#آیه_گرافی🔸آیه ۴
سوره حدید:
✨هُوَ الَّذي خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ في سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوى عَلَى الْعَرْشِ يَعْلَمُ ما يَلِجُ فِي الْأَرْضِ وَ ما يَخْرُجُ مِنْها وَ ما يَنْزِلُ مِنَ السَّماءِ وَ ما يَعْرُجُ فيها وَ هُوَ مَعَكُمْ أَيْنَ ما كُنْتُمْ وَ اللهُ بِما تَعْمَلُونَ بَصيرٌ
✨او كسى است كه آسمانها و زمين را در شش روز (شش دوران ) آفريد؛ سپس بر عرش قدرت قرارگرفت [و به تدبير جهان پرداخت]؛ آنچه را در زمين داخل مى شود مى داند، و آنچه را از آن خارج مى شود و آنچه از آسمان نازل مى گردد و آنچه به آسمان بالا مى رود؛ و هر جا باشيد او با شماست، و خداوند نسبت به آنچه انجام ميدهيد بيناست.
نکاتی که در این آیه جالب توجه است را باهم مورد بررسی قرار می دهیم:
🔸نکته اول در مورد آفرینش آسمان ها و زمین است که امیرالمؤمنین درباره چگونگی خلق آسمان ها فرمود: امواج تند، کف های برآمده از آب ها را در هوای باز و فضای گسترده بالا برد، که از آن هفت آسمان را پدیدآورد. آسمان پایین را چون موج مهارشده، وآسمان های بالا را مانند سقفی استوار و بلند قرارداد بی آن که نیازمند ستونی باشد یا میخ هایی که آنها را استوار کند.
🔸منظور از ایام در این آیه شبانه روزی که دراین کره ی خاکی بیست و چهار ساعت است نیست بلکه منظور یک برهه و دوره ای است زیرا گردش زمین به دور خود موجب تشکیل روز و شب است و تعداد ساعات شبانه روز در سیارات مختلف،متفاوت است لکن اینها بعد خلقت و خود خلقت در شش دوره بوده است
🔸ثمَّ استوی علَی العرش..
"قطره ای کو در هوا شد یا که ریخت
از خزینه قدرت تو کی گریخت"
بدون شک خداوند نه جسم است و نه «عرش» به معنى «تخت سلطنت» مىباشد، بلکه این تعبیر کنایهاى است لطیف از حاکمیت مطلقه خداوند و نفوذ تدبیر او در عالم هستى و موجودات به طورى که اگر یک لحظه نظر لطف از آنها برگیرد، و فیضش را قطع کند «فرو ریزند قالبها»!
🔸و هوَ مَعَكم أينَما كنتُم واللهُ بما تَعمَلون بَصيرٌ
راستى این احساس که او همه جا با ماست از یکسو به انسان عظمت و شکوه مىبخشد و از سوى دیگر اطمینان و اعتماد به نفس مىدهد و شجاعت و شهامت در او مىآفریند، و از سوى سوم احساس مسؤولیت شدید مىبخشد، چرا که او همه جا حاضر و ناظر و مراقب است. آرى! این اعتقاد ریشه اصلى تقوا و پاکى و درستکارى انسان است.
#سوره_حدید#هیئت_فاطمیون_دانشگاه_شهید_بهشتی