ازفرصت آشفتگی کنونی،ضعف تشکلهای کارگری،
و آواره شدن کارگران برای لقمهای نان، برای ارزان خریدن آن گوی سبقت از یکدیگر ربودهاند. کسانی که غمشان نه جان کارگران بلکه جهش تولید به هرقیمتی است! گویی این کارگرانند که باید بارِ رکود اقتصادی ناشی از کرونا
و ورشکستگی بخشهای مختلف تولید را به دوش بکشند
و امنیت
و ثبات حکومتها راحفظ کنند. اما خود حاضر نیستند هیچ مایهای بگذارند
و برای نجات نیروی کاری که سربازان این جنگ اقتصادیاند دست به دامان مردم میشوند. کارگران سربازانی
بدون سازوبرگ درجنگی نابرابرند
و در این میان زنان بهعنوان پایینترین
و آسیب پذیرترین لایه نیروی کار
و بخش عمده ارتش ذخیره کار ارزانترین قیمتها را خواهندداشت. با نگاهی اجمالی به خیابانها، مترو
و محلات بهراحتی میتوان درصد بالای زنان دستفروش، آرایشگر، خیاط
و… را دید که حیران
و سرگردان بهدنبال راه فرار از این شرایط هستند؛ راهی که لزوما نمیتواند امن
و بیخطر باشد
و قطعا بخشی از آنان را به کام افسردگی،خودکشی، اعتیاد
و تنفروشی خواهدکشاند. آیا نیروی کار
و در این میان زنان میتوانند در این مناقشه به دفاع از زندگی خود برخیزند؟
افزایش خشونت خانگی
زنگ تلفنهای اوژانس اجتماعی در پاریس،رم،ترکیه،نیویورک
و تهران ۳۰ تا ۴۰درصد بیشتر به صدا درمیآید.اینان زنان خشونت دیده درخانههایی هستند که قراراست ماوایی برای
قرنطینه و محافظت ازجانها در مقابل کرونا باشند. اِعمال انواع خشونت درشرایط غیر کرونایی درخانواده امر رایجی بود اما درفضای دلهرهآور
قرنطینه و انزوای اجتماعی،شاهد رشد بالایی درضرب
و شتم زنان،تجاوز،توهین
و حتی قتل بودهایم. استرس،فشارهای مالی،بیکاری وتعطیلی همهی مراکزاجتماعی، انگیزهها
و شرایط عینی درگیریها را بیشتر کرده است
و بدیهی است طرفی که توان
و قدرت بیشتری دارد،قادرست طرف ضعیفتر را مورد عتاب بیشتری قراردهد.علاوهبر آن ازدواجِ دختران خردسال
و کم شدن یک «نان خور» اضافی،گزینهی مرسوم درشرایط بحرانزای این چنینی در کشورهایی مثل ایران است.در نبود نهادهای اجتماعی توانا
و موثر
و همچنین وجودچالههای قانونی برای به منجلاب کشیدن کودکان
و زنان،نمیتوان دراین شرایط به جز گسترش انواع تبعیض
و نابرابری انتظار دیگری داشت.
ما بهعنوان بخشی ازجنبش زنان باور داریم که فرودستی زنان به ساختار مردسالار/سرمایهسالار موجود درجهان گره خورده است
و تا زمانی که این مناسبات بهنفع برابری
و رهایی زنان
و همه انسانهادگرگون نشود، کرونا،ابولا
و سارس از همه قربانی میگیرد
و از زنان بیشتر! امانمیتوان تا تغییر ماهوی
و زدودن این مناسبات نابرابر دست روی دست گذاشت
و مطالبهگر نبود.این مطالبات حداقلی است
و قطعا فقط ذرهای از اقیانوس ستم بر زنان را میکاهد:
۱.اطلاع رسانی شفاف از آمار مبتلایان
و میزان
مرگومیرها
و مشخص کردن اقشار
و طبقات آسیبپذیر
و درمعرض بیماری براساس این آمارها
و ایجاد امکانات مناسب برای حفاظت وحمایت از آنان؛معرفی
و مجازات عاملان پنهانکاریها که باعث شیوع کرونا در ایران شدند
۲.
تامین و ارائهی فوری بستههای حمایت مالی برای همه خانوادهها
و بهخصوص زنانی که بهتنهایی بار ادارهی خانواده را به دوش میکشند
۳.
تامین اجارهی مسکن
و اجارهی مغازه برای کسانی که شغل خود را از دست دادهاند
۴.
تامین بستههای بهداشتی
و دارویی برای خانوادهها،بهویژه زنان که درمعرض انواع خطرات ناشی از بارداری
و زایمان
و بیماریهای عفونی درشرایط
قرنطینه هستند
۵.ایجاد مراکز کمک رسانی
و حمایت از زنان خشونت دیده،کمکرسانی سریع به این زنان
و تشویق آنان به اعلام هرچه سریعتر موارد خشونت به مراکز تعیین شده
و ارائهی کمک درجهت خروج ازموقعیت خطر
۶.متوقف کردن اخراجها
و برقراری دستمزد مکفی براساس نرخ واقعی تورم
و شرایط اضطراری کنونی وهمچنین درمان رایگان برای تمامی شاغلین
و بازنشستهها
و تامین حقوق بیکاری تا برگشت شرایط عادی برای شاغلین
۷.کمک به
تامین مایحتاج غذایی خانوادهها
و سبک کردن بار
تامین غذا درشرایط
قرنطینه ازطریق ایجاد نهادهایی مردمی درمحلات
۸.
تامین سرپناه امن،با رعایت استانداردهای بهداشتی برای کارتنخوابها،بیخانمانها
و معتادان که با تعطیلی مراکزاعتیاد
و گرمخانهها، گزینهای به جز
مرگ در گوشه خیابان ندارند
۹.امکانات فوق بایدشامل تمامی اقوام،ملیتها،مذاهب
و مهاجرین مجوزدار
و بدون مجوزی شود که درحال حاضر در این کشور زندگی میکنند
۱۰.کادر درمان بیمارستانها بهخصوص بخش پرستاری وخدمات را عموما زنان تشکیل میدهند،در نظرگرفتن امکانات حداکثری تجهیزات برای پیشگیری
و درمان،
تامین پاداش ویژه وهمچنین تسهیل دراستخدام رسمی
و اجرای کامل تعرفهگذاری،مطالبهای کنونی
و فوری است.
#قرنطینه_بدون_تامین_معیشت_یعنی_گرسنگی_و_مرگ!
زنان آرزم(آورد رهایی زنان
و مردان)
۹۹/۱/۲۲
منبع صدای مردم
اتحاد بازنشستگان
@etehad_bazn