وقتِ همهٔ شما مثلِ عاقبتتون به خیر باشه که تردید ندارم خواهد بود ... این عید هم تنیده و بافته به دو عیدِ دیگه باشه ، اول عیدِ یک روزی که هیچ گناهی رو مرتکب نشیم و دوم و مهمتر از همه عید اون روزی که ندایِ : «انا بقیةاللّه ، انا صمصامُ المنتقم» رو بشنویم ... انشاءاللّه ...
یا بقیة اللّه (عج) ...
ای سِیِّدِ ما و مولایِ ما ...
ما آنچه تا به اینجا میتونستیم بگیم ، رو گفتیم ...
آنچه میتونستیم انجام بدیم ، رو هم انجام دادیم و بعد از این هم گفتنیها رو خواهیم گفت و اونهایی که باید بهشون عمل کنیم رو هم با قدرت و با تمامِ توان عملی خواهیم کرد ... انشاءاللّه ...
سِیِّدِ ما ، مولایِ ما ...
خودِ شما میدونی ...
منم به تبعیت از نایبِ شما عرض میکنم که منم جانِ ناقابلی دارم ..!
منم جسمِ ناقصی دارم ...
منم اندک آبرویی دارم ، که اون رو هم خودِ شما به من دادی ...
منم همهٔ اینها رو کفِ دستم گرفتم و به میدان اومدم ...
همهٔ اینها و همهٔ دنیا ، حتا پدر و مادرم و دیگر عزیزانم هم فدایِ شما باشند ...
سَیِّدِ ما ، مَولایِ ما ...
دعا کن برایِ ما ...
صاحبِ ما تویی ...
صاحبِ این نظام و این کشور و این انقلاب تویی ...
ما همونطور که تا امروز همیشه در میدان حاضر بودیم ، از این به بعد هم تا هر زمان که خواستِ شما و مشیتِ الهی باشه ، همچنان با تکیه به توجهاتِ خاص و عنایاتِ قدرتمندِ شما ، انشاءاللّه در میدان خواهیم ماند ...
تا به حولُ و قوَهٔ الهی روزی برسه که چشمانِ ما لایق به دیدنِ رویِ ماهِ شما بشه و ظهورِ شما و رجعتِ دیگر معصومین علیهم السلام اجمعین رو هم ببینیم ... انشاءاللّه ...
روزی که در راهِ تحققِ فرامینِ الهی موقعِ عبادت پشتِ سرتون باشیم و از شما تبعیت کنیم ...
در میدانِ نبرد هم فدایِ سرتون بشیم و کفن پوش و شمشیر به دست و گوشِ جان به فرمانِ شما سینه چاک برایِ حفاظت از جانِ شما که جانِ همهٔ عالَم هستید ، پروانهوار به دورتون بگردیم و بجنگیم و به لشکرِ شیاطین حمله کنیم ، در حالیکه نعرههایِ حیدری سر دادیم ...
به قولِ مولانا :
"رقصی چُنین میانهٔ مِیْدانَم آرزوست"
سِیِّدِ ما ، مولایِ ما ...
مثلِ تمامِ سَنَوات و سالهایِ گذشته ، امسالِ خودم رو با تو تمام کردم و سالِ جدیدم رو هم با شما شروع کردم و این رو مثلِ مدالِ افتخاری بر سینهٔ خودم میدونم که ارزشمندترین و گرانبهاترین سرمایهٔ من در دنیا و آخرت به حساب میاد ...
و اما ...
خواستهٔ امسال که برایِ شما تکراری شده ، چون سالهاست که من و امثالِ من این خواسته رو مطرح کردیم ...!
اما امسال حداقل برایِ من از هر سال بیشتر مهم شده ... خودتون خبر دارید آقا جان که در آمریکا و اروپا و مناطقِ مختلفِ آسیا و آفریقا ، در کمتر از ۳ ماههٔ ابتداییِ سالِ نُویِ میلادی ، بیش از ۱۰۰۰ کارناوال و تجمعِ چندین هزار و گاهی هم چند ده هزار نفری برگذار شد ، که همشون در عینِ حالیکه تفاوتهایِ بسیاری در آداب و رسوم و باورهایِ اعتقادی و مِلّیَّت و قومیَّت و پیشینههایِ تمدنی و تاریخی و فرهنگی و سایرِ مسائل ، با همدیگه داشتن و هنوز هم دارن ، اما ... دانسته یا نادانسته ، در یک نکته با هم اتحاد داشتن ...
بعضی فریاد زدن :
"خِسُوس"
بعضی :
"ماشیاخ بن دیوید"
بعضی :
"جیسِسْ کرایْسْتْ"
بعضی :
"میشیا"
بعضی :
"سوشیانت"
بعضی :
"سوشیانس"
بعضی :
"سانآو هیومِن"
بعضی :
"سانآو گاد"
بعضی :
"سانآو مَن"
و ...
+ اما شما خودتون خوب میدونید :
"ماشیاخ بن دیویدِ یهودی" ، همون "ماسیاح" یا "مسیح علیه السلام" هست که نه "بن دیوید" ، بلکه "بنِ مریم سلام اللّه علیهاست" ...
مسیحیانِ انگلیسی زبان ایشون رو "جیسِس کرایست" صدا میکنند ...
پیروانِ اون انسانِ الهی در آمریکایِ جنوبی که اکثرشون به زبانِ لاتین یا اِسپَنیش یا اِسپَنیولی به تبعیت از زبانِ رایجِ امپراتوریِ اسپانیا در صدههایِ قبل که آمریکایِ جنوبی رو تحتِ اِشغالِ خودش در آورده بود ، صحبت میکنند ، ایشون رو به جایِ "جیسِس" یا "جیسوس" یا "جِسوس" ، "خِسوس" صدا میکنند ...
اما شما و ما میدونیم که از #منجی در صُحُفِ ابراهیم خلیلاللّه ، در توراتِ موسی کلیماللّه ، در زبور یا مضامیرِ داود رحمتاللّه و در انجیلِ عیسی بن مریم روحاللّه ، از "ریتِرنْ" یا بازگشتِ عیسی بن مریم علیهالسلام (که به اشتباه در مسیحیت به اون انسانِ پاک ، لقبِ نادرستِ "پسرِ خدا" یا "سانآو گاد" دادن) ، به دفعات صحبت شده و تصریح شده که #عیسی به همراه و تحتِ امامتِ "#پسر_انسان" یا "#سان_آو_هیومن" (و در حقیقت منظورِ اونها شما هستید) باز خواهد گشت ...
و این مطلب صدها بار در سایرِ کُتُبِ الهی هم تکرار شده ...!