سوسیالیسم کارگران

🔴 کامران شیخه، زندانی عقیدتی کرد اعدام شد

اذان صبح امروز ۴ مرداد ماه ۱۴۰۳، کامران شیخه، ۴۳ ساله، زندانی عقیدتی و روحانی اهل سنت کرد، پس از ۱۴ سال حبس در زندان قزلحصار به دار آویخته شد. او چهارشنبه ۳ مرداد پس از آخرین ملاقات با خانواده در زندان مهاباد، جهت اجرای حکم اعدام به یکی از سلول‌های انفرادی زندان ارومیه منتقل شده بود.

کامران شیخه هم‌پرونده‌ای داوود عبداللهی، قاسم آبسته، ایوب کریمی، فرهاد سلیمی، انور خضری و خسرو بشارت بود که  در آذر ١٣٨٨ بازداشت و همگی توسط قاضی مقیسه (قاضی وقت شعبه‌ی ۲۸ دادگاه انقلاب تهران) به اعدام محکوم شدند. حکم اعدام آنان در دیوان عالی نقض شد اما در بررسی مجدد پرونده توسط قاضی صلواتی مجددا به اعدام محکوم شدند.

پرونده‌ی این افراد با وجود اعتراض مکرر وکیل آنان مبنی بر عدم صلاحیت تهران در رسیدگی به موضوع و خواست ارجاع آن به شعبه‌ای در آذربایجان غربی، در نهایت در تهران بررسی و رای اعدام این افراد به اتهام «افساد فی‌الارض» و جرایم مرتبط با امنیت ملی  توسط دیوان نیز به تایید رسید.

جمهوری اسلامی پس از ۱۴ سال علی رغم ایرادات حقوقی فراوان در پرونده، همه‌ی این ۷ نفر را اعدام کرد.

#کامران_شیخه
#نه_به_اعدام
#جمهوری_اعدام
#زندانی_عقیدتی
#انور_خضری
#خسرو_بشارت
#داوود_عبداللهی
#ایوب_کریمی
#قاسم_آبسته
#فرهاد_سلیمی

@sarkhatism

گسترش کارزار #سه‌_شنبه‌_های_نه_به_اعدام در نوزدهمین هفته؛ پیوستن ۸ زندانی سیاسی-عقیدتی واحد ۳ زندان قزلحصار به #کارزار_نه_به_اعدام


طی چندماه اخیر به دنبال موج اعدام‌ها که تیغ برنده آن برگردن زندانیان عادی نشسته بود، در تاریخ ۹ بهمن ۱۴۰۲ جمعی از زندانیان عادی قزلحصار با تشریح شرایط خود، از همه زندانیان در زندان‌های سراسر کشور درخواست همراهی و حمایت کردند. این شرایط مرگبار زندانیان عادی، توسط انبوهی از زندانیان سیاسی در زندانهای مختلف مورد توجه و حمایت قرار گرفت. چرا که از نظر زندانیان سیاسی کاملا واضح بود که اعدام زندانیان سیاسی مقدمه اجرای اعدام‌های بیشتر درمیان زندانیان عادی و اعدام زندانیان عادی وسیله‌ای برای سرکوب و ارعاب همه اقشار جامعه و لاپوشانی اعدا‌م‌های سیاسی است؛ لذا بلافاصله استمداد زندانیان عادی از بقیه زندانیان ابتدا توسط زندانیان سیاسی قزلحصار وسپس سایر زندانیان مورد اجابت قرار گرفت.

در شرایطی که زندانیان عادی سالن هفت واحد یک قزلحصار هم در هفته گذشته طی یک فیلم چند دقیقه‌ای از انبوه اعدام‌ها (هفته‌ای ۱۰-۲۰ اعدام) خبردادند...شرایط زندان‌ها و اعدام‌ها عینی‌تر شد.

از طرفی طی ماه‌های اخیر زندانیان اعتصابی به طور متناوب به قتل‌عام زندانیان اهل سنت هم پرداخته و نسبت به اعدام هشدار داده‌ بودند اما متاسفانه قاسم آبسته، داوود عبدالهی، ایوب کریمی، فرهاد سلیمی، انور خضری و خسرو بشارت اعدام شدند و تنها بازمانده این پرونده کامران شیخه که در خطر اجرای حکم اعدام است به دلایل نامعلوم به تازگی از زندان قزلحصار به زندان مهاباد منتقل شده‌است.

در هفته نوزدهم کارزار، زندانیان عقیدتی_سیاسی اهل سنت و همبندیان این زندانیانِ جان‌باخته در واحد ۳ زندان قزلحصار، در پیامی به کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام اعلام کرده‌اند به کارزار می‌پیوندند.
اسامی آنها به شرح زیر است:
فریدون ذاکری نسب، صلاح‌الدین ضیایی، عیدو شه‌بخش، سلیمان شه‌بخش، عبدالغنی شه‌بخش، محمد صالح زیادالله، عبدالله وریا، عبدالکریم قنبرزهی

لازم به ذکر است که این زندانیان در شرایطی غیر انسانی در سالنی مشهور به "سوئیت" (انفرادی‌های مخصوص زندانیان زیر حکم اعدام) نگهداری می‌شوند. خاصه اینکه چهار تن از این زندانیان یعنی آقایان: عیدو شه‌بخش، عبدالغنی شه‌بخش، سلیمان شه‌بخش وعبدالکریم قنبرزهی، هم‌اکنون محکوم به اعدام و در معرض اجرای حکم هستند.

درحال حاضر زندانیان در زندان‌های قزلحصار، اوین، مرکزی کرج، خرم‌آباد، خوی و نقده سه‌شنبه ۱۵ خرداد ۱۴۰۳ برای نوزدهمین هفته است که هر سه‌شنبه‌ در این «کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام»، اعتصاب غذا می‌کنند. زندانیان اعتصابی در این زندان‌ها خواستار توجه به وضعیت این زندانیان و حمایت از آنها هستند.


#جمهوری_اعدام
#قاسم_آبسته، #داوود_عبدالهی، #ایوب_کریمی، #فرهاد_سلیمی، #انور_خضری #خسرو_بشارت
#کامران_شیخه #مهاباد
#زندان_قزلحصار #زندان_اوین #قیام_علیه_اعدام #اعدام_قتل_عمد_دولتی_است #علیه_بی_تفاوتی


@Blackfishvoice1

غزل عبدالهی، ضمن انتشار این تصویر در ایکس نوشت:
«چه تغییری میکنه اگر دوباره بیام بنویسم این بچه‌ها رو پانزده سال زندانی کردند..پانزده سال شکنجه کردند پانزده سال هرروزش جانشان رو گرفتند..
هفت انسان بودند چهار نفر را ما‌ه‌های قبل کشتند و امروز #انور_خضری را کشتند.. هر بار که نوشتم دو چشم کمتر بود یک نام کمتر هربار عکس‌هاشون رو گذاشتم یک عکس کمتر بود چه میکنم اگر بیام بگم چند هفته‌هست که تک‌تک این بچه‌ها هر سه‌شنبه در اعتصاب غذا بودند که صداشون رو بلند‌تر کنیم که نکردیم.. که #فرهاد_سلیمی زمانی اعدام شد که در اعتصاب غذا بود..که #ایوب_کریمی را کشتند و بعد همبندی‌ها و دوستان نوشته‌ها و روایات شکنجه‌های او که قبل از کشته شدنش نوشته بود را لا‌به‌لای وسایل پیدا کردند و اشک ریختند تا امروز..
اینبار عکس هر هفت نفر رو میگذارم تا بدونید جمهوری اعدامی از هفت جان پنج نفر را کشت و دو نفر دیگرشان در صف اعدام..


#زنده_باد_انقلاب
#زن_زندگی_آزادی
#پیش_بسوی_اتحاد_جنبش_ها_حول_نان_کار_آزادی
#کارگر_زندانی_زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
#نان_کار_آزادی_حکومت_کارگری


@Skaregari

داوود_عبداللهی زندانی سیاسی پس از ۱۴ سال حبس جهت اجرای حکم اعدام به سلول انفرادی قزلحصار منتقل شده است.
در هفته های گذشته نیز حکم اعدام دو هم پرونده ای او بنام های #قاسم_آبسه و #ایوب_کریمی اجرا شده است.


#زنده_باد_انقلاب
#زن_زندگی_آزادی
#پیش_بسوی_اتحاد_جنبش_ها_حول_نان_کار_آزادی
#پیش_بسوی_اعتصابات_سراسری
#کارگر_زندانی_زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
#نان_کار_آزادی_حکومت_کارگری

@Skaregari

زندانیان سیاسی در #زندان_قزلحصار کرج، پس از #اعدام همبندی خود، #ایوب_کریمی که بعد از ۱۴ سال انتظار حکم اعدام، او را به مدت ۸ روز در سلول انفرادی در انتظار آن لحظه نگه داشتند و ۸ آذر ماه ۱۴۰۲ بیگناه به دار آویختند، در نامه ای به شرح آنچه بر خود و بر این زندانی گذشته است پرداخته و نوشتند:

«به یاد دوست از دست رفته و هم بندیمان ایوب کریمی
هموطنان، همشهریان و همنوعان می خواهیم بخشی از آنچه بر ما گذشته و می گذرد را با شما درمیان بگذاریم:
بعد از قریب به یک هفته ایوب کریمی، دو فرزند او، خانواده او، هم بندیان او و به واقع همه ما را ، طناب بر گردن، بر روی چارپایه در انتظار مرگ نگه داشتند تا به زعم خودشان هولناکترین و جگرسوزترین تاثیر را داشته باشد و به واقع چنین هم شد.
گوئیا از کشیدن چارپایه از صدای خرخر گلو، قطع شدن نخاع و آخرین تکانه های مرگ اعدام شدگان بر چوبه های دار و همینطور ضجه و زاری عزیزانشان در پشت دربهای زندان در انتظاری هولناک برای تحویل گرفتن پیکر عزیز سلاخی شده شان، شرورانه سرمست غرور و اقتدار پلیدانه شان می شوند و نمایش از اقتدار به اجرا می گذارند.
هر روز تعدادی را اعدام و هر هفته و ماه بر تعداد اعدام ها افزوده می شود. آنچنان که هر سپیده دم، طلوع آفتاب و بانگ اذان را به خون جوانانمان آغشته اند…
در این میان اعدام زندانیان و هم وطنان کرد و بلوچ مان فراوانی بیشتری گرفته اگر چه تنها مختص به آنها نیست و در اقصی نقاط ایران چوبه های دار برپا کرده و به قتل عام زندانیان پرداخته اند. گویی که ایران را به "جنگل چوبه های دار" تبدیل کرده و زندان ها و بويژه زندان "قزلحصار" را به کانون این قتل عام ها و مرکزی برای سلاخی و کشتارگاهی برای کشتار دسته جمعی جوانان این آب و خاک مبدل کرده اند.
روزانه دو، سه و یا چند زندانی را غافلگیرانه می قاپند. دستبند و زنجیر کرده به سلول های انفرادی سرد و تاریک می برند. در انتظار اعدام… از همان لحظه فروانداختن زندانی اعدامی در سلول های انفرادی، نه فقط زندانی مربوطه که خانواده، عزیزان، دوستان و هم بندیانش را هر لحظه در بهت اعدام او فرو می برند.
چرا که لحظه لحظه حیات در انتظار مرگ او را برای بازسازی، بازسازی و باز هم بازسازی می کنند… که با خود چه می گوید؟ در آن ساعات آخرین زندگی به چه چیز و به چه کسانی فکر می کنند؟ در آخرین ملاقات به همسر و فرزند و عزیزانش که دیگر آنها را نخواهد دید، چه می گوید؟ آنها به او چه می گویند؟ هر کدام لحظات و ساعات جانکاه و جگرسوزی را که باید تحمل کند را تصور می کنند و عذاب می کشند. اغلب بدین دلیل است که آنگونه دلخراش و سوزناک ضجه می زنند. نه برای خود!
اینها را بارها و بارها تجریه کرده و دیده ایم و چندان دور از انتظار نیست که کسانی که بارها این صحنه ها و شرایط هولناک را شاهد بوده، گذرانده و یا می گذرانند هم دچار فروپاشی روحی و روانی گردند. چرا که در اعدام عزیزان جز اندوه "زنده ماندن" در قفای آن چیزی باقی نمی ماند. و از "دستانمان" جز برای کوبیدن بر سر کاری برنمی آید که خدایا ما را هم بمیران که این زندگانی ما را کشت!
ترسیدن ما چون هم از بیم بلا بود
اکنون زچه ترسیم که در عین بلائیم
طرف اینکه این همه اعدام و کشتار و جنایت را با جنایتی دیگر یعنی بر سر نیزه کردن اجساد بیش از ۱۵ هزار کودک بی گناه فلسطینی و مردم فلسطین (با ژست دلسوزی) می خواهند از چشم جهانیان مخفی کنند.
ای کاش می توانستیم ذره ذره وجود خود را فریاد بزنیم. ای کاش می توانستیم همه خلایق را از این همه کشتار و اعدام و از انبوه انبوه دیکر که برای اعدام به صف کرده، به انفرادی برده و در انتظار مرگ می نشانند، مطلع سازیم.
ای کاش می توانستیم که مظلومیت و بی گناهی خسرو بشارت، فرهاد سلیمی، داوود عبداللهی، انور خضری و هزاران هزار دیگر را که در کردستان و بلوچستان، لرستان و گیلان و اقصی نقاط ایران در صف اعدام قرار داده شده اند، به گوش جهانیان برسانیم.
ای کاش می توانستیم …
زندانیان سیاسی قزلحصار
آذر ۱۴۰۲»

خطر اعدام قریب الوقوع سایر هم پروندەای‌های #قاسم_آبسته
روز ۷ مهر ماه ۱۳۷۸ ملا عبدالرحیم (ابوبکر) تینا در شهر مهاباد توسط چند موتور سوار به ضرب گلوله کشته شد، مدتی قبل‌تر هم یک سرباز وظیفه در هنگام نگهبانی از بانک ملی در خیابان شاپور این شهر کشته شده بود، بعد از مدتی ۷ نفر به نام‌های #داوود_عبدالهی #فرهاد_سلیمی #انور_خضری #خسرو_بشارت #ایوب_کریمی #کامران_شیخه و #قاسم_آبسته در رابطه با این پرونده بازداشت شدند.
شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران مسئول رسیدگی به پرونده این افراد شد و آنها را با اتهام محاربه از طریق عضویت در گروه‌های سلفی و قتل این دو نفر دادگاهی و به اعدام محکوم کرد.
این رای در دیوان عالی کشور نقض و پرونده به شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی واگذار شد.
پرونده این افراد با وجود اعتراض مکرر وکیل آنها مبنی بر عدم صلاحیت تهران در رسیدگی به موضوع و خواست ارجاع آن به شعبه‌ای در آذربایجان غربی در نهایت در تهران بررسی و رای اعدام این افراد به صورت قطعی صادر شد.
#قاسم_آبسته روز ۱۴ آبان در زندان
قزلحصار کرج اعدام شد


#زنده_باد_انقلاب
#زن_زندگی_آزادی
#پیش_بسوی_اتحاد_جنبش_ها_حول_نان_کار_آزادی
#پیش_بسوی_اعتصابات_سراسری
#کارگر_زندانی_زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
#نان_کار_آزادی_حکومت_کارگری

@Skaregari