https://fedu.um.ac.ir/index.php/education/article/view/62228هدف اصلی این پژوهش، تحلیل و بررسی یک پرسش یا اعتراض به حلقه کندوکاو اخلاقی و تلاش برای پاسخ به آن است. برای دست‌یابی به این هدف از روش پژوهش تحلیل محتوا و روش تحلیل و استنتاج منطقی بهره گرفته شد. نظر به اینکه حلقه کندوکاو اخلاقی مخالف تلقین است و در
هرمنوتیک فلسفی پیش‌داوری‌ها شرط فهم دانسته شده‌اند، این پرسش مطرح شد که تربیت اخلاقی بدون تلقین چگونه امکان تحقق دارد؟ در بیان این اعتراض، نخست صورت‌های مختلف آن در داخل و خارج ایران تبیین شد، سپس با بهره بردن از آراء گادامر به عنوان پدر
هرمنوتیک فلسفی و انتقادهای هابرماس پاسخی به این اعتراض پیشنهاد شد. نتیجه این بود که پذیرش این اعتراض نیازمند تهی شدن مفهوم «خودآئینی» و «تلقین» است. ازاین‌رو، نشان داده شد که هابرماس چگونه برای رفع این مشکل ما را به مفهوم دقیق «خودآئینی ارتباطی» و پیامد آن مفهومی دقیق‌تر از «تلقین» رهنمون می‌سازد تا بدین‌وسیله پاسخی برای اثبات امکان تربیت اخلاقی بدون تلقین فراهم آورده شود. همچنین، با استفاده از رویکرد ابطال‌پذیری نشان داده شد که استفاده از حلقۀ کندوکاو اخلاقی برای رشد تفکر نقادانه در کودکان به معنای رد ارزش‌های مسلط جامعه نیست.
کلمات کلیدی: حلقه کندوکاو اخلاقی; تربیت اخلاقی; فلسفه برای کودکان;اعتراضات;تلقین;
هرمنوتیک فلسفی; گادامر;هابرماس;خودآئینی ارتباطی.
#دکتر_روح_الله_کریمی#فلسفه_برای_کودکان_و_نوجوانان #فبک#فلسفه#حلقه_کند_و_کاو_اخلاقی#هرمنوتیک_فلسفی#خود_آئینی_ارتباطی
