Simayepardakht

✳️یادداشتی بر ارزهای رمز پایه ملی

پس از گذشت حدود 9 سال از به وجود آمدن نخستین #ارز_رمزپایه، #بیت_کوین، امروزه در سال 2018 شاهد برنامه ریزی تعدادی از کشورها در خصوص تولید #ارز_رمزپایه_ملی با پشتوانه پول رایج هستیم. نکته قابل توجه این است که علاوه بر کشورهای پیشرو در زمینه به کار گیری نوآوری، نام کشورهای در حال توسعه آفریقایی و آمریکای جنوبی نیز در آنها به چشم می خورد. ونزوئلا، سنگال، تونس و اکوادور کشورهایی هستند که ارز رمزپایه ملی خود را برای پشتیبانی از واحد پول رایج ملی در فضای الکترونیکی و کاهش هزینه های اسکناس و مسکوک در گردش تولید کرده اند.

به تازگی وزیر محترم ارتباطات و فناوری اطلاعات ایران نیز از برنامه ریزی برای انتشار ارز رمزپایه ملی توسط #پست_بانک خبر داده است که می تواند سرآغازی بر پذیرش این فناوری در کشور باشد. هر چند #بانک_مرکزی نیز پیش تر شش ماهه نخست سال 97 را زمان اعلام موضع در خصوص ارزهای رمزپایه و احیاناً انتشار ارز رمزپایه ملی اعلام کرده بود. در #منحنی_پذیرش_فناوری که در سال 1962 توسط Everett Rogers تدوین شده، می توان دریافت که سرعت پذیرش فناوری از سوی حاکمیت در کشور ما در خوشبینانه ترین حالت در زمره 34 درصد پذیرندگان متأخر است. ویژگی این گروه عدم ریسک پذیری و از دست دادن فرصتهای همراه با نوآوری است. این گروه زمانی فناوری را پذیرش می کنند که از حالت #نوآوری خارج شده و به یک پدیده معمولی تبدیل شده است.

کشورهایی که به انتشار ارز رمزپایه ملی فکر می کنند، دو استراتژی کلی را دنبال می کنند.

🔹 دسته اول کشورهای پیرو نظریه #اقتصاد_آزاد هستند که دارای روابط سیاسی و اقتصادی قوی با شبکه اقتصاد جهانی هستند و از این رو با انتشار ارز رمزپایه ملی سعی دارند علاوه بر پیشرو بودن در پذیرش فناوری، ارزش پول ملی خود را نیز در بازارهای الکترونیکی و #فارکس افزایش دهند.

🔹 دسته دوم کشورهایی هستند که پیرو اقتصادهای بسته و با روابط کمرنگ بین المللی هستند و فراگیر شدن ارزهای رمزپایه بین المللی را تهدیدی جدی در خروج بدون کنترل ارز و کاهش ارزش پول ملی خود می دانند. هدف این کشورها از انتشار ارزهای رمزپایه ملی بیشتر در راستای حفظ ارزش پول و کنترل خروج ارز از کشور است.

روند کنونی نشان می دهد در سالهای آینده شاهد آن خواهیم بود که اغلب کشورها در کنار پولهای رایج خود، ارزهای رمزپایه ملی منتشر کرده و در بازارهای فارکس و تراکنشهای بین المللی از آنها استفاده خواهند کرد. همان طور که ارزش پول کشورها بر مبنای بزرگی اقتصاد آنها رقم می خورد، ارزش ارزهای رمزپایه هر کشور نیز در آینده تابعی از بزرگی #اقتصاد_دیجیتال کشورها خواهد بود.

🖋 #نیما_امیرشکاری، 17/12/96
@pepayment

🛑 کجای کار اشتباه بود؟
یادداشتی از نیما امیرشکاری درباره موضوع تراکنشهای بستر USSD

تجربه سیاستگذاری پرداختهای #USSD در چند روز اخیر نشان داد که تصمیمات صحیح هم با روشهای اشتباه کار به جایی نمی برد. اما کجای کار اشتباه بود که در آینده بتوان از آن برای اجرای بهتر سیاستها بهره گرفت؟ در این مورد نمی توان گفت که از روز اول باید نمی گذاشتیم، زیرا آن زمان بسیاری خدمات پرداختی دیگر هم از #امنیت مد نظر امروز برخوردار نبود.

به اعتقاد من بازه زمانی از تصمیم تا اجرا برای تصمیماتی که ذینفعان زیادی دارد و در کشوری که سرعت تغییرات سازمانی و دولتی بسیار پایین است، نمی تواند کمتر از شش ماه باشد. داشتن #برنامه_میان_مدت و متعهد بودن به آن تنها راه چارچوب بخشی به بازار و سایر نهادهای مرتبط است.

یک بار سناریو را به این صورت مرور کنیم که همین بخشنامه به جای صدور در تاریخ 5 بهمن ماه و اجرایی شدن از 15 بهمن ماه، در تاریخ 5 بهمن صادر و از 5 مرداد سال 97 اجرایی می شد. چند دسته از ذینفعان در این مسأله درگیر هستند که زمان دادن کافی به آنها می توان از شدت مقاومتشان بکاهد.

تقریباً تمام فروشندگان شارژ در دو سال اخیر روشهای جایگزین برای کدهای USSD در نظر گرفته اند، اما مشتریان آنها هنوز طبق عادت از روشهای قبلی استفاده می کنند و بخشی از درآمد آنها نیز از شیوه قبلی به دست می آید. زمان دادن کافی برای اطلاع رسانی عمومی و با تکیه بر برنامه زمانی بانک مرکزی مبنی بر قطع سرویس می تواند مشتریان را در این مدت به سمت استفاده از راهکارهای جایگزین سوق دهد و درآمد این شرکتها را یک شبه کاهش ندهد.

به تبع شرکتهای فروشنده شارژ، #اپراتورها و سپس #وزارت_ارتباطات نیز در بازه زمانی بلندمدت خود را با این تصمیم همگام می کنند و برنامه های تبلیغاتی و مدل کسب و کاری خود را باز تنظیم می کنند و حتی مذاکرات پشت پرده و سطح بالا با آنها نیز ساده تر است.

در موارد مشابه دیگر نیز می توان مشابه کشورهای پیشرفته از این مدل بهره برد که به عنوان مثال استانداردی مانند #PSD2 در اتحادیه اروپا طی یک برنامه مدون 5 ساله و به تدریج عملیاتی و اجباری می شود. #استانداردسازی و #سیاستگذاری در مسائل کلان جامعه هرگز نمی تواند یک شبه ثمربخش باشد و تنها روش شناخته شده بین المللی برای آن داشتن برنامه و نقشه راه است. حداقل انتظاری که از پروژه #نقشه_راه بانک مرکزی با صرف چندین سال و چندین میلیون یورو می رفت، تنظیم برنامه های میان مدت و بلندمدت برای اصلاح و پایداری بازار بود و نه صرفاً تعریف چند ده پروژه برای سالهای آینده.

🖋 #نیما_امیرشکاری، 16/11/96

@pepayment پرداخت امروز☑️