🟣#بیدارزنی : «آنها که ماندهاند استقامت میکنند و استقامت، نَفَس طولانی میخواهد»
گفتگو با پرستو فروهر درباره فصل دادخواهی قتلهای سیاسی پاییز ۷۷
از متن:
▪️دادگاههایی مثل میکونوس و دادگاههایی که در حال حاضر در محکومیت حمید نوری برای کشتار سیاسی ۶۷ برگزار میشود، فکر میکنید مجموعا چه تأثیری دارند؟
_ به نظرم این دادگاهها دستآوردهای بسیار بزرگی داشتهاند. دادگاه میکونوس به لحاظ تاریخی یک نقطه عطف ساخت و دادگاه نوری هم که حالا در جریان است، اثباتیست بر امکان دستیابی به عدالت. و به طور کلی تمامی تلاشهایی که برای جمع کردن سندها و شهادتها انجام شده، تمام روایتهای شاهدان عینی بسیار ارزشمند هستند. همانطور که تلاشی که ما در پیگیری قضایی پرونده قتلهای سیاسی کردیم، دستاوردهای مهمی داشت. از جمله افشای حقایقی هولناک از پشتپردههای قتلهای سیاسی؛ اینکه کارمندان رسمی وزارت اطلاعات در اعترافهای خود، به دستخط خود در آن پرونده نوشتهاند که «حذف فیزیکی» جزو وظایف سازمانی آنها بوده است، این که سالها چنین عملیاتی را در درون و بیرون ایران انجام میدادند و برای آن پاداشهای رسمی میگرفتند، این که این عملیات را به تبعیت از ساختار ایدئولوژیک حکومت انجام میدادند و … این اعترافها اثبات میکند که ما با جنایتهای ساختاری روبرو هستیم، نه محفلی یا خودسرانه. اثبات میکند که قتل دگراندیشان یک سازوکار حکومتی بوده است که به صورت سیستماتیک، اجرا میشده. اینها حقایق افشاشدهای هستند که دیگر نمیتوانند انکار شوند. برای اینکه ما آن پرونده (که البته پر از نقص و آش و لاش بود) را خواندهایم و محتوای آن را بازگو کردهایم. اینها همه دستاوردهای جنبش دادخواهی هستند.
ولی به نظر من دادخواهی، محدود به دادرسی قضایی نیست. دادخواهی یک حرکت اجتماعی هم هست؛ شکلگیری یک تعهد اجتماعیست برای احقاق حق دگراندیشی، آزادی بیان و برابری حقوقی برای همه طیفهای اجتماعی. تلاشی است برای به رسمیت شناخته شدن این حقوق از سوی ساختار قدرت. در این مسیر، احساس مسئولیت اجتماعی برای دفاع از حقوق دگراندیشان و همهی طیفهایی که در ساختار قدرت سیاسی و فرهنگی جامعه «دیگری» به حساب آمدهاند، رشد میکند، تاریخ تبعیض و سرکوب این طیفها به رسمیت شناخته میشود و مذموم خوانده میشود. این چالش، شریانی از حرکت دموکراتیک در درون جامعه ایران را میسازد. با این نگاه، دادخواهی جنایتهای سیاسی، تلاشی است که رو به آینده دارد. یعنی صرفاً محدود به دادرسی جنایتهای گذشته نیست؛ میخواهد حق دگراندیشی و حفظ حریم دگراندیشان را در جامعه جا بیندازد، پای حقوقشان بایستد و جلوی تکرار چنین فجایعی را در آینده بگیرد...
⚪️ توضیحات تصویر: شهناز اکملی (مادر مصطفی کریمبیگی از کشتهشدگان ۸۸ و از دادخواهان ۸۸)، منصوره بهکیش (خواهر ۴ برادر و یک خواهر کشته شده در سرکوب دهه ۶۰ و از دادخواهان خاوران)، پرستو فروهر، اکرم نقابی (مادر سعید زینالی از ناپدیدشدگان ۱۸ تیر ۷۸) و … در مراسم مادر میلانی از مادران خاوران
تحصن شماری از زندانیان سیاسی در زندان اوین در واکنش به قتل #بکتاش_آبتین
شماری از زندانیان سیاسی محبوس در بند ۸ زندان اوین، در واکنش به قتل بکتاش آبتین از اعضای کانون نویسندگان ایران در نتیجه عدم رسیدگی به موقع پزشکی، با تحصن در هواخوری این بند اعتراض خود را نشان دادند و هم اکنون برای برگزاری مراسمی در یابود وی در اتاق پیشین او جمع شدهاند.
بکتاش آبتین امروز شنبه ۱۸ دیماه در بستر بیماری درگذشت. آقای آبتین روز دوشنبه ۱۵ آذرماه به دلیل بروز علائم شدید کرونا از زندان اوین به بیمارستان منتقل شده و با فاصله چند روز به دلیل حال نامناسب جسمی به بخش مراقبت های ویژه منتقل شد. کانون نویسندگان ایران پس از قرار گرفتن وی در وضعیت کمای مصنوعی با انتشار بیانیه ای جمهوری اسلامی را مسئول وضعیت وخیم این زندانی دانسته بود./منبع خبر: هرانا