رادیوپل

⚡️ بحران های بعد از سیل

✍ علیرضا افتخاری / رادیوپل

🔺 معمولاً حوادث غیر مترقبه ای مانند زلزله و #سیل از آشناترین حوادثی اند که با وقوع آنها شیرازه کار از دست متولیان امر خارج می شود ،مگر در شرایط نادری که در جامعه ما باز نادرتر هست. سیل در مدت ساعت و گاه کمتر و زلزله خیلی عجول تر از آن کمتر از یک دقیقه اثراتی از خود بر جا میگذارد که ماه ها وسالها طول می کشد تا جبران شوند و گاهی هم هیچ وقت جبران پذیر نیستند، اختصاصاً در مواردی که با تلفات انسانی همراه باشد.

🔺 سیل ۱۲ فروردین ۹۸ در شهرستان #پلدختر نمونه ای از قدرت نمایی و غلبه قهر طبیعت بر همه دستاوردهای به اصطلاح تکنولوژیکی -البته ناقص انسانی- بود، که نیاز به اثبات آن نیست. چرا که آن را که عیان است چه حاجت به بیان است، ولی در یک کلام می توان ادعا کرد که این سیل #مهر_باطلی بر تمام محاسبات متولیان و مدیران خرد و کلان زد.

🔺 اما نکته ای که مرا واداشت تا چند جمله ای راجع به آن بنویسم ،شرایط بعد از وقوع حادثه و آشفتگی هایی بود که گریبان همه را گرفته بود. حتماً خاطر خوانندگان محترم هست که در طول سال، مانورهای متعددی توسط دستگاههای مختلف اجرایی (هلااحمر، آموزش و پرورش، بهداشت و درمان، شهرداری، جهاد کشاورزی و.......)
با هزینه های ریز و درشت انجام میگیرد که چنین روزهایی بکار بیایند اما در جریان سیل اخیر در شهرستان هیچ نشانی از بازخوردهای این مانورها ندیدیم، چه در زمانی که مردم در پشت بام ها گیر افتاده بودند و به قول سهراب سپهری همه در ساحل نشسته و جان دادن مردم را نظاره میکردیم، و چه زمانی که سیل فروکش کرد، #هیچ اقدامی برای نجات افراد صورت نگرفت و قطعاً اگر سیل تا صبح روز بعد هم ادامه پیدا میکرد کماکان وضع به همین منوال بود.

🔺 شاید همه مصاحبه رئیس ستاد بحران کشور را در آن شب سخت و بحرانی بیاد دارند که گفت الان هوا تاریک هست و کاری هم نمیشود کرد، منظورش این بود که گیر افتادگان در سیل ان شالله مقاومت کنند تا فردا هوا روشن شود.!!!

🔺 شک ندارم زمانی که مردم از قسمت سیل زده شهر به شرق شهر و رودخانه جابجا شدند ستاد بحران هیچ نقشی نداشت و هر آنچه انجام گرفت حرکتهای خودجوش مردمی بود، حضور رانندگان ماشین های سنگین شخصی و رانندگان تراکتورها امداد گران صحنه بودند ،که هیچکدام در مانور دستگاهها آموزش ندیده بودند.این تازه حال و روز شهر بود و روستاها که از یادها رفته بود.
اما بماند، اکنون که از چهلمین روز سیل ویرانگر گذر کرده ایم ،مسائلی وجود دارد که سوهان روح و روان مردم است و بر تمام ابعاد زندگی شهروندان اعم از شهر و روستا اثر میگذارد و هر کدام از آنها اثرات مخرب سیل را در اذهان تجدید میکند،ازجمله:

☑️ #تخریب_جاده سراسری پلدختر-خرم آباد و نامشخص بودن سرنوشت بازسازی آن

☑️ #ویرانی فضاهای آموزشی شهرستان (در شهر های پلدخترو معمولان و روستاهای در مسیر سیل)

☑️ تخریب #دیوار_ساحلی شهر و سر درگمی مردم سیل زده بخصوص ساکنین حواشی رودخانه

☑️ عدم دسترسی بسیاری از روستای پرجمعیت به شهر با توجه به فصل برداشت محصولات کشاورزی تاثیر بر وضعیت اقتصادی مردم

☑️ #بیکارشدن تعدادی زیادی از شهروندان در اثر ویرانی محل کسب و کار

☑️ تخریب #فضاهای_ورزشی و محروم شدن قشر نوجوان و جوان از حداقل مکانی برای اوقات فراغت ،با در پیش بودن تعطیلی مدارس

☑️ #ناعدالتی در توزیع امکانات و مایحتاج اولیه مردم توسط دستگاههای متولی

☑️ وضعیت آشفته #قیمت_ها در بازار و عدم نظارت بر آن، از کارواش و بقال دوره گرد گرفته تا مغازه دار و...

☑️ب ی سر وسامانی وضعیت #اجاره_بها و #رهن در شهر که فاقد متولی است

☑️ ناتوانی مردم به علت شرایط پیش آمده در #خرید برخی اقلام زندگی و حتی موادغذایی مناسب

☑️ عدم آرامش #روحی و #روانی ساکنین کمپ ها و حتی منازلی که دچار آبگرفتگی شده اند و صاحبان آن به ناچار در آن سکنی گزدیده اند و دهها مورد دیگر که گفتتش تنها بر نگرانی هایمان می افزاید.

🔺 در این میان شاید وجود #گرد و #خاک در شهر با مواردی که ذکر شد قابل مقایسه نباشد، نمیگویم مشکل نیست ولی سهل الوصول ترین مشکل است که با وجود نیروهای داوطلب مردمی و تدارک تجهیزات اولیه (ماشین آتش نشانی ،آب پاش،لجن کش ،تراکتور و کمپرسی .. )قابل درمان است ،و با آمادگی که طی چند روز گذشته در اقشار مختلف دیده میشود قطعاً چهره شهر از گرد وخاک پاک خواهد شد.

🔺 اگر شهر را یک ارگانیسم زیستی فرض کنیم که دچار کژ کارکردی ناشی از امراض شده باشد ،لجن و گرد وخاک همانند سرماخوردگی در مقایسه با بیماری عمده ای مانند سرطان است.

#ادامه👇👇