در فیلمهای هیچکاک ساکنان آپارتمانها مشغول زندگی روزمرهی خود هستند(خوردن، خوابیدن، رقصیدن، مهمانی گرفتن، و کشتن یکدیگر)؛ در مقابل استورات در برج دیدهبانی خویش در ترس دائم به سر میبرد _ ترس از این که چیزی از چشمانش دور بماند. مشکل او این است که چگونه نگاهش را به نگاهی همهجا حاضر تبدیل کند(و در واقع، مهمترین بخش ماجرا از چشمان دور میماند: هنگام وقوع قتل، او خواب است). بنابراین، ساکن آپارتمانها زندانی نگاه دیگری نیستند؛ بلکه در واقع ناظر است که بیش از همه زندانی نگاه خویش است_ نگاهی که نمیبیند.
▪️ پدری که کاملن نمرده است، ملادن
دالر، آنچه میخواستید دربارهی لاکان بدانید ولی جرئت پرسیدنش از هیچکاک را نداشتید.
#هیچکاک
#دالر
@NazariyehAdabi