🔵«نگارخانه»
🎼🎬🎙📝فایل های صوتی و تصویری برگزیده #ناصر_فکوهی
با همکاری #انتشارات_دیداری_شنیداری
@IIAC_AV_PRODUCTIONS
🎭🏛فرهنگ،هنرو معماری
🎼🎬موسیقی و سینما
📎📚فایل هاو کتاب های علمی
📗📘📙فارسی،انگلیسی،فرانسوی و..
🌏🌍🌎اقوام و ملل
[email protected]
آبها دروغ نمیگویند. پلهای ِسرد و آسمان ِ بنفش ِ گرم بر فرازشان. خورشید میسوزد اما دروغ نمیگویند. پرندگان همه چیز را دیدند ولو آنکه خطوطی بعید بیش نباشند. زمینها و درختان رنگ عوض میکنند، پوست میاندازند و یکدیگر را در آغوش میگیرند: شاهدان جهانی که روزی از راه خواهد رسید ولو دیگر هیچ کدام از ما نباشیم تا با دستهگلی به استقبالش برویم.
آبی بود، آبی و سبزی، سبز و قایقی خسته و فرسوده، لغزان و غوطهور در رودخانه سرخوش. آسمانی ناپیدا و شاخههایی از بهشت ِ زمینی. خوابی بود، رویایی که از دست رفت و شاخههایی که میتوانند تا ابد خندان بمانند.
همیشه میتوان پرسید: آیا رودخانه «سن» هویت خود را از شهر «پاریس» گرفته، یا برعکس، «پاریس» ، پاریس شد، زیرا «سن» از میانش میگذشت. اوسمان، پاریس را زیر و رو کرد و سن را میان دیوارههایی سنگی اسیر کرد و امروز هر کدام هویت دیگری را تعریف میکند.
وقتی دست انسان به طبیعت نخورده باشد، و هر اندازه کمتر خورده باشد، میتوان جای زمین و آسمان را با یکدیگر عوض کرد، واقعیت را زیر و رو کرد و جای آبها را به آسمان و جای آسمان را به آبهای رودخانه مارن داد. نتیجه به همان زیبایی است که حتی تصورّش برای کسانی که هر روز طبیعت را به نابودی میکشانند ناممکن است.
آبها دروغ نمیگویند. پلهای ِسرد و آسمان ِ بنفش ِ گرم بر فرازشان. خورشید میسوزد اما دروغ نمیگویند. پرندگان همه چیز را دیدند ولو آنکه خطوطی بعید بیش نباشند. زمینها و درختان رنگ عوض میکنند، پوست میاندازند و یکدیگر را در آغوش میگیرند: شاهدان جهانی که روزی از راه خواهد رسید ولو دیگر هیچ کدام از ما نباشیم تا با دستهگلی به استقبالش برویم.
آبی بود، آبی و سبزی، سبز و قایقی خسته و فرسوده، لغزان و غوطهور در رودخانه سرخوش. آسمانی ناپیدا و شاخههایی از بهشت ِ زمینی. خوابی بود، رویایی که از دست رفت و شاخههایی که میتوانند تا ابد خندان بمانند.
همیشه میتوان پرسید: آیا رودخانه «سن» هویت خود را از شهر «پاریس» گرفته، یا برعکس، «پاریس» ، پاریس شد، زیرا «سن» از میانش میگذشت. اوسمان، پاریس را زیر و رو کرد و سن را میان دیوارههایی سنگی اسیر کرد و امروز هر کدام هویت دیگری را تعریف میکند.
وقتی دست انسان به طبیعت نخورده باشد، و هر اندازه کمتر خورده باشد، میتوان جای زمین و آسمان را با یکدیگر عوض کرد، واقعیت را زیر و رو کرد و جای آبها را به آسمان و جای آسمان را به آبهای رودخانه مارن داد. نتیجه به همان زیبایی است که حتی تصورّش برای کسانی که هر روز طبیعت را به نابودی میکشانند ناممکن است.