نان کار آزادی

🚩🚩🚩

نان، کار، آزادی
ترانه زیبای «بلا چاو» از کیمیا قربانی

«بلا چاو» یا «بدرود ای زیبا»
(به ایتالیایی: Bella ciao)


..ای آزادی
روزی که تو بیایی
برای همیشه بیایی
و مهربانی با زیبایی یکسان شود
من آن روز را انتظار میکشم...

آزادی
#سپیده_قلیان،
#عاطفه_رنگریز،
#ساناز_الهیاری،
#مرضیه_امیری،
#امیر_امیر_قلی و
#امیرحسین_محمدی_فرد
را تبریک میگوییم.
شما همگی #گل کاشتید.

🚩🌹🌹🌹🌹🌹🚩

#نان_کار_آزادی
#شادی_رفاه_آبادی
#حق_مسلم_ماست

نان کار آزادی
@NK_Azadi

🚩🚩🚩

چرا #لرستان به #گل نشست؟

بارانی که در لرستان افسار پاره کرده بود، میشد تنها با داشتن سدهای مخزنی مناسب، ذخیره شده، تولید برق نموده و به مصرف کشاورزی و آب شرب مردم استان برسد. میشد ماحصلش برای لرستان آب بها و برق بها و کشاورزی آبی باشد و کاش تنها تشویش ویرانی سیلاب، خشکسالی و کشت دیم سهم ما لرستانی ها از این نعمت الهی نبود.
کارشناسان متفق القول می گویند، علت ویرانگری بارش ها در لرستان را باید در مجموعه‌ای از سوء مدیریت‌های کشوری و استانی در کنار عوامل طبیعی جستجو کرد.

نبود سدهای مخزنی، بارش‌های شدید و در زمانی که خاک به لحاظ رطوبت نزدیک به درجه اشباع قرار دارد، انجام ندادن آبخیزداری، نبود تجهیزات و زیرساخت های مناسب و نیز عدم لایروبی رودهای استان، همگی دست به دست هم دادند تا بزرگترین فاجعه طبیعی و زیست محیطی سال های اخیر لرستان رقم بخورد.

به گفته کارشناسان حوزه آب، لرستان همواره به دليل عدم وجود مخازن كافى براى ذخيره آب با كم آبى مواجه خواهد بود. بدیهی است سد مخزنی با حجم کافی که نباشد، بخش عمده بارندگى بدون مصرف از استان پرشیب لرستان خارج می شود.

عدم لایروبی رودخانه‌های خرم رود، کشکان، سزار، کهمان، زال و سیمره نیز جریان آب را در این رودخانه‌ها کند کرده است. کاش مسئولان استانی و کشوری با هزینه‌ای اندک این رودها را لایروبی می کردند تا عدم توجه به این موضوع باعث خسارتی چند صد برابر نمی شد.
کاش در این سال ها دولت و سردمداران وزارت نیرو در کنار تلاش برای انتقال آب لرستان به کویر مرکزی، به لایروبی رودها به عنوان شریان های زندگی هم توجه می کردند تا این گونه لرستان به گل ننشیند.
در واقع بایستی گفت، سیلی که این روزها در لرستان راه افتاده است، واکنش طبیعت به بی تدبیری دولت ها و بودجه ریزان در محروم نگه داشتن لرستان است.
✍ زهره شرفی

نان کار آزادی
@NK_Azadi

در تظاهرات ژانویۀ سال ١٩١٢ ، این شعر به شعار کارگران نساجی لارنس در ماساچوست تبدیل شد. تظاهراتی که در آن کارگران زن (که بیشتر مهاجر بودند) و کارگران مرد شرکت داشتند. این کارگران همچنین دست به اعتصابی زدند که دو ماه ادامه یافت. در این اعتصاب حدود ٢٠ هزار کارگر شرکت داشتند.
وقتی #جیمز_اوپن_هایم دختر جوانی از کارخانه را تو خط محافظت اعتصاب دید که پرده ای رامیبردند که رویش نوشته شده بود "ما نان میخواهیم،وهم گل های سرخ این شعر را نوشت:

❤️هنگامی که در زیبائی روز به راه پیمائی می رویم، به راه پیمائی می رویم

میلیون ها آشپزخانۀ تاریک و هزار کارخانۀ غم زده را

پرتوهای خورشیدی ناگهانی فرا می گیرد

چون مردم می شنوند که ما چنین می سرائیم:

نان و گل سرخ! نان و گل سرخ!

هنگامی که به راه پیمائی می رویم، به راه پیمائی می رویم،

برای مردان هم مبارزه می کنیم

چون آنها فرزندان زنانند و ما باز هم مادری شان می کنیم.

زندگی ما از تولد تا مرگ عرق ریزی نخواهد بود

قلب نیز مانند تن گرسنه می شود

ما نان می خواهیم و گل سرخ می خواهیم.

هنگامی که به راه پیمائی می رویم، به راه پیمائی می رویم

زنان بی شماری که سر در خاک فرو برده اند

از ورای آواز ما فریاد دیرین شان برای نان را سر می دهند

روح رنج کشیده شان از هنر و زیبائی و عشق بهره ای نبرد

اکنون ما برای #نان می رزمیم، برای #گل_سرخ هم.

هنگامی که به راه پیمائی می رویم، به راه پیمائی می رویم

روزهای بزرگی به ارمغان می آوریم

#خیزش_زنان_خیزش_مردم_است.

دیگر رنجبر و انگل، ده زحمتکش برای یک تن آسا، نمی خواهیم،

خواهان تقسیم شکوه زندگی هستیم: نان و گل سرخ، نان و گل سرخ.

زندگی ما از تولد تا مرگ عرق ریزی نخواهد بود

قلب نیز مانند تن گرسنه می شود

ما نان می خواهیم و گل سرخ 🌺⭐️

 @Zane_Karegar
#به_استقبال_8_مارس⭐️✊