فیلم اتوپیا 1983 اثر
#سهراب_شهید_ثالثUtopia1983
«موضوع این فیلم دارای یک اهمیت اساسی است. با اینکه داستان در یک خانهی بدنام اتفاق میافتد، موضوع فیلم پورنوگرافی نیست. نمایش مستقیم انسانهایی است که در غرب، در یک سیستم خاص زندگی میکنند. این سیستم نیز انتخاب خودشان است، درحالیکه امکان انتخاب دیگری هم داشتهاند. در حقیقت آنها قربانی انتخاب خودشان هستند. در خلال این فیلم، یک جامعهی خاص بهنمایش درمیآید. سیستمی که میتوان در آن همهچیز را خرید و همهچیز را مصرف کرد. از اینروست که اوتوپیا رادیکالترین فیلم من است.»
سهراب شهید ثالث، ماهنامهی کلک، شمارهی ۴۰
قابی بسته با زاویهی اندکی رو به پایین از صورت یک زن، پیکر مردی در قاب میجنبد؛ وارد و خارج میشود، و گردنبندی به شکل صلیب، آویخته از گردن مرد، با هر ضربه به صورت زن میخورد. زنی که نگاهش به جایی در بیرون قاب خیره است. این نمونهای از صحنهپردازی
شهید ثالث از همبستری یک مرد با یک زن خودفروش در اتوپیاست.
پنج زن به خواست خودشان، و بنا به نیاز اقتصادی در یک فاحشهخانه که تحت سرپرستی یک مرد اداره میشود، شروع بهکار میکنند. سرپرست فاحشهخانه در سکانسهای مختلف، هر بار به شکلی آزارگرانه و تحقیرآمیز، زنهای فیلم را مورد استعمار قرار میدهد. هرکدام از زنها از جایی میآیند و رؤیایی دارند؛ در جهانی که شهیدثالثِ مهاجر خلق میکند، برای رسیدن به این اتوپیای فردی باید تاوان سنگینی پس داد.
هربار، با هر قربانیگریِ نو، دستگاه عقلانیِ برسازندهی چنان اتوپیاهایی بیشتر و بیشتر مستهلک میشود و در پایان فیلم، وقتی زنانِ استعمار شده به مردِ زخمی هجوم میآورند، به واقع، همزمان با کشتن استعمارگر، اتوپیاهای تاکنون شکلگرفته را نیز نابود میکنند.
#سینما@Roshanfkrane