✍#روزی_یک_حدیث_صحیح (۴۷)
در صحيحين از ابوحازم روایت می کنند:
🔘 رَأَيْتُ أَبَا هُرَيْرَةَ يُشِيرُ بِإِصْبَعِهِ مِرَارًا يَقُولُ: وَالَّذِي نَفْسُ أَبِي هُرَيْرَةَ بِيَدِهِ مَا شَبِعَ نَبِيُّ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَأَهْلُهُ ثَلاَثَةَ أَيَّامٍ تِبَاعًا مِنْ خُبْزِ حِنْطَةٍ حَتَّى فَارَقَ الدُّنْيَا
دیدم که ابوهریره بارها با انگشتش اشاره می کرد و می گفت: سوگند به کسی که جان ابوهریره به دست اوست پیامبر صلى الله عليه وسلم و خانواده اش تا زمان جداشدن از دنیا سه روز پشت سر هم از نان گندم نخوردند.
صحيح البخاري برقم (5374)، وصحيح مسلم برقم (2976) واللفظ له.
پیامبر صلى الله عليه وسلم از پروردگارش درخواست نمود که
روزی اش را تنها به اندازه نیازش قرار دهد.
بخاري ومسلم در صحيح شان از ابوهریره رضي الله عنه روایت می کنند که پیامبر صلى الله عليه وسلم می فرمود:
🔘«اللَّهُمَّ اجْعَلْ رِزْقَ آلِ مُحَمَّدٍ قُوتًا»
بار الها!
روزیِ خاندان محمّد را در حدّ نیاز قرار بده.
صحيح البخاري برقم (6460)، وصحيح مسلم برقم (1055).
و پیامبر صلى الله عليه وسلم اصحابش را به قناعت و
روزی اندازه نیاز سفارش نموده است.
ابن ماجه در سننش از ابوهریره رضي الله عنه روایت می کند که پیامبر صلى الله عليه وسلم فرمودند:
🔘«يَا أَبَا هُرَيْرَةَ كُنْ وَرِعًا تَكُنْ أَعْبَدَ النَّاسِ، وَكُنْ قَنِعًا تَكُنْ أَشْكَرَ النَّاسِ»
ای ابوهریره از گناه بپرهیز عابدترین مردم می شوی و قناعت پیشه کن شکرگزارترین مردم می گردی.
سنن ابن ماجه برقم (4217)، وصححه الألباني في صحيح سنن ابن ماجه (2/ 412) برقم (3398).
صحابه رضي الله عنهم این نصیحت نبوی را جامه عمل پوشاندند.
انس بن مالک رضی الله می گوید:
🔘 «لاشْتَكَى سَلْمَانُ فَعَادَهُ سَعْدٌ، فَرَأَىهُ يَبْكِي، فَقَالَ لَهُ سَعْدٌ: مَا يُبْكِيكَ؟ أَلَيْسَ قَدْ صَحِبْتَ رَسُولَ اللهِ صلى الله عليه وسلم ؟ أَلَيْسَ؟ أَلَيْسَ؟ قَالَ سَلْمَانُ: مَا أَبْكِي وَاحِدَةً مِنَ اثْنَتَيْنِ مَا أَبْكِي ضنًّا لِلدُّنْيَا وَلاَ كَرَاهِيَةً لِلآخِرَةِ، وَلَكِنْ رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم عَهِدَ إِلَيّ عَهدًا فَمَا أُرَانِي إِلاَّ قَدْ تَعَدَّيْتُ. قَالَ: وَمَا عَهِدَ إِلَيْكَ؟ قَالَ: عَهِدَ إِلَيَّ أَنَّهُ يَكْفِي أَحَدَكُمْ مِثْلُ زَادِ الرَّاكِبِ. وَلاَ أُرَانِي إِلاَّ قَد تَعَدَّيت. قَالَ ثَابِتٌ: فَأَحْصَوْا مَا تَرَكَهُ سَلْمَانُ، فَإِذَا هُوَ بِضْعَة وَعِشْرُونَ دِرْهَمًا»
سلمان مریض شد و سعد به عیادتش رفت دید دارد گریه می کند . سعد به او فرمود: چرا گریه می کنی؟ آیا همنشین رسول الله صلى الله عليه وسلم نشدی؟ ووو.
سلمان گفت: بخاطر یکی از این دو گریه نمی کنم. بخاطر اینکه دنیا را ترک می کنم گریه نمی کنم و اینکه آخرت را ناپسند بدانم بلکه (گریه ام بخاطر این است که) رسول الله صلى الله عليه وسلم از ما پیمان گرفت و ما پیمان را بجای نیاوردیم. فرمود: پیمانت چه بود؟ گفت: به اینکه هریک از ما از دنیا به اندازه بار (شتر) بارکش کفایت کند. خود را ندیدم مگر اینکه بجای نیاوردم . ثابت می گوید: سپس در آنچه از خودش برجای گذاشت نگاه کردیم . ارزش آنچه از خود برجای گذاشت بیست و چند درهم بود.
مسند الإمام أحمد (5/ 438)، وابن ماجه برقم (4104) واللفظ له، وصححه الألباني في صحيح سنن ابن ماجه (2/ 392) برقم (3312)
🔘 نَاصِحٌ أَمِين
🔹@Nasseh_Amin┄┄┄༻༺┄┄┄