با سخنرانی و استخدام پروپاگاندا شاید بتوان مردم را تخدیر کرد، اما اقتصاد زبان تحلیلی/ریاضی صریحی دارد که گریزی از آن نیست. کاهش رشد اقتصادی و افزایش ضریب جینی و افزایش تورم تنها بازی یا رقصِ با اعداد نیست! سیلیِ سهمگین امواجی هستند که بر ساحل سنگیِ شوربختیهایمان میکوبند و از خوابِ غفلت میرهاندمان!
این منحنى روزنامهی «دنیای اقتصاد» از درآمد سرانهی مردم ایران از دههی چهل تا امروز، یکی از بهترین فکتهاست برای اینکه ما چگونه ما شدیم.
ایران از نظر #درآمد_سرانه که مهمترین و با کیفیتترین شاخص مقایسهای اقتصاد کشورها است، همانجایی ایستاده است که در اواسط دههی چهل بوده است.
#درآمد_سرانه در ایران در حد کشورهای فقیر آفریقایی است
حسین راغفر میگوید سطح دستمزد سرانه در ایران بهشدت کاهش پیدا کرده و در حد کشورهای فقیر آفریقایی قرار گرفته است؛ در پی افزایش قیمت ارز و کاهش درآمدها و قدرت خرید خانوادهها، رتبه ایران در درآمد سرانه به ۱۴۰ تا ۱۴۵ در میان کشورهای جهان رسیده است. ادامه وضع موجود به تورم و رکودی عمیقتر در سال آینده منجر خواهد شد. به همین دلیل بخش قابل توجهی از این هزینه به دوش نیروی کار خواهد افتاد.