نان کار آزادی

‍ ارتجاعِ ضدِچپ؛ با پرچمِ «شیرِ نَر» داد می‌زند: مرد، میهن، آبادی!

با شروع خیزش سراسری ژینا مردم انقلابی ایران با شعارهای شفاف جریانات راست و مرتجع را هدف قرار دادند. «نه سلطنت نه رهبری/دمکراسی برابری»، «مرگ بر ستمگر/چه شاه باشه چه رهبر»، «مرگ بر سه فاسد/شاه ملا مجاهد» از جمله شعارهای درخشان این دوره هستند. حالا دستگاه دروغ‌پراکنیِ رسانه‌های دست راستی علاوه بر #سانسور صداهای رسای #کف_خیابان به جعل شعار و‌ در بوق و کَرنا دمیدن تک صداها روی آورده‌اند. تلاش برای کمرنگ کردن شعار درخشان #ژن_ژیان_ئازادی تداوم همین سیاست است. نظریات فوق ارتجاعی #محمد_رضا_پهلوی در مورد زنان، تحقیر آشکار #فرح دیبا در مقابل خبرنگاران خارجی و برافراشتن پرچم #شیر_نر با سر دادن تک بیت سراپا مردسالارانه‌ی «مرد، میهن، آبادی» در خارج کشور توسط هواداران نظام شاهنشاهی همه و همه با شعار مترقی #زن_زندگی_آزادی در تضاد قرار دارند. تحریف شعارهای واقعی و تلاش برای القای شعار ضد مردمی «مرگ بر سه فاسد/ملا #چپی مجاهد» یکی دیگر از این تلاشها برای به بیراهه بردن جنبش انقلابی است. بگذارید ببینیم #اپوزسیون_راست_برانداز چرا با چپ دشمنی دارد؟
تنها نیرویی که بر تداوم جنبش انقلابی از سرنگونی جمهوری اسلامی تا پیروزی انقلاب و افتادن قدرت به دست مردم تاکید می‌کند، چپ است. شعار «زن، زندگی، آزادی» هم در محتوا هم در عالم واقع از اعماق #جنبش_چپ جامعه برخواسته است. چپ، پرچم‌دار مهم‌ترین مطالبات اکثریت جامعه است که تحقق هر کدام از آنها در گرو عقب زدن اپوزسیون راست (جعل‌کنندگان شعارهای کف خیابان) است. پایان دادن به استثمار و ستم طبقاتی، لغو خصوصی سازی‌ها، به رسمیت شناختن حق تعیین سرنوشت ملت های ستمدیده، تامین برابری کامل زن و مرد، رفع ستم جنسی وجنسیتی، تامین حقوق دمکراتیک مردم و پایان دادن به سلطه‌ی هر گونه سیستم سرکوبگر از جمله‌ی این مطالبات است.
این دشمنی با چپ که در حقیقت دشمنی با جنبش آزادی‌خواهی و برابری‌طلبی مردم است ریشه‌های تاریخی دارد. راست برانداز در طول تاریخ یکصد ساله‌ی ایران با هر نیرویی که مخالف ستم و نابرابری بوده، درافتاده است. جلادان شاه، خون عزیزترین مبارزان راه رهایی مردم #بیژن_جزنی، #حمید_اشرف، #امیرپرویز_پویان، #مرتضی_کیوان، #محمد_حسین_کریمی و هزاران مبارز دیگر را بر زمین ریختند. 12 اردیبهشت 1340 (#روز_معلم) دکتر #ابوالحسن_خانعلی معلم مبارز را در تجمع اعتراضی معلمان در میدان بهارستان کُشتند. در تاریخ 16 آذر 1332 (#روز_دانشجو) سه دانشجوی مبارز #مصطفی_بزرگ‌نیا، #احمد_قندچی و #مهدی_شریعت‌رضوی را با ضرب گلوله در دانشگاه تهران به قتل رساندند. همه‌ی این مبارزات و اهداف و افق هایش را چپ جامعه نمایندگی می‌کرد و همچنان نمایندگی می‌کند. چپ، بازگرداندن اراده‌ی حکمرانی بر سرنوشت جامعه به دست‌های پر توان توده‌ها را نمایندگی می‌کند. چپ مانعی جدی بر سر راه تداوم #استبداد، محافظان نظم موجود و مدافعان نظام #سلطه_و_استثمار است. آری! جاعلان شعار و رسانه‌های سانسورچی‌شان از صدای بلند چپ در کف جامعه به لرزه افتاده‌اند. بگذار سانسور کنند، ما فریادمان را بلند و بلندتر سر می‌دهیم: «مرگ بر ستمگر/چه شاه باشه چه رهبر»

جمعی از جوانان انقلابی  محلات مریوان
چهارشنبه  21 دیماه 1401

#مرگ_بر_ستمگر_چه_شاه_باشه_چه_رهبر

@JavananeEnghlabe

🍃🍃

نتیجه انتقال دمکراسی به عراق!!!!!!

بعد از حمله‌ی آمریکا و انگلیس به عراق، به بهانه‌ی "سلاح‌های کشتار جمعی" (که هرگز پیدا نشد) ثروت مردم عراق از کاخ‌های صدام حسین و از موزه‌ها دزدیده و به لندن و واشنگتن منتقل شد. یکی از آنها پیانوی طلایی بود که به کاخ باکینگهام، برای ملکه‌ی انگلیس فرستاده شد.
منبع: کانال کمیته ضد جنگ و تحریم

#نئولیبرالیسم_جنگ
#سلطه_بر_خاورمیانه

‌اتحاد بازنشستگان
@etehad_bazn

🔴"محمد حبیبی" یک نام نیست!

✍️یاسر ریگی/معلم

#محمد_حبیبی دیگر صرفاً یک نام برای دلالت بر یک فرد نیست بلکه مفهومی فراتر یافته است. در زمانه ای که کلمات در خدمت #سلطه هر روز بیش از پیش از مفهوم تهی می شوند و طوطی وار در اثر تکرارِ بی نهایتِ مرجعِ اقتدار درونی می شوند؛ نامِ محمد حبیبی معنایی دگر می یابد.

این واژه نه در اثر تکرار آن از طرف فلان رسانه یا مرجع بلکه به خاطر عمق پیام آن است که معنا می یابد .این واژه چنان هویتی می یابد که با معنای واژگانیِ این دو لغت در فرهنگ لغت ارتباطی ندارد. در این روزگارِ ناعدالتی ها واژه ی محمد حبیبی از سوی "ابژه های در تلاش برای سوژه شدن" به نشانه ای برای #استقامت در برابر #ناعدالتی و #ستم بازمعنا می گردد. معلمان و همه ی مخالفانِ ناعدالتی با این واژه #حس_های_انسانی، مبارزه جویانه، مقاومت دربرابر ساختارِ نابرابر را در درونشان بازتولید می کنند.

این واژه دیگر متعلق به یک فرد یاشخص نیست بلکه متعلق به دارنده ی هر زبان یا قلمی است که آنگاه که جاری می شود فریادی است امید بخش بر علیه آنچه که هست اما باید دگرگونه گردد. این واژه دلات بر واقعیتی نایاب دارد که هر آنکس که آن را تکرار می کند با آن سوژه گی را و بودن در ورای سلطه را برای لحظاتی لمس می کند!

"محمد حبیبی" نمادی است امیدبخش ورای این زندگی روزمره ی ماشینی که هر ذهن و دلی با آن حسی نامتعارف را تجربه می کند: رهایی!

#برای_محمدحبیبی

@khamahangy
تماس با ما @hkomite