بله، در زندگی من، چون باید همین نام را بر آن بگذاریم، سه چیز وجود داشت، ناتوانی از حرف زدن، ناتوانی از ساکت ماندن، و تنهایی، چیزی که باید حسابی از آن استفاده کنم. بله حالا می‌توانم از زندگی‌ام حرف بزنم، آن قدر خسته‌ام که دیگر رمقی برای ذکر جزء به جزء ندارم، اما نمی‌دانم که آیا به راستی زندگی کرده‌ام یا نه، دربارهٔ این قضیه هیچ نظری ندارم. هر چند ممکن است فکر کنم که به زودی برای ابد ساکت خواهم شد، به رغم این که این کار ممنوع شده. پس بله، زِرت، به همین سادگی، درست مثل یکی از زنده‌ها، بعد خواهم مرد، امیدوارم این برایم تغییر و تنوع باشد.
Иран
