سوسیالیسم کارگران

نامه درخشان هم‌کلاسی‌هایمان امیرحسین مرادی و علی یونسی از زندان در چهارمین سالروز بازداشت

۲۲ فروردین ۹۹ روزی بود که به دنیای دیگری پرتاب شدیم. دنیای گذشته، دنیای دانشگاه و المپیاد، دنیایی جذاب و لطیف بود، که در آن روزها در کنار دوستانی هم‌سن و هم‌فکر با شادی و خوشی سپری می‌شد. اما دنیای جدید، دنیای سلول انفرادی و بازجویی بود، دنیایی زمخت و خشن، دنیایی که در آن دوستی وجود نداشت، هر چه بود دشمنی بود، دنیایی که در آن هم فکری وجود ندارد بلکه بابت آن‌چه فکر می‌کردیم تهدید به مرگ می‌شدیم، دنیایی که در آن حقوق اولیه سلب می‌شد.

لحظه دستگیری، لحظه ورود به دنیایی جدید، لحظه انتخاب بود، مقاومت یا تسلیم. انتخابی میان دانشگاه و موفقیت شغلی و تحصیلی و مسیر هموار تا دانشگاه‌های برتر اروپا و آمریکا و یا زندان و سپری شدن سال‌های جوانی و از دست‌دادن موقعیت‌های علمی و تحصیلی.

اما چگونه می‌توان موقعیت تحصیلی را انتخاب کرد در حالی که هستند کودکانی که بدون آن که هرگز انتخابی کرده باشند، از تحصیل محروم مانده‌اند و چگونه می‌توان به زندگی در رفاه و شغل پر درآمد فکر کرد، در حالی که بسیارند کسانی که درآمدشان کفاف تهیه غذای روزانه را نمی‌دهد.

📌 متن کامل نامه

✌️صدای همه دانشجویان زندانی باشیم

🔴#جنبش_دانشجویی:
✊#نه_پادگان_نه_بنگاه_درود_بر_دانشگاه
📞@isf_uni_admin
🔗 توییتر | اینستاگرام | تلگرام