✅نظم طبیعت و #مسیحیت 📚دین
و نظم طبیعت/ سید حسین نصر/ ترجمه انشاالله رحمتی/ صفحه 87
#یکشنبه_های_علم_و_دین🔸آیات آغازین
#انجیل یوحنا، «در آغاز کلمه بود، (باب اول، ۱) به یک معنا ژرفترین فهم مسیحی از
نظم #طبیعت را تعریف می کند. باید توجه داشت که «کلمه» در این جا، ترجمه
#لوگوس است که در زبان یونانی معنای او هماهنگی، نیز از آن مستفاد می شود. بنابراین میتوان گفت در آغاز «لوگوس» بود که این لوگوس هماهنگی ازلی نیز بود
و در نتیجه این هماهنگی که ملازم همان معنای لوگوس است،
نظم و هماهنگی بر عالم حاکم است. دیدگاه مسیحی درباره تجسم لوگوس، مستلزم تجسم هماهنگی در همه موجودات نیز هست، زیرا « از طریق کلمه ( لوگوس_ هماهنگی) بود که همهٔ موجودات آفریده شدند». بسیاری از اهل نظر
و الهی دانان عارف مشرب مسیحی در طی قرون از این دیدگاه تبعیت کرده اند. ولی حتی برای کسانی که مفهوم لوگوس را با هماهنگی مرتبط نمی ساختند، همانطورکه از نفس مفهوم مسیح به عنوان رکن عالم (axis mundi) مستفاد می شود،
نظم و هماهنگی خلقت را در نهایت باید، در لوگوس یا مسیح یافت.
🔸 قدیس آگوستین (۳۵۴ -۴۳۰) معنای
#نظم_طبیعت را به تفصیل بیشتر مورد بررسی قرار داده است؛ قدیس آگوستین که سخت مجذوب اهمیت عالم
طبیعت بود
و به رغم اعتقادش به تاثیر هبوط انسان بر عالم
طبیعت، میگوید
و همه عالم با تنوع بی پایانش مخلوق خدا است.» قدیس آگوستین معتقد بود که «
طبیعت» ( natural) معنایی ندارد جز این که هر چیزی در نوع خاص خودش تصور شده باشد،
و هر
طبیعت، تا آنجا که
طبیعت است، خیر است.» این خیر که آگوستین آن را عین اندازه، صورت
و نظم میداند در همه موجودات حضور دارد، ولی حضورش در برخی موجودات بیشتر از برخی دیگر است. ولی از آنجا که فقط خدا، خیر است خیریّت کامل را فقط در خدا باید یافت،
طبیعت از خیر بهره دارد، که تا بدان حد که موجود باشد، به معنای
نظم نیز هست. بدیهی است که آگوستین
#طبیعتگرایی ارسطویی را مردود دانسته
و معتقد بوده است که غایت عالم در ورای عالم است
و نظم طبیعت از
#ماورای_طبیعت صادر می شود.
🔸آگوستین که مخصوصاً به معارضه آموزه های مانوی حساس بود، بر خلق از عدم تاکید ورزیده
و مفهوم خلقت در خداوند را مردود دانسته است. خداوند عالم را آفرید، زیرا حضرتش خیر است
و ذاتی خیر این است که به ماورای خود چیزی ا اعطا کند
و ماورای خود را پدید بیاورد. به علاوه، خداوند عالم را بر طبق عدد آفریده است، (اشعیاء، باب چهلم، ۲۶)
و «تو همه موجودات را در اندازه، عدد
و وزن منظم ساخته ای» (حکمت سلیمان، باب یازدهم، ۲۱)، که ناظر است به نظمی که خداوند به خلقت اش بر طبق
#علم_نامتناهی خویش، که هم
#اعداد نامتناهی را شامل است
و هم ورای خود فهم بشری است، ارزانی داشته است. در نظر آگوستین
و در آغاز (In principio) خدا آسمان
و زمین را آفریده، معنایش این نیست که آنها را در زمان آفرید، بلکه بدین معناست که آنها را در لوگوس آفرید
و این لوگوس در دم آسمانها
و فرشتگان
و زمین
و بی صورتی مادی را که منطبق با آب های بی حد» است، همه را شامل است.
در مورد اینکه چگونه این بی صورتی به عالم
طبیعت برخوردار از
نظم و صورت مبدّل شده است، به اعتقاد قدیس آگوستین باید گفت، این حالت معلول
و مثُلُ ( موجود در علم ) خداوند است؛
#مثُلُ به معنای افلاطونی کلمه، که بر بی صورتی اطلاق شده اند،
و او معمولاً آنها را ratio ترجمه میکند. به اعتقاد قدیس آگوستین، مثُلُ عبارتند از «صورت های اصلی، یا ذوات ثابت
و بی تغییر موجودات؛ این ملل، خود دارای صورت نبوده، ازلی اند
و همیشه بر یک حال اند
و حالت یکسانی دارند، زیرا در عقل خداوند جای دارند؛ کون
و فساد ندارند ولی هر چیزی که کون
و فساد داشته یا بتواند کون
و فساد داشته باشد برطبق آنها شکل میگیرد.»
#نظم_طبیعت_و_مسیحیت #دین_و_نظم_طبیعت #سید_حسین_نصر#انشاالله_رحمتی______✨ اندیشکده مهاجر :
🆔 @mohajer_ThinkTank🌐 mohaajer.ir