🔸یکی از ژرفترین پیشفرضهای پنهان اندیشهی غربی آن قانون بنیادین منطق است که اغلب بهعنوان طرد شق سوم از آن یاد میشود. این اصل با اصل همانستی (این همانی) پیوند دارد، و کهنترین صورت آن، که توسط ارسطو بیان شده، از این قرار است: "میان تصدیق و تکذیب, چیزی وجود ندارد". به بیان دیگر، یک گزاره یا درست است یا نادرست. یعنی نمیتواند هیچکدام نباشد یا هر دو باشد ...
دریدا اعلام داشت که اندیشهی غربی، و به خصوص فلسفه، بر بنیان مفهوم دوگانهای که در قانون طرد شق ثالث نهفته استوار شده است تعریف ما از مفاهیم مبتنی است بر تقابل. یک گزاره یا درست است یا غلط. یک چیز یا زنده است یا مرده. یک مکان یا درون است یا بیرون، یا بلند است یا پست، یا بالا است یا پایین، یا چپ است یا راست. و به همین ترتیب: مثبت/ منفی، نیک/ بد، کلی/ جزئی، ذهن/ جسم، مذکر/ مؤنث. و چنین بود که ما تجربههامان را تفکیک و طبقهبندی کردیم تا به آنها معنا بخشیم. ایراد بدیهیای که به این روش وارد است این است که در هر یک از این تقابلها معنای هر یک از دو طرف به معنای طرف دیگر وابسته است. به بیان دیگر، این فرآیندی در خود گرفتار (دوری) است: یعنی بهجای آنچه ادعای تعریفاش را دارد به خودش بازمیگردد. از نظر
دریدا، این امر نشانگر کاستیای گوهری در این قوانین، و براهین و دلایلشان است.
📕آشنایی با دریدا
✍#پل_استراترن🔃زهرا آرین
#فلسفه#دریدا@NazariyehAdabi