گرچه عقل مصباح شریعت و کاشف از احکام واقعی دین است ؛ اما خود معترف است که محدودیت های فراوانی دارد و به عرصه هایی از دین بار نمی یابد و مناطقی قرقگاه حضور اوست. عقل می داند که ادراک ذات حق تعالی منطقه ممنوعه است و هیچ مدرکی به آنجا دسترسی ندارد، همانگونه که کنه صفات حق تعالی که عین ذات اوست نیز منطقه ممنوعه دیگری برای عقل است. مقام ذات حق که منطقه هویت مطلقه است مقصود و معروف هیچ کس نیست و حتی "انبیاء" نیز به آن راهی ندارند. گرچه موحدان در بیانات عرفی خود می گویند :
آب دریا را اگر نتوان کشید هم ز قدر تشنگی باید چشید