سَکاها (به فارسی باستان: سَکَ 𐎿𐎣 (Saka)[۱]) (با نامهای متفاوت آلانها، سکیتها، ماساژتها) دستهای از مردمان کوچنشین ایرانیتبار بودند[۲][۳][۴][۵][۶][۷][۸][۹][۱۰] که قدمتشان به پیش از هخامنشیان برمیگردد. آنها در درازای تاریخی از درون آسیای میانه یعنی از سینکیانگچین تا دریای آرال و خود ایران و از این نواحی با فاصلههایی تا رود دُن و از این رود تا رود عظیم دانوب پراکنده بودند. در بخشهای مختلف این صفحات وسیع و دشتهای پهناور نام آنها تغییر میکرد.[۱۱]
هم اکنون نام شهرهایی همچون سمنان ، سنگسر ، ساری و ... برگرفته از حضور این قوم باستانی در مناطقی از مرکز و شمال شرقی ایران است که بعد ها پارت ها از دل آنها سربرآوردند
پارت، پارث، پَرثَوه (به پارسی باستان:[۱]𐎱𐎼𐎰𐎺 (Parϑava)) یا پهلَو (ریشه کلمه پهلوی)، یکی ازساتراپنشینهای هخامنشی و ازاقوام ایرانی سکاها درخراسان وسیستان(دره رود اترک قوچان) که پس از هجوم اسکندر در حدود جنوب شرق فلات ایران پراکنده شده بودند. در پی مرگ اسکندر، بلخ تحت سلطه استاسَندر از فرماندهان سلوکوس قرار گرفت و به عنوان فرمانده پارت نیز گمارده شد. وی تا رستاخیز اشک اول فرمانده آن سرزمینها بود.
در سالهای ۵۴۹ تا ۵۴۸ پیش از میلاد سرزمینهای پارت،گرگان و احتمالاً ارمنستان توسط کوروش بزرگ تسخیر میگردد.[۲]
در سنگنبشتههای هخامنشی از ایالت پارت به عنوان یکی از ساتراپهای هخامنشی نام برده شدهاست. ایالت پارت از شمال به داها و از مشرق به هریوه (هرات امروزی) در غربافغانستان و از جنوب به کارامانی (کارامانیا - کرمانامروزی در جنوب ایران) و از مغرب به ایالت ماد محدود بودهاست.
در زمان سلوکیان، دولت محلی اشکانی نخست در این ناحیه تشکیل شد و سپس بقایای نفوذ جانشینان اسکندر را از نواحی غربی ایران نیز برانداخت. نخستین پایتخت اشکانیان برای مدتی در شهر نسا در جنوب شهر عشق آبادترکمنستان و در نزدیکی مرز شیروان ایران بود. پایتختهای بعدی شهر صد دروازه در نزدیکی دامغان امروزی از استان سمنان در شمال ایران، سپس همدان وتیسفون بودند.
در تمامی این مناطق آثار فراوانی از دوره اشکانی و پارت ها وجود دارد بخصوص در شهر های سمنان دامغان همدان تیسفون
#سمنان_دروازه_پارتها#اشکانیان#مادها#سلوکیان#زبان_سمنانی_زبان_درباری_اشکانیان #سمنان_گنج_پنهان https://t.me/joinchat/AAAAAEHdZMQzHG7fLCz-mQ