☀️🕊️در غیابِ تو سالهاست
هر کجای این جهانِ خسته که به بُنبَست رسیدهام
دستهای شفابخشِ تو را به یاد آوردهام
که شادمانی از شمال وُ اردیبهشت را از جنوب
برایم آوردهای.
هنوز هم
هر کجا که ظلمت از وحشتِ واژه زاده میشود
کافیست رُخسارِ آرامِ تو را به یاد آورم
راه... روشن خواهد شد
آرامش به خانه باز خواهد گشت
و کلمات به یاریام میآیند
تا با هزار زبان از نی و از نوشتن
با من گفتو گو کنند.
حالا سالهاست که مرا
به جایِ خالیِ تو عادت دادهاند... لیالی!
باز هم بگویم میان من و این بغضِ بیقرار
جای تو خالی؟
#سیدعلی_صالحی#شعر@Roshanfkrane