکوبگر
#علیه_سکوت
#جواد_روحی
#قیام_ژینا
#قیام_آزادی_رفاه_برابری
@zan_j