اصول تشخيص و درمان
#سرطان_مري #تست هاي آزمایشگاهی
تست هاي آزمایشگاهی شامل شمارش کامل سلول های خونی ، عملکرد
#کبدی ، عملکرد
#انعقادی و
#غربالگری بیماریهای مقاربتی است. این آزمایشات برای ارزیابی وضعیت عمومی بیماران انجام می شود تا مناسب ترین روش درمان برای آنها تعیین شود. افزایش تست ALP یا تست سطح آلکالاین فسفاتاز(، مقدار آنزیم آلکالاین فسفاتاز جریان خون را اندازه میگیرد). یا کلسیم ممکن است به به معناي متاستاز استخوان باشد ، در حالی که افزایش GGT ، ALP ، GOT ، LDH یا بیلی روبین ممکن است به متاستاز احتمالی کبد اشاره داشته باشد. بعلاوه ، پرهالبومین و آلبومین از شاخص های وضعیت تغذیه ای بیماران به ویژه بیماران مبتلا به دیسفاژی (مشكل در بلع) هستند.
3.2.2 نشانگر
#توموردر حال حاضر ، نشانگرهای
تومور برای تشخیص زودرس سرطان مری هنوز كامل و پيشرفته نيستند. با این حال ، قطعه سیتوکراتین (CYFRA21-1) ، آنتی ژن کارسینوembryonic (CEA) ، آنتی ژن کارسینوما سلول سنگفرشی (SCC) و آنتی ژن اختصاصی پلی پپتیدی بافت (TPS) را می توان با بررسي، پیش آگهی و تشخيص حساسیت به اشعه و كنترل آن تشخيص داد
#تنقیه #باریوم با وضوح دوگانه
فرایندیست که در آن از روده بزرگ و مقعد، بعد از ورود مایعی حاوی باریوم به درون مقعد، اشعه ایکس-ری (X-rays) گرفته می شود. باریوم یک ترکیب سفید-نقره ای است که روده بزرگ و مقعد را بر روی اشعه ایکس-ری مشخص و به نمایش ناهنجاری ها کمک می کند. به منظور بالا بردن کیفیت اشعه ایکس-ری، هوا به درون روده بزرگ و مقعد فرستاده می شود.
این روش يكي از روش هاي اقتصادی ، مستقیم و آسان برای تشخیص سرطان مری است كه می تواند ضایعات مخاطی اولیه را تشخیص داده و به طور مستقیم محل و اندازه ضایعه را نشان دهد. به ویژه برای تشخیص سرطان مری در مراحل پيشرفته بسيار كارآمد است.با این حال ، نمي تواند ميزان گسترش
تومور و متاستاز غدد لنفاوي را ارزيابي كند.
مترجم
#محمدپورشفيعي@SHCPI