.
ایدئولوژیای که به نجات انسان نینجاند، کارکرد موثری ندارد و نه تنها در بهبود احوال انسان موثر نیست بلکه نتیجه عکس هم خواهد داشت.
این فیلم نمونهای از استحالهی کامل انسان است به اشیا و جامدات . تهی شدن انسان است از شعور حیات.
در مسجدی در اندونزی حین اقامهی نماز جماعت، امام جماعت مسجد دچار عارضهی قلبی میشود و وسط سجده روی زمین میافتد. او آشکارا در حال جان دادن است و نیاز به کمک دارد.
نمازگزاران متوجه شدند سجده طولانی شد، وخامت حال پیشنماز را دریافتند اما به جای نجات جان انسان، ادامه نماز را ترجیح داده و یکی فورا ! به جای او قامت بست!
بله، انسان از بین برود اما نماز نه!
دین که آمده انسان و حیات را پاس بدارد اینجا دارد جان یک انسان را فدای مفهومی انتزاعی میکند
آنچه در هر هر باوری از نظر من باید رکن باشد احترام به «زندگی» است، احترام به تمامیت زندگی از زندگی انسان گرفته تا حیوان و گیاه و طبیعت.
که اگر زندگی نباشد، تمام مفاهیم متعالی عالم حتا از جمله آزادی، فاقد معنا و ارزش خواهد بود
از میان انواع و اقسام ایدئولوژیها و باورها، هر کدام به کمرنگکردن زندگی پرداخته از نظر من ایراد بزرگی دارد.
اساسا عملیات انتحاری نتیجهی کامل مقدم بودن ایدئولوژی بر انسان است
اما چه زیباست که در فرهنگ ایران زمین، همه چیز جلوهای زیبا از زندگی است، برای همین در ایران تمام مناسبتها جشن پاسداشت زندگی است و حیات و انسان وحیوان و طبیعت.
«زندگی»، دقیقا همان چیزی است که ما باید از مرگاندیشان پساش بگیریم.
#زندگی #ایران_زیبای_ما #تمدن_ایران #ایدئولوژی .