«این فیلم مربوط به ۲۵ آبان ماه ۱۴۰۲
زمانی که اولین سالگرد کشته شدن برادرم میلاد بود.
در همان زمان من در انفرادی در حال شنیدن الفاظی دور از شأن برادرم
و هتاکی به روح میلاد جانم بودم.
در حالی که خانواده‌ام از من بی‌خبر بودند.
مزار برادرم در محاصره مامورین بود.
خانواده‌ام در حبس خانگی بودند و اجازه برگزاری مراسم نداشتند.
اقوام و‌خویشان برای اینکه خانواده ام تنها نباشند.
برای همدردی با مادرم در خانه جمع شدند.
کاش می‌توانستم تمام و کمال بگویم چه رنج ها و بلاهایی را از سرگذراندیم.
کاش میشد یادآوری کرد.
برادر من شهروند این خاک بود ولی
با تیر جنگی مورد هدف قرار گرفت.
من شهروند این خاکم ولی به علت دادخواهی
از اینکه قاتلین برادرم باید جواب پس دهند
شکنجه بازداشت و حتی اخراج شدم.
به مزار برادرم آسیب وارد کردند.
مادرم،خواهرم برادرم امید در فراق میلاد
آسیب های روحی روانی شدیدی دیدند.
با چشمان خودم دیدم که چگونه به مزار برادرم
حمله و بی حرمتی شد.
دیدم که چگونه خانواده‌ام و دوستان میلاد را کتک زدند.
این ها درد و رنجی ست که در سینه ام فشرده شده
و از سنگینی آنها به سختی نفس میکشم
و به زندگی ادامه میدهم.»
#میلاد_سعیدیان_جوzahra_saeidianjou1996
#علیه_فراموشی #تکرار_میکنند #نه_به_جمهوری_اسلامی #زن_زندگی_آزادی #نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم #دادخواهی_ادامه_دارد #ایستاده‌ایم_تا_پایان #انقلاب_زن_زندگی_آزادی @dadxahan 
