نان کار آزادی

🔴 بیانیه‌ی جمعی از فرهنگیان، دانش‌آموزان و اولیاء ایرانی در اعتراض به اجبار و تصمیمات یک‌سویه‌ی وزارت‌خانه مبنی بر الزام استفاده از اپلیکیشن‌های داخلی مانند "شبکه شاد": «ما با هیچ بخشنامه و آیین‌نامه‌ای تدریس خود را به پیام‌رسان‌های مدنظر وزارت‌خانه انتقال نخواهیم داد...»

ضمن عرض تهنیت به مناسبت فرا رسیدن سال نو
(نخست، وظیفه‌ی خود می‌دانیم که از زحمات کادر درمان در مبارزه با ویروس کرونا تقدیر نماییم و ضمن یادآوری وظایف حکومت در قبال جان مردم، عموم ایرانیان از جمله فرهنگیان و دانش آموزان عزیز و اولیای گرامی را به همبستگی جمعی جهت دفاع از سلامت همگانی فرا می‌خوانیم).

فرهنگیان گرامی!
اولیای محترم!
دانش‌آموزان عزیز!

📝 بحران "کرونا" و تعطیلی رسمی مدارس، در حالی‌که امکان "فضای مجازی" را برای سیستم آموزشی ایران مطرح کرد؛ تا با بهره‌گیری از آن بتواند، بدیلی برای کلاس‌های درس بسازد، اما بستر عیان شدن فقدان زیرساخت‌های ضروری و اختلاف‌نظرهای جدی در فضای آموزش هم بود. در واقع نشان داد؛ سیستم آموزشی، معلم‌ها را به‌عنوان سرباز سیاست‌های بالادستی می‌داند که بایستی تابع نظراتِ ارسالی باشند و تنها رباتِ مجریِ بخشنامه‌ها هستند! و جایی برای نظرات دانش‌آموزان و اولیا وجود ندارد.

نمونه‌ی این فضای آمرانه را می‌توان در اجبار #استفاده_از_اپ‌های_داخلی، مانند شبکه شاد به‌عنوان تنها فضای مورد تأیید وزارت‌خانه دنبال گرفت؛ اپ‌هایی که در همان بادی امر نیز، پروژه‌ای شکست‌خورده در میان اکثر کاربران ایرانی از جمله "فرهنگیان" قلمداد شدند.
سیستم آموزشی با اجبار در کوچاندن معلم‌ها، والدین و دانش‌آموزان از اپ‌هایی مانند "تلگرام" و "واتس‌اپ" به اپ‌های داخلی مانند شبکه شاد، سروش، روبیکا، بله، آی‌گپ و... بار دیگر نشان داد که تا چه حد از ساختارهای نوین آموزشی در دنیای امروز عقب مانده؛ و به دلیل همین سیاست‌های دیکته‌کننده، به هیچ‌عنوان نخواهد توانست رویکردهای نو در امر آموزش را فهم نموده و با آن‌ها همراه شود.

از همین رو، ما جمعی از معلمان، دانش‌آموزان و اولیا به‌عنوان اصلی‌ترین ستون‌های عرصه‌ی آموزش و پرورش که در پیام‌رسان‌های دیگری، کلاس‌های مجازی را تا به‌حال پیش برده‌ایم، تغییر فضای آموزشی را به زیان روند تدریس مجازی می‌دانیم و به این سیاست‌های آمرانه به‌شدت معترضیم.

ما با هیچ بخشنامه و آیین‌نامه‌ای آموزش را به پیام‌رسان‌های مدنظر وزارت‌خانه انتقال نخواهیم داد و به‌عنوان یک کنش مدنی در فضای مجازی به معلمان فراخوان می‌دهیم همراه با دانش‌آموزان و اولیای محترم تسلیم زیاده‌خواهی‌های وزارت‌خانه نشوند.

آموزش و پرورش تا زمانی که «حق تصمیم معلم» را در فضای آزاد به رسمیت نشناسد و به «حقوق دانش‌آموزان» احترام نگذارد در حرفه‌ی معلمی، مداخله‌گرانه رفتار کند؛ و "آزادی عمل" را از فرهنگیان سلب کند، بی‌تردید نه‌تنها به سرمایه‌های انسانی خود خیانت کرده، بلکه نخواهد توانست نسلی خلاق، آگاه به حقوق خود و نیز پرسش‌گر تربیت کند.

ما باور داریم بر مسایل و مشکلات حوزه آموزش عمومی تنها با مشارکت معلمان ، دانش‌آموزان و خانواده‌ها می‌توان غلبه نمود و این همبستگی و حرکت مشترک را سرآغازی برای اتحاد عمل و پیوند مدرسه و خانه می‌دانیم.


۱۱ فروردین‌ماه ۱۳۹۹

✍️ قدرت ما در اتحاد ماست
همبسته باد پیوند مدرسه و خانه

📌 لطفا در صورت تمایل وارد فرم‌نگار زیر شوید و با وارد کردن #نام و نام خانوادگی، #جنس و مشخص نمودن اینکه #دانش‌‌آموز ، #والدین یا #فرهنگی هستید و در کدام #استان زندگی می‌کنید بیانیه را امضا نمایید.

📣📣📣 با توجه به ویرایش جدید بیانیه اگر بیانیه را امضا کرده‌اید و مشخصات خود را کامل وارد نکردید لطفا مجدد امضا نمایید.

👇👇👇👇

https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLSe4-PiwnDmruCEmwdlb75z8b9pBIAPTfkjLtyBt2rFi8Sperw/viewform


🔻🔻🔻
🆔 @kasenfi

#جنس_دوم

#خشونت_علیه_زنان

#۸_مارس

#روز_جهانی_زن

https://t.center/khamahangy

⁠
■ زن‌بودن برای من چه معنایی داشته‌است؟
تا چهل‌سال تمام وانمود می‌کردم که زن بودن تفاوتی ایجاد نمی‌کند. روشنفکر بودم و روشنفکر یعنی روشنفکر. من با روشنفکر شدن، هویت بزرگسالی خود را بر الگوی تعارض و مخالفتی عمدی قرار داده بودم. من به عنوان روشنفکر می‌توانستم احساس حاد زنانه طرد شدگی‌ام را با پناه بردن به سنت فردگرایی افراطی، نه به عنوان یک زن که به عنوان یک فرد، مانع شوم. همان‌گونه که قبلا تن نداده بودم که به من برچسب «کودک» بزنند، حالا نیز خود را «زن» نمی‌دانستم. من، من بودم. وقتی بالاخره شروع به تحقیق کردم تا ببینم زن بارآمدنم به واقع چه تاثیر متفاوتی در سرنوشت من داشته‌است، به یک‌باره همه چیز برایم روشن شد. این دنیا، دنیایی مردانه بود. کودکی من با اسطوره‌هایی گذشته بود که مردان ساخته بودند و واکنش من در برابر آنها اصلا شبیه آن نبود که اگر پسر می‌بودم می‌داشتم.


این انقلاب شخصی من در یک جمله خلاصه می‌شود: من که می‌خواستم درباره خودم حرف بزنم، به این نتیجه رسیدم که برای این کار نخست باید وضع زنان را به طور کلی توصیف کنم. جنس دوم خلق شد، من چهل ساله بودم.»


📕 #جنس_دوم
👤 #سیمون_دوبووار
@Zane_karegar