#یلدا_معیری، عکاس، پس از آزادی از زندان در پستی اینستاگرامی نوشته: «جسمم از زندان قرچک ورامین آزاد شد، روحم را اما لحظه آخر در آغوش روژین و شهرزاد و مهتاب و مهناز و نگار و آیدا و عسل و نازیلا و مژگان و دیگران جا گذاشتم. شرمنده سرخی گونههای عسل ۱۸ ساله و سفیدی موهای حوری خانم ۶۸ ساله بودم وقتی آزاد شدم.»
وی اضافه کرده: «در لحظه آزادی، من غمگینترین آدم کره زمین بودم. وقتی در زندان را پشت سرم بستند هنوز گردنم از اشکهای بچهها خیس بود، هنوز صدای سرودهایشان میآمد، هنوز لباسم بوی قرچک میداد، هنوز نفسم بوی سیگار آزادی میداد.»
این عکاس خبری نوشته: «در این نود روز پیرتر شدم، زشت تر شدم، چاق تر شدم، دندانهایم سیاه تر شده، قلبم بیشتر درد میگیرد اما لبریز شده؛ لبریز از عشق بی حد و حصری که در تمام این مدت از زندانیانی گرفتم که پیش از این هرگز نمیشناختمشان.»
#مهسا_امینی#اعتراضات#اجتماعی@Roshanfkrane