♦️زیر سقف حامیگرایی
♦️علی طایفیبازنشر: ۲۳ اسفند ۱۴۰۲
اخیرا اندیشمند گرامی حسن محدثی یادداشتهای پیدرپیایی درباره نقد ابوالحسن تنهایی، مدرس دانشگاه نوشتهاند که ضمن انتشار آن در زیر، یادداشتی کوتاه بر آن میافزایم.
نخست اینکه با تاکید بر سابقه نقد خودم بر برخی رویکردهای ایشان (که به پیوندهای آن در زیر اشاره کردهام) تاکید میکنم که درافتادن در برخی چالههای نظریهای توسط برخی دانشآموختگان علوم اجتماعی که خود مملو از انحراف از معیارهای علوم پوزیتویسیتی است، یک گمراهی نظری و یکسویهنگری در تحلیل وقایع و پدیدههایی است که بیتردید دارای ابعاد چندگانه بوده و ضرورتا باید با رویکردهای نظریهای مختلف بدان نگریست. استناد ایستارگرایی نسبت به یک نظریهپرداز و نظریه او که توسط برخی از دانشجویان همان صاحبنظر در اروپای غربی یا امریکا طرح و پیگیری میشود گویای یک اغوای نظری است و نیازمند نقد و نقب متدولوژیک است.
دیگر اینکه تولید فرهنگ مرید-مرادی یا و بازتولید منش و نگرش حامیگرایی و قشونسازی در فضای نقد علمی بر تباهی دامن و مامن علم میافزاید. اینگونه تقلیدگرایی سرانجامی جز سقوط اخلاقی در فضای علمی کنشگران آن نداشته و همزمان سببساز سقوط امر نظریهپردازی میگردد که فقط در پرتو نقد، تجربهگرایی، انصافعلمی و شهامت در پذیرش نقد زمینه رشد مییابد.
فرهنگ بزرگداشت پیشکسوتان علوم و عرصه فرهنگ فقط با تجلیل بدون تحلیل، زمینههای نقد و توسعه علم و فرهنگ را مسدود میکند. چنین روشی عمدتا در ساختار قدرتی ریشه دارد که در آن رهبران سنتی خواه در نهاد خانواده، سیاست، دولت و خواه در علم و فرهنگ رخنه کرده و به بازتولید خردهفرهنگهای یک منش بنیانسوزی منجر میشود که در نگاهی کلان، فرهنگ رمه-شبانی را احیا میکند.
یادداشت دکتر محدثی درباره نقد وی پیرامون نظرات دکتر تنهایی/
https://t.me/NewHasanMohaddesi/10220پیوند برخی نقدهای من بر رویکردها و واکنشهای تنهایی پیرامون برخی مسایل اجتماعی:
https://t.me/alitayefi1/2907https://t.me/alitayefi1/2657https://t.me/alitayefi1/2619سنجشگری مسایل اجتماعی در ایران
https://t.me/alitayefi1/4546#نقد#علی_طایفی#حسین_ابوالحسن_تنهایی@NewHasanMohaddesi