حسن محدثی نقدی به ملکیان کرده و دوباره شاهد علم شدن بحث «اخلاق گفتگو» هستیم. تحمیل سلیقه در بهکارگیری یک سری واژگان و اصطلاحات اسمش ترویج اخلاق گفتگو نیست. اخلاق گفتگو برای یک عده خلاصه شده در بهکاربردن یک سری عبارات کلیشهای.
شاید شما هم سخنرانی غلامحسین دینانی را دیده باشید که گفته اینکه بگوییم نظر همه محترم است پفیوزی است. دینانی از «پفیوزی» استفاده کرده و یک عده باعقل نارس خود دوره افتادهاند که دینانی ادب گفتگو ندارد. چیزی شبیه به واکنش کودکان در کلاس درس «آقا اجازه دینانی حرف بد زد». یک مقدار باید بزرگ شویم و ننر بودن خود را حمل بر ادب گفتگو نکنیم. دینانی انسان شیادی نیست و صادقانه نظرش را میگوید و این ادب گفتگو است؛ اینکه میگوید «پفیوزی است» یا «درست نیست» فرع ماجراست و سلیقهای و بیاهمیت.
برخی استدلالی در چنته ندارند و با بهکارگیری کلمات قلمبه و بهظاهر ادیبانه سعی دارند دستان خالی خود را پنهان کنند. این اسمش شیادی است نه ادب گفتگو.
در ژورنال مقاله نوشتن اصولی دارد ولی دلیلی ندارد سخنرانی، متن تلگرامی، کتاب و غیره هم از همان اصول پیروی کند و در هیچ جای دنیا هم چنین توقعی نیست.
اگر نقدهای فیلسوفان آلمانی به هم را بخوانید ممکن است بخواهید به آقا یا خانم معلم چغولی کنید ولی در دنیا کمتر انسان عاقلی درگیر "ادب گفتگوی" نیچه و شوپنهاور و... است در عوض به استدلالها و دلایل آنها میپردازند.
اگر گمان دارید سخن محدثی غلط است اشتباهش را نشان دهید درگیری بر سر اینکه از فلان واژه بهره برده ارتباطی به ادب گفتگو ندارد. فضای بحث را با بچهبازی تنزل نبخشید. /فلسفه
جان آگه با
#فرهیختگانhttps://t.me/IRANINtellectuals/14442#نصر #ملکیان#شریعتی #پفیوزان_تاریخ #خردمندان_در_خدمت_خودکامگان @NewHasanMohaddesi