#مارسل_پروست در شاهکار عظیمش،
کتاب "در جستجوی زمان" از دست رفته چنین مینویسد:
«همه چیزهای عظیم و مهمی که میشناسیم کار عصبیهاست.
همهی مکتبها را آنها بنیان گذاشتهاند و همهی شاهکارها را آنها ساختهاند و نه کسان دیگر. بشریت هرگز نخواهد فهمید که چقدر به آنها مدیون است و بخصوص آنها برای ارائه این همهچیز به بشریت چقدر رنج کشیدهاند.
ما از شنیدن موسیقی خوب، از دیدن نقاشی زیبا لذت میبریم، اما نمیدانیم که برای سازندگانشان به چه بهایی تمام شدهاند،
به قیمت چه بیخوابیها، چه گریهها، چه خندههای عصبی، چه کهیرها، چه آسمها، چه صرعها و چه مقدار اضطراب مرگ که از همه آنهای دیگر بدتر است.»
خشم را به غم تبدیل نکنید، بگذارید خشم بدون غم و بدون اضطراب و بدون بیقراری، کار خودش را بکند و به یک اثر خلاقانه، یک تصمیم درست و یک انتخاب رهایی بخش تبدیل شود.
خشم یک احساس مهم است که انسان را واقف میکند ولی ما کارکرد خشم را از یاد بردهایم و بارها خشم خود را به غم تبدیل کردهایم
و اینگونه به ورطهی افسردگی فروغلتیدهایم.
از خشم چیزی عظیم و پر هِیمنه بساز تا پیش چشم خویش، ستایش برانگیز شوی.
#روانشناسی @Roshanfkrane